Խունկ (անձնանուն)
Արտաքին տեսք
Խունկ, հայկական արական անուն։ Յառաջացած է հայերէն խունկ՝ «կնդրուկ» բառէն։ Յիշատակուած է 15-16-րդ դարերուն։[1]
Գործածութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- Խունկ, հայրը Թադէոս քահանային, որ Արճէշի Մեծոփայ վանքին մէջ 1412 թուականին գրել տուաւ Աւետարան մը։[2]
- Խունկ քահանայ, գրիչ, զոր ընդօրինակած է Աւետարանը 1483 թուականին։[3]
- Խնկայ ձեւով յիշատակուած է 1505 թուականին։[4]