Լեռնանիստ

Լեռնանիստ
Գիւղ
	Լեռնանիստ
Երկիր	Հայաստան
Մարզ	Կոտայքի մարզ
Այլ անուանումներ	Վերին Ախտա
ԲԾՄ	1980 մեթր
Պաշտօնական լեզու	հայերէն
Բնակչութիւն	3072 մարդ
Կրօնական կազմ	Հայ Առաքելական եկեղեցի
Ժամային գօտի	UTC+4։00

Լեռնանիստ, գիւղ Հայաստանի Կոտայքի մարզին մէջ, մարզի կեդրոնէն 5 քմ. հարաւ-արեւելք, Երեւանէն 45 քմ., իսկ Հրազդանէն՝ 7 քմ. հեռաւորութեան վրայ, Մենակսար լերան հիւսիսային կանաչապատ ու ծաղկաշատ լանջին։

Պատմութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Լեռնանիստ գիւղը հիմնադրուած է 1828 թուականին։ Նախապէս կոչուած է Վերին Ախտա, 25 Յունուար 1978-ին վերակոչուած է Լեռնանիստ։ Լեռնանիստ համայնքը բարձր լեռնային բնակավայր է, ձմեռնային ամիսներուն ձիւնածածկ է: Ունի թեք լեռնալանջեր, որոնք կը նպաստեն դահուկավազքի եւ ձմեռնային այլ մարզաձեւերու զարգացման: Համայնքի տարածքին կան նաեւ քարանձաւներ, ինչպէս՝ Երթիկով քարանձաւը:

Բնակչութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Բնակչութեան նախնիներուն մէկ մասը 1828-1829 թուականներուն գաղթած է Խոյի, Մակուի ու Սալմաստ գիւղերէն։

Լեռնանիստի ազգաբնակչութեան փոփոխութիւնը.^[1]

Տարի	1831	1897	1926	1939	1959	1970	1989	2000	2004	2018
Բնակիչ	349	1624	2442	3028	748	2300	2447	2920	3168	2877

Տնտեսութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Բնակչութիւնը կը զբաղի անասնապահութեամբ եւ բանջարաբուծութեամբ։

Զբօսաշրջիկութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Վերջին տարիներուն գիւղին մէջ արագօրէն զարգացաւ զբօսաշրջիկութեան ոլորտը։ 2017 թուականին յատուկ ներդրումներով Լեռնանիստի մէջ կառուցուեցաւ դահուկավազքի սահուղի եւ 350 մեթր երկարութեամբ ճոպանուղի^[2]։

Հայաստանի կառավարութեան պաշտօնական հրապարակումին համաձայն, Լեռնանիստը նախատեսուած է դառնալ ձմեռնային զբօսաշրջիկութեան կեդրոն։ Միայն 2019 թուականի Յունուար ամսուն գիւղը ընդունած է մօտ 1000 զբօսաշրջիկ^[3]։

Մշակոյթ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

2015 թուականին, գիւղին մէջ կառուցուեցաւ ազգագրութեան թանգարան, որ կը գործէ համայնքի մշակոյթի տան մէջ։

Լեռնանիստի տարածքին կը գտնուին բազմաթիւ պատմամշակութային յուշարձաններ, մատուռներ: Գիւղին մէջ կը գտնուին 1892 թուականին կառուցուած «Սուրբ Աստուածածին» եկեղեցին եւ 1861 թուականին կառուցուած «Սուրբ Յակոբ» մատուռը^[2], որ յայտնի է «Սուրբ Աւազան» աղբիւրի բուժիչ ջուրով, «Զօրաւոր» մատուռը (միջնադար), Սուրբ Մատուռը (2013), սրբատեղի «Աւետարան» (19-րդ դար), սրբատեղի «Սուրբ Կարապետ» (19-րդ դար), «Ամենափրկիչ» մատուռը, հին գերեզմանոց դամբարանադաշտը, դամբարաններ (Ք.Ա. 2-րդ հազարամեակ), տապանաքարեր (14-17 դարերուն) եւ բազմաթիւ յուշարձաններ: