Էրտողանիզմ
Էրտողանիզմը գաղափարախօսութիւնն ու քաղաքական օրակարգն է ներկայ Թուրքիոյ նախագահ եւ նախկին Թուրքիոյ վարչապետ Ռեճեպ Թայեպ Էրտողանի, որ դարձաւ վարչապետ 2003 թուականին եւ շարունակեց իր այդ վարչական դերը մինչեւ իր նախագահութիւնը 2014 թուական: Քաղաքական աջակցութիւնը գալով իր իւրայատուկ անձնաւորական առաջնորդութեան ձեւերէն, Էրտողանիզմը կը համարուի «ամէնէն ազդեցիկ բներեւոյթը Քեմալական շարժումներէն ետք» եւ կը վայելէր լայնատարած աջակցութիւն ամբողջ երկրին մէջ: [1] Այդ բներեւոյթը փոխուեցաւ, երբ 2018 թուականին Թուրքիան անցաւ տնտեսական տագնապէ մը, ինչ որ վատօրէն ազդեց Էրտողանի երկրպագուներու թիւի նուազման: [2][3] Այս գաղափաբանոււթեան արմատները կը ծագին թրքական պահպանողական մշակոյթէ եւ այդ գաղափարաբանական դրութեան հետեւող Արդարութիւն եւ Զարգացում Կուսակցութիւնը (AKP), կուսակցութիւն մը, որ Էրտողան անձնապէս հիմնած է 2001 թուականին:
Ամփոփում
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Իբրեւ անձնաւորացած տարբերակը պահպանողական ժողովրդավարութեան, Էրտողանիզմի յատկանիշներէն մէկը կրօնահիմն առաջնորդութիւնն է:[4] Շատ մը քաղաքագէտներ կը համարեն Էրտողանի առաջնորդաձեւը իբրեւ մենատիրական: Քաղաքագէտներ կը բաղդատեն զինք Հունգարիոյ վարչապետ Վիքթոր Օրպանին: [5][6]
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ «Erdoganism and Turkey’s new prime minister – Middle East Monitor»։ Middleeastmonitor.com։ 2016-05-23։ արտագրուած է՝ 2016-07-30
- ↑ «As Turkish Economy Sours, Erdogan’s Party Could Lose Grip on Big Cities»։ Haaretz (անգլերեն)։ 2019-01-19։ արտագրուած է՝ 2019-08-29
- ↑ «Erdogan picks EU fight, as Turkish economy tanks»։ EUobserver (անգլերեն)։ արտագրուած է՝ 2019-08-29
- ↑ «Türk tipi Başkanlık Sistemi nedir Kuzu açıkladı»։ Internethaber.com։ 2015-11-06։ արտագրուած է՝ 2016-07-30
- ↑ Doug Bandow։ «Why Both Erdoganism and Kemalism May Finally Be Dead in Turkey»։ Huffingtonpost.com։ արտագրուած է՝ 2016-07-30
- ↑ Zoltan Simon (2014-07-28)։ «Orban Says He Seeks to End Liberal Democracy in Hungary»։ Bloomberg.com։ արտագրուած է՝ 2016-07-30