Դեդոփլիսծղարո

Դեդոփլիսծղարո
Քաղաք
	Դեդոփլիսծղարո
	վրաց.՝ დედოფლისწყარო
	Զինանշան
Երկիր	Վրաստան
Մխարե	Կախեթի մարզ
Շրջան	Դեդոփլիս Ծղարոյի շրջան
Տուեալ կարգավիճակում	1963
ԲԾՄ	800±1 մեթր
Պաշտօնական լեզու	Վրացերէն
Բնակչութիւն	5940 մարդ (2014),; 10 110 մարդ (1991),; 5611 մարդ (1 Յունուար 2022),; 4126 մարդ (1923),; 5569 մարդ (17 Յունուար 1939),; 8492 մարդ (15 Յունուար 1959),; 9026 մարդ (15 Յունուար 1970),; 9460 մարդ (17 Յունուար 1979),; 10 249 մարդ (12 Յունուար 1989),; 7724 մարդ (17 Յունուար 2002),; 5940 մարդ (5 Նոյեմբեր 2014),; 5951 մարդ (2016),; 5916 մարդ (2017),; 5844 մարդ (2018),; 5786 մարդ (2019),; 5737 մարդ (2020),; 5719 մարդ (2021),; 5602 մարդ (2023)
Ազգային կազմ	վրացիներ, հայեր
Կրօնական կազմ	Վրաց ուղղափառ եկեղեցի, Հայ Առաքելական Եկեղեցի
Ժամային գօտի	UTC+4։00
Հեռախօսային ցուցանիշ	(356)
Փոստային ցուցանիշ	1600

Դեդոփլիսծղարոն (վրաց.՝ დედოფლისწყარო), քաղաք Վրաստանի հարավ-արեւելեան մասը, Կախեթի մարզ երկրամասին մէջ, Դեդոփլիս Ծղարոյի շրջանի վարչական կեդրոնն է։ Խորհրդային ժամանակաշրջանին յայտնի է եղած է Ծիթելի Ծղարո անվամբ։ Բնակչութիւնը՝ 5940 մարդ (2014),
10 110 մարդ (1991)^[1],
5611 մարդ (1 Յունուար 2022)^[1],
4126 մարդ (1923),
5569 մարդ (17 Յունուար 1939)^[1],
8492 մարդ (15 Յունուար 1959)^[1],
9026 մարդ (15 Յունուար 1970)^[1],
9460 մարդ (17 Յունուար 1979)^[1],
10 249 մարդ (12 Յունուար 1989)^[1],
7724 մարդ (17 Յունուար 2002)^[1],
5940 մարդ (5 Նոյեմբեր 2014)^[1],
5951 մարդ (2016)^[1],
5916 մարդ (2017)^[1],
5844 մարդ (2018)^[1],
5786 մարդ (2019)^[1],
5737 մարդ (2020)^[1],
5719 մարդ (2021)^[1],
5602 մարդ (2023)^[2]։

Քաղաքը կը գտնվի 115 կմ դեպի հարավ-արեւելք հեռավորութեան վրա Թբիլիսիեն։ Վրացական երկաթուղու ամենաարեւելեան կայանը կը գտնվի Դեդոփլիսծղարոյում։

Քաղաքի մոտակայքին կը գտնվի միջնադարյան Խորնաբուջի ամրոցը։

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]