Աւանց
Գիւղ | |
---|---|
Աւանց | |
Երկիր | Թուրքիա |
Աւանց, Արեւմտեան Հայաստանի գիւղերէն, որ կը գտնուի Վան վիլայէթի Վան գաւառակին մէջ: Գիւղը կը գտնուի Վանայ լիճի ափին, բարձր սարահարթի վրայ: Կը հանդիսանար Վանայ լիճի ամէնէն յայտնի նաւահանգիստը։
Բնակչութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
1850-ական թուականներուն Աւանցն ունեցած է արդէն 300 տուն՝ աւելի քան 2000 հայ բնակիչներով, իսկ աւելի ուշ՝ շուրջ 500 տուն հայ բնակչութեամբ:
1915 թուականին Աւանց գիւղի բնակիչները աշխոյժ մասնակցութիւն ունեցած են Վանի հերոսական ինքնապաշտպանութեան:
Աւանց աւերուած է ցեղասպանութեան տարիներուն։ Բնակիչներէն շատեր զոհուած են գաղթի ճանապարհին, սակայն փրկուածներուն մէկ մասը կրօնափոխ եղած է չլքելով հայրենի բնօրրանը, միւս մասն ալ ապաստան գտած է Արեւելեան Հայաստան։
Կրթութիւն եւ գրչութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Գիւղը միջին դարերուն եղած է գրչութեան կեդրոն, ուր գրուած են բազմաթիւ ձեռագիր մատեաններ: 19-րդ դարու սկիզբը գիւղին մէջ գործած է վարժարան։
Տնտեսութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Բնակչութիւնը գլխաւորաբար զբաղած է այգեգործութեամբ, երկրագործութեամբ, օճառագործութեամբ, ձկնորսութեամբ, նաւաշինութեամբ ու նաւավարութեամբ։
Պատմամշակութային կառոյցներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Մինչեւ 1810 թուականը գիւղը ունեցած է՝ Սուրբ Յովհաննէս Կարապետ եւ Սուրբ Յարութիւն եկեղեցիները: Սուրբ Յարութիւն եկեղեցին ժողովուրդին կողմէ ընդունուած էր անուանել նաեւ Սուրբ Աստուածածին:
Գիւղին համար աղէտաբեր եղած են լիճի՝ 1810 թուականի կէսերուն տեղի ունեցած ուժեղ ալեկոծութիւնները, որուն արդիւնքով ջրակուլ եղած է ողջ գիւղը եւ եկեղեցիներէն մէկը: Աւանցը կրկին վերաշինուած է աւելի բարձր դիրք ունեցող սարահարթի վրայ[1]։
Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
- ↑ «Ճանչնանք Արեւմտեան Հայաստանը. Աւանց գիւղ»։ Western Armenia TV (wa-WA)։ 2022-12-10։ արտագրուած է՝ 2023-04-04