Քրաքով
| Քաղաք | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Քրաքով | |||||
| լեհ.՝ Kraków | |||||
| |||||
.jpg) | |||||
| Երկիր |
 Լեհաստան[1] | ||||
| Mayor of Kraków? | Aleksander Miszalski? | ||||
| Օրէնսդրական մարմին | Kraków City Council? | ||||
| Առաջին յիշատակում | 966 | ||||
| Տարածութիւն | 327±1 քմ² | ||||
| ԲԾՄ | 219±1 մեթր | ||||
| Պաշտօնական լեզու | լեհերեն? | ||||
| Բնակչութիւն | 804 237 մարդ (30 Յունիս 2023)[2] | ||||
| Կը գտնուի ափին | Վիսլա? | ||||
| Ժամային գօտի | UTC+1 եւ UTC+2 | ||||
| Հեռախօսային ցուցանիշ | 12 | ||||
| Փոստային ցուցանիշ | 30-001 | ||||
| Շրջագայութեան պետ-համարագիր | KR | ||||
| Պարգեւներ | Ժողովրդական Լեհաստանի շինարարների շքանշան? European City of the Trees? Վեածնունդի շքանշանի Մեծ խաչի ասպետ? | ||||
| Պաշտօնական կայքէջ | krakow.pl(լեհերէն)(անգլերէն)(ռուս.)(ֆր.)(գերմ.)(իտալ.)(սպան․) | ||||
Քրաքով (լեհերէն.՝ Kraków [ˈkrakuf]), Լեհաստանի ամենահին քաղաքներէն մէկն է։ Կ'ենթադրուի, որ հիմնադրուած է մօտաւորապէս 7-9–րդ դարերուն, հակառակ անոր որ հնագէտներու կարծիքով մարդիկ այս տարածքին սկսած են ապրիլ պալեոլիթէն (մօտաւորապէս 8 հազար տարի առաջ Ք.ա.)։
Ք.ե. 10–րդ դարուն՝ 990 թուականին Միեշքօ Ա. Քրաքովի մէջ Լեհաստանի թագաւորութեան հիմքը դրած է։
Անուանում
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Կը յիշատակուի 10-րդ դարէն։ Առաջացած է վիսլեաններ ցեղին 8-9-րդ դարերու բնակավայրի տեղը։ Քաղաքը լեհերէն կը կոչուի Քրաքուվ (լեհ.՝ Kraków)։ Ոմանք կ՛ենթադրեն, որ անուանումն առաջացած է Քրաք անձնանունէն (ամրոցի հիմնադիրը կամ տէրը), ոմանք ալ կ՛ենթադրեն, որ այն առաջացած է լեհերէն kruk ― «ագռաւ» բառէն, այսինքն՝ «ագռաւատեղ»[3]։
Յուշակոթող
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]2004 թուականի Ապրիլ 17-ին՝ Քրաքովի մէջ, Խաչքար-յուշակոթող տեղադրուած է 1915 թուականի Հայոց Ցեղասպանութեան, ինչպէս նաեւ 1921-1944 թուաանններուն ուքրանական ազգայնականներու կողմէ սպանուած հայ եւ լեհ զոհերու յիշատակին։
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ archINFORM — 1994.
- ↑ https://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/ludnosc/ludnosc/ludnosc-stan-i-struktura-ludnosci-oraz-ruch-naturalny-w-przekroju-terytorialnym-stan-w-dniu-30-czerwca,6,35.html
- ↑ Հ. Ղ. Գրգեարյան, Ն. Մ. Հարությունյան (1987)։ Աշխարհագրական անունների բառարան։ Երեւան: «Լույս»