Տելհի (հնդ.՝ दिल्ली, ուրդու՝ دِلّی), Հնդկաստանի մեծագոյն երկրորդ քաղաքը։ Ունի համադաշնութեան կարգավիճակ։ Կը գտնուի երկրի հիւսիսը՝ Եամունա գետի ափին։
Տելհին կը համարուի Հնդկաստանի ամենազարգացած քաղաքը։
Հին ժամանակ յայտնի եղած է Ինտրափրասահա անունով (գոյութիւն ունեցած է մ.թ.. 1-ին հազարամեակի սկզբը)։ Հնդկական «Մահապհարապա» էպոսի մէջ կը յիշատակուի Հասփինափուրա անունով։
Ժամանակակից անուանումը երեւան եկած է 736 թուականէն, երբ հին բնակավայրի աւերակներու մօտ կառուցուեցաւ Տհիլիքա կամ Տելհի քաղաքը։ Կ՛ենթադրեն, որ անուանումն առաջացած է քաղաքի հիմնադիր Տիլուի անունէն։ Քաղաքի հին մասը՝ Հին Տելհին, կը կոչուի նաեւ Շահճահանապատ՝ Հնդկաստանի մէջ Մեծ Մոնկոլներու կայսրութեան կառավարիչ Շահ Ճահանի անունով. պարսկերէն «ապատ»՝ քաղաք, այսինքն՝ «Շահ Ճահանի քաղաք»[5]: