Միքայէլ Հաճեան

Միքայէլ Հաճեան
Միքայէլ Հաջյան
Ծնած է 17 Փետրուար 1951
Ծննդավայր Ատրպէյճան. ԽՍՀ Աղսուի շրջանի Գիւրջեւան հայկական գիւղ
Կարողութիւն քաղաքական վերլուծաբան
Մասնագիտութիւն բանասիրական կաճառ՝ հայոց լեզուի եւ գրականութեան ուսուցիչի մասնագիտութեամբ
Գործունէութիւն Լրագրող, հրապարակագիր, թարգմանիչ
Աշխատավայր Արցախի հանրային ռատիոյի քաղաքական վերլուծաբան
Կուսակցութիւն ՀՅԴ
Ամուսին Ֆլորա Ատեփանեան-Հաճեան
Ծնողներ Գրիգոր Հաճեան եւ Լուսիկ Սիմոնեան-Հաճեան
Երեխաներ Նորայր Հաճեան եւ Երուանդ Հաճեան

Միքայէլ Հաճեան ծնած է 17 Փետրուար 1951-ին, Ատրպէյճան. ԽՍՀ Աղսուի շրջանի (Գիւրջեւան) Կիւրճեւան հայկական գիւղը։ Լրագրող, հրապարակագիր, հրապարակախօս, քաղաքական վերլուծաբան եւ թարգմանիչ[1]:

Կենսագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Միքայէլ Հաճեանի հայրը՝ Գրիգոր Հաճեան եղած է Գիւրջեւան գիւղի միջնակարգ դպրոցի պատմութեան եւ աշխարհագրութեան ուսուցիչ (ծնած՝1925- գ. Գիւրջեւան, մահ.՝ 1992- ք. Երեւան), մայրը՝ Լուսիկ Սիմոնեան-Հաճեան, տնային տնտեսուհի (ծնած՝ 1926- գ. Գիւրջեւան, մահ.՝ 2009-ք. Երեւան): Միքայէլ Հաճեանի ընտանիքը ունեցեր է երկու զաւակ՝ Նորայր Հաճեանը 1992-1994թթ. Արցախեան պատերազմի կամաւորական մասնակից, 2016թ. ապրիլեան պատերազմի ժամանակ զոհուեր է Ապրիլի 4-ին՝ Թալիշի դիրքերուն[2]։ Երուանդ Հաճեանը՝ Արցախի Հանրապետութեան Արտաքին գործոց նախարարութեան աշխատակազմի Սփիւռքի բաժնի պետ է։ Սեպտեմբերի 27–ին Ատրպէյճանի սանձազերծած պատերազմի առաջին իսկ օրերուն Երուանդ հաճեանը կամաւոր մեկնած էր առաջնագիծ եւ ան կը զոհուի 7 Հոկտեմբեր 2020-ին[3]

Կրթութիւն եւ զինուորական ծառայութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

1967թ. աւարտեր է հայրենի Գիւրջեւան գյուղի միջնակարգ դպրոցը,1972թՊաքուի Լենինի անուան պետական մանկավարժական հիմնարկի բանասիրական կաճառը՝ հայոց լեզուի եւ գրականութեան ուսուցիչի մասնագիտութեամբ։ Զինուորական ծառայութիւնը. 1972-1973թթ. որպէս ժամկետային զինծառայող ծառայեր է ԽՍՀՄ Զինուած ուժերուն մէջ։

Մամուլի եւ հեռուստատեսութեան խմբագրութեան աշխատակից[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • 1972-1978թթ.՝ Պաքուի «Կոմունիստ» (հայերէն) հանրապետական թերթի խմբագրութեան կրտսեր գրական աշխատող, գրական աշխատող, թղթակից, 1978-1988թթ.՝ Ատրպէյճանի հեռուստատեսութեան եւ ռատիոյի պետական կոմիտէի հայերէն հեռուստահաղորդումներու ծրագրի խմբագիր, 1988-1992թթ.՝ Հայաստանի հեռուստատեսութեան եւ ռատիոյի պետական կոմիտէի հեռուստատեսութեան գրական-գեղարուեստական հաղորդումներու գլխաւոր խմբագրության խմբագիր, ռատիոյի ատրպէյճաներէն հաղորդումներու բաժնի խմբագիր, ռատիոյի լուրերու գլխաւոր խմբագրութեան խմբագիր,

Աշխատանքային գործունէութիւն Հայաստանի Հանրապետութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • 1992-1993թթ.՝ ՀՀ Նախագահի աշխատակազմի քաղաքական փորձագետ Ադրբեջանի գծով, 1993-1994թթ.՝ ՀՀ կառավարությանն առընթեր Հատուկ ծրագրերի պետական վարչության տեղեկատվական-վերլուծական բաժնի պետ:

Աշխատանքային գործունէութիւն ԼՂՀ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

1995թ. Յունուարին որպէս տեղեկատուութեան բնագաւառի մասնագէտ աշխատանքի հրաւիրուեր է ԼՂՀ, 1995-1996թթ.՝ ԼՂՀ կառավարութեան անդամ, լրատուութեան եւ մամուլի վարչական բաժնի տնօրէնի պաշտօնակատար, ապա տնօրէն, 1996-1998թթ.՝ ԼՂՀ կառավարութեան աշխատակազմի գլխաւոր մասնագէտ, 1998-1999թթ.՝ ԼՂՀ Նախագահի մամլո ծառայութեան գլխաւոր մասնագէտ:

Մամուլի եւ Արցախի հանրային ռատիոյի խմբագրութեան աշխատակից[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • 1999-2000թթ. ԼՂՀ «Ազատ Արցախ» հանրապետական թերթի գլխաւոր խմբագիր, 2001-2014թթ.՝ ԼՂՀ Ազգային ժողովի մամլոյ ծառայության ղեկավար, 2014թ. Յուլիս-Դեկտեմբեր՝ Ստեփանակերտի ՙԱրցախփրես՚ լրատուական գործակալութեան խմբագիր, 2016-2019թթ. Արցախի հանրային ռատիոյի լուրերի բաժնի պատասխանատու եւ քաղաքական վերլուծաբան, 2020թ. Յունուարէն առ այսօր՝ Արցախի հանրային ռատիոյի քաղաքական վերլուծաբան:

«Պատիւ ունեմ» թերթի հիմնադիր եւ խմբագիր[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

2020թ. Յունուարին հիմներ եւ կը խմբագրէ «Արցախի խորհրդային սպաներու միութիւն» հասարակական կազմակերպութեան «Պատիւ ունեմ»-«Չեսթ Իմէյու» երկլեզու թերթը [4]:

Արցախի Հանրապետութեան «Ձայն արդարութեան» ռատիոկայանի հիմնադիր եւ տնօրէն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

1997թ. Օգոստոսին հիմներ եւ առ այսօր հիմնադիր-տնօրէնի կարգավիճակով կը ղեկավարէ Արցախի Հանրապետութեան «Ձայն արդարութեան» հանրապետական նշանակութեան ռադիոկայանը (ատրպէյճաներէն հաղորդումներ):

Մամլոյ եւ լրատուական գործակալութիւններու թղթակից[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Միքայէլ Հաճեան թղթակցեր է «Հայլուր», «ՙՆոյյան Տապան», «Արմենփրես» լրատուական գործակալութիււններուն, «Ազատամարտ», «Երկիր», «Ասպարէզ», «Առաւօտ» թերթերուն, Հայաստանի, Արցախի եւ Սփիւռքի այլ լրատուամիջոցներու, ներկայիս գլխաւորապէս ՀՅԴ «Ապառաժ», «Ազդակ», «Դրօշակ» պարբերականներուն՝ որպէս քաղաքական վերլուծաբան[5]:

Խմբագրութիւն եւ հրատարակութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Միքայէլ Հաճեան խմբագրեր, հրատարակութեան պատրաստեր է շարք մը հեղինակներու գեղարուեստական, հրապարակախօսական ու գիտական տասնեակ գրքեր, ինչպէս՝ Հեղինակներ` Լեւոն Ատեանի «Հեռացող եզերք», «Իրիկնային աղջամուղջ», «Այն հեռաւոր ամռանը», «Անձրեւից յետոյ», Նուարդ Ալեքսանեանի Հայացք ի ներս, «Սպանուած Պատերազմը», Նուարդ Սողոմոնեանի ՙԿարկառներ՚. Արպատ Աւանեսեանի եւ Կրիշա Յարութիւնեանի համահեղինակած «Արցախի կրթական համակարգը» եռահատոր աշխատութեան Ա հատոր, Վահրամ Աթանեսեանի «Խոջալու. Յանցագործութեան անաթոմիա», Նելլի Աւակովա-Գրիգորեանի «Արցախ, մեղեդիներն ի քեզ, Ալեքսանդր Հասրաթեանի «Դաւիթ պապի տոհմածառը», «Իմ կէսը» եւ այլ գրքեր [6]: Միաժամանակ կը զբաղուի ռուս դասական պոեզիայի թարգմանութեամբ՝ Միխայիլ Լերմոնթով, Էտուարտ Ասատով, Ալեքսանտր Քոչեթքով, Եւկէնի Եվտուշենքօ, Ալեքսանտր Քուլեպեակին։

Միքայէլ Հաճեանի զոհուած զաւկին ու ընկերոջ համար իր խօսքերով գրուած «Թալիշի դիրքերում» երգը, (երաժշտ.՝ Վահրամ Էմմիեանի) մեկնաբանած է սոփրանօ Շողիկ Թորոսեանը, ի յիշատակ Արցախեան պատերազմին նահատակուած հերոսներու «Որդիս» (երաժշտ.՝ Սեդրակ Երկանեանի) երգը՝ Արսեն Ստեփանեանը եւ Պերճ Քարազեանը (Երեւանի հնագոյն երաժշտութեան «Տաղարան» համոյթ): [7]:

Պարգեւներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • «ԼՂՀ Վաստակաւոր Լրագրող» պատուաւոր կոչումով (2011թ.)։
  • Արցախի «Վաչագան Բարեպաշտ» մետալով (2017թ.)։

Անդամակցութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • ԽՍՀՄ լրագրողներու միութեանը (1980թ-էն),
  • Հայաստանի լրագրողներու միութեանը (1988թ-էն)
  • Արցախի լրագրողներու միութեանը (1995թ-էն)։
  • Լրագրողներու Համահայկական համաժողովները համակարգող խորհուրդի անդամ է (2020թ.)։

Հայաստանի Հանրապետութեան 100-ամեակին նուիրուած համահայկական համաժողով[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ընդամէնը տասը նիստերէ բաղկացած համաժողովին վերջին չորս նիստերը քննեցին 1918 թուականէն 1991 թուականներուն ընթացքին տեղի ունեցած իրադարձութիւնները, ինչպէս` Ղարաբաղի Ազրպէյճանին յանձնումը, 1960-70-ական թուականներուն Հայաստանի այլախոհական շարժումները եւ խորհրդային կարգերուն ներքեւ անկախութեան գաղափարի պահպանումը (զեկուցաբերներ` դոկտ. Զաւէն Մսըրլեան, դոկտ. Ամատունի Վիրապեան, Միքայէլ Հաճեան, ատենապետ` դոկտ. Խաչիկ Տէր Ղուկասեան): Նիստերը նաեւ յաջորդաբար քննարկեցին Հայաստանի եւ սփիւռքի մէջ Հայաստանի անկախութեան գաղափարախօսութեան պահպանումը (զեկուցաբերներ` տոքթ. Եղիկ Ճէրէճեան, Նազարէթ Պէրպէրեան, փրոֆ. Էդիկ Մինասեան եւ դոցենտ Խաչատուր Ստեփանեան, ատենապետ` Շահան Գանտահարեան), անկախութեան գաղափարախօսութեան պահպանումը հայ մշակոյթին մէջ (դոկտ. Գուրգէն Վարդանեան, փրոֆ. Երուանդ Տէր Խաչատուրեան, դոկտ. Մովսէս Հերկելեան, Կարօ Յովհաննէսեան, դոկտ. Ռուբինա Փիրումեան, ատենապետ` Ժիրայր Դանիէլեան), եւ վերջապէս` հայ եկեղեցւոյ դերակատարութիւնը Հայաստանի անկախութեան կերտման, պահպանման ու հզօրացման մէջ (զեկուցաբերներ` դոկտ. Վարդան Դեւրիկեան, Սեպուհ արք. Սարգիսեան, Մեսրոպ ծ. վրդ. Թոփալեան, ատենապետ` վեր. դոկտ. Փոլ Հայտոսթեան)[8]:

Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութեան կազմակերպած Հայ Մամուլի Տարուան նուիրուած համաժողով՝ 2-4 Յուլիս 2019-ին, Անթիլիասի Մայրավանքին մէջ Համաժողովը իրագործեց 10 նիստ։ Գ. նիստին մէջ՝ նիւթ՝ Մամուլը եւ նորարար արհեստագիտութեան մարտահրաւէրները, ատենապետ՝ Միքայէլ Հաճեան[9]:

Կուսակցական պատկանելութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Միքայէլ Հաճեան ՀՅԴ անդամ է 2019թ ի վեր:

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  1. Արամ Ա. Կաթողիկոս Ընդունեց Լրագրողներու Համահայկական Ֆորումը Համակարգող Խորհուրդը
  2. Արցախի Նահատակ Ազատամարտիկ Նորայր Հաճեանի Հպարտ Հայր՝ Մեզի Պաշտօնակից Միքայէլ Հաճեանի Հետ
  3. Արցախի մէջ զոհուեր է լրագրող Միքայէլ Հաճեանի որդին՝ Երուանդը. միւս որդին ալ զոհուեր էր Ապրիլեան պատերազմի ժամանակ:
  4. Արցախի Լրատուական Դաշտը Համալրուած Է Տպագիր Նոր Պարբերականով Մը
  5. Լոյս Տեսած Է ՀՅԴ Պաշտօնաթերթ «Դրօշակ»ի Հինգերորդ Համարը
  6. Ստացուած Գիրքեր. «Սպանուած Պատերազմը» (Հեղինակ` Նուարդ Ալեքսանեան) Խմբագիր` Միքայէլ Հաճեան:
  7. Հարցազրոյց Սոփրանօ Շողիկ Թորոսեանին Եւ Աշոտ Բագրատունիին Հետ` «Երազ» Երգի Հրապարակման Առիթով եւ հրապարակագիր, լրագրող Միքայէլ Հաճեանի երգը
  8. Հայաստանի Հանրապետութեան 100-Ամեակի Նուիրուած Համաժողովը Հասաւ Իր Աւարտին. «Երուանդ Փամպուքեան Եւ Փրոֆ. Ռիչըրտ Յովհաննէսեան Սփիւռքի Մէջ Իրենց Խօսքով Ու Գործով Ազատ Ու Անկախ Հայաստանի Առաքեալները Դարձան» Շեշտեց Արամ Ա. Կաթողիկոս
  9. ՀԱՅ ՄԱՄՈՒԼԻ ՀԱՄԱՀԱՅԿԱԿԱՆ ՀԱՄԱԳՈՒՄԱՐ - ՀԱՂՈՐԴԱԳՐՈՒԹԻՒՆ

Աղբիւրներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]