Մեծ Մասիս
Մեծ Մասիս (Մեծ Արարատ), Հայկական լեռնաշխարհի ամէնաբարձր գագաթը, ունի 5165 մ բարձրութիւն։ Գագաթը մշտապէս պատուած է ձիւնի հաստ շերտով։ Ըստ Աստուածաշունչի՝ մեծ ջրհեղեղէն ետք այստեղ կանգ առած է Նոյեան Տապանը։[1] Լեռը այժմ կը գտնուի Թուրքիոյ Հանրապետութեան վերահսկողութեան ներքոյ գտնուող տարածքներուն՝ պատմական Մեծ Հայքի Այրարատ նահանգին մէջ։
Անուանում
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- Թուրքերը բարբառով Մեծ Մասիսը կը կոչեն Ահըրտաղ։[2]
- Աղրըտաղ անուանունը կը յիշատակուի 18-րդ դարու թուրք պատմիչներու կողմէն[3]։
- Աղրի անունով կը յիշատակէ Մեծ Մասիսը թուրք պատմիչ, Քեաթիպ Չելեպին[3]։
Տե՛ս նաեւ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ Աստվածաշունչ, Մայր Աթոռ Ս. Էջմիածին եւ Հայաստանի Աստվածաշնչային ընկերություն, 2004թ.: ISBN 1-84364-072-4 UBS-EPS 2004
- ↑ Յակոբեան Թ. Խ., Մելիք-Բախշեան Ստ. Տ., Բարսեղեան Հ. Խ., Հայաստանի եւ յարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 1 [Ա-Գ] (խմբ. Մանուկեան Լ. Գ.), Երեւան, «Երեւանի Համալսարանի Հրատարակչութիւն», 1986, էջ էջ148։
- ↑ 3,0 3,1 Յակոբեան Թ. Խ., Մելիք-Բախշեան Ստ. Տ., Բարսեղեան Հ. Խ., Հայաստանի եւ յարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 1 [Ա-Գ] (խմբ. Մանուկեան Լ. Գ.), Երեւան, «Երեւանի Համալսարանի Հրատարակչութիւն», 1986, էջ 199։