Համբարձում Վարժապետեան

Համբարձում Վարժապետեան
Ծնած է 1866

Համբարձում Վարժապետեան, ծնած է Թալաս, 1866-ին։

Կենսագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Կանուխէն որբացած է ու տարուած Պոլիս եւ դրուած Սբ. Փրկիչ Որբանոցը։ Ապա տքնաջան ոնքնաշխատութեան շնորհիւ, կ՝երթայ մինչեւ Վիէննա, ուր կը վերջացնէ Էքօլ Թէքնիք տ՛էնժէնիէօրը որպէս մեքենագէտ Պոլիս վերադառնալով, եղած է պատասխանատու տնօրէնը մըքենականացած մէծ ջրաղացքի մը։ Ապա գացած է Պոգրսա, ուրկէ անցած Իզմիր եշ ինք բերած է 1924-ին։ Մեռած է 24 Օգոս.1900-ին հաստատուած է Պէյրութ: Լիբանանի եւ Սուրիոյ բազմաթիւ քաղաքներուն մէջ կառուցուած է զանազան մեքենական ջրաղացներ։ Տէր Զօրի ելեքտրականութիւնը առաջին անգամ ինք բերած է 1924-ին։ Մեռած է 24 Օգոս. 1932-ին Պիթիաս, ուր օդափոխութեան համար գացած էր։

Տոհմային դաստիարակութեան եւ ազգային արժանիքներու հաւատացող հայ մեն էր Համբարձում Վարժապետեան, եւ իր ջանքերուն շնորհիւ զաւակներոն ալ մեծցան հայեցի դաստիարակութեամբ։ Օտար շրջանակի մէջ ինկած փոքրիկ հայ գաղութի մը դիմագիծը պահել որքա՛ն դժուար ըլլալը մենք լաւ գիտենք։ Հատառակ բազում խոչնդոտներու, Համբարձում հայեցի դաստիարակութիւն մը տուաւ իր զաւակներուն։ Ունեցաւ չորս զաւակ, մէկ աղջիկ եւ երեք մանչ.- Արամ, Վահրամ, Հրանդ եւ Թագուհի (Տիկ. Աճէմեան)[1]:

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  1. Սփիւռքահայ արդի գրականութիւն (խմբ. խմբագրող և համադրող՝ Սեդա Ծաղիկեան-Տէմիրճեան), Միշիկըն էջ 416-417։