Jump to content

Լեւոն Ճաւախեան

Լեւոն Ճաւախեան
Ծնած է 19 Յունիս 1950(1950-06-19) (74 տարեկան)
Ծննդավայր Ալավերդի, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն
Քաղաքացիութիւն  Խորհրդային Միութիւն
 Հայաստան
Ուսումնավայր Խ. Աբովեանի Անուան Մանկավարժական Համալսարան
Մասնագիտութիւն արձակագիր
Աշխատավայր Հայաստանի Կրթութեան Եւ Գիտութեան Նախարարութիւն

Լեւոն Ճաւախեան (19 Յունիս 1950(1950-06-19), Ալավերդի, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն), հայ արձակագիր։ Կը գրէ պատմուածքներ, վիպակներ, եւ 6 գիրքերու հեղինակ է: Ան գծագրիչ եւ քանդակագործ Ռաֆայել Ճաւախեանի եղբայրն է:

Ծնած է Ալաւերտի քաղաքին մէջ, եւ ծնողները ծնած են Շնող գիւղը: Աւարտած է Խաչատուր Աբովեանի Անուան Մանկավարժական Համալսարանէն պատմութեան ճիւղով: Աշխատած է Ալաւերտի Թիւ 2 դպրոցէն ներս իբր պատմուեան ուսուցիչ, իսկ 1976 թուականին Երեւան փոխադրուած է Լենինեանի մէջ աշխատելու համար, որմէ ետք ԽԸՀՄ Լուսաւորութեան նախարարութեան համար: Խորհրդային Միութեան փլուզումէն ետք մնաց գործազուրկ, որուն պատճառաւ սկսաւ արծաթեայ զարդեր ծախել Երեւանի Վերնիսաժէն ներս. իր փորձառութիւնը կ'արտացոլայ իր պատմուածքներուն մէջ, մանաւանդ «Վերնիսաժ» ժողովածուին մէջ:[1] Իր առաջին գրական գործը եղած է «Գարուն» ամսագրին մէջ, 1980 թուականին, «Շնող» վերնագրով: Պատմուածքները լոյս տեսած են «Գրական Թերթ», «Հայկական Ժամանակ», «Հրապարակ», «Ինքնագիր» եւ այլ գրական հանդէսներու մէջ:

2019 թուականին արժանացաւ Պողոսեան մրցանակին գրականութեան ոլորտին մէջ, «Ծնկան Ծերին» գիրքին համար:[2] 2017 թուականին, արժանացաւ Մովսես Խորենացիի մետալին: 2010 թուականին «Քիրվա»[3] պատմուածքին համար ստացած է «խաղաղութիւն եւ հանդուրժողականութիւն տարածելու» մրցանակը Ազրպէյճանի «հանդուրժողական կէդրոն»-ի կողմէ:

  • Ամենաանկեղծ մարդը, 1990, Երեւան
  • Ղարաբաղից մինչեւ պեչենու բաղերը, 1999, Երեւան
  • Հիսունհինգ, 2005, Երեւան
  • Արծաթագիր, 2010, Երեւան
  • Վերնիսաժ, 2015, Երեւան
  • Ծնկան ծերին, 2018, Երեւան

Ծանօթագրութիւններ

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]