Շաւարշ Եսայեան

Շաւարշ Եսայեան
Ծնած է	1850
Ծննդավայր	Թալաս, Կեսարիա, Թուրքիա
Մահացած է	1937
Մասնագիտութիւն	ուսուցիչ

Շաւարշ Եսայեան (Յարութիւն Շաւարշ-Օշին, 1850, Թալաս, Կեսարիա, Թուրքիա - 1937) տնօրէն-ուսուցիչ։ Ուսանած է Երուսաղէմի Ժառանգաւորաց վարժարանը եւ յետոյ իբրէւ ուսուցիչ տեսուչ պաշտօնավարած է Կ. Պոլիս, Իզմիր, Մանիսա, Հալէպ եւ ի վերջոյ Թալաս, որուն վարդ – Պատրիկն ան վարժարանին տնօրէնը եղած է 1889-1893, Փոքր Հայքի դէպքերուն բերմամբ 1893 Յունուար 1-ին կը ձերբակալուի:

Կենսագրություն

Էնկուրիի Պատերազմական Ատեանէն կը դատապարտուեցաի 7 տարի բէրդալգելութեան եւ կ՛աքսորուի Հռոդոս: Ընդհ ներումէն օգտուէլով կը դարնայ Դալաս եւ կրկին կը պաշտօնավարէ վաժարանին մէջ։ 1896-ին իր Վառիկ կնոջ հետ կրկին բանտարկուեցաւ, վերջինս պէկ տարո ետք ներման արժանացաւ իսկ ինքը մահուան դատապարտուէցաւ, սակայն Օրմանեանի ջանքերով ինքն ալ ներման արժանացաւ: Շ. Եսայեան անկէ ետք սբաղեցաւ գորգի նկարներ շինէլով եւ մեծապես գնահատուեցաւ: Կեսարիոյ կառավարիչ Նազըմ փաշա զինքը քաջալերեց եւ հովանաւորէց: Իր Հսկողուդեան տակ պատրաստուած գորգ մը իբր Կեսարիոյ քաղաքապետուդեան նուերը Սուլթան Համիտի մատուցուեցաւ: Կարմիր Սուլթանը այս առթիւ Նազըմ փաշան հետը տարաւ եւ Տիարպէքիրի Թրք. Արհէստանոցին տնօրէն կարգեց: 1904-ին Նազըմ Փաշայի հետ տէղափոխուեցաւ Հալէպ, ուր կապրի ցարդ նկարշութեամբ զբաղէլով: Օշին ծածկանունով գրութիւննէր գրած է: Ինքը խմբազրած է Բռութեան դէմ Գաղատիայի – դատավարութիւն տետրակը (Թիւ։ Օ հրտ. Հնչ, Կուսակցուդեան Աթէնք, 1894): (Ալպօյանեան « Հայ Կէսարիա» էջ1200):