Դաւիթ Ռոստոմեանի Լուսանկարչական Տուն
Դաւիդ Ռոստոմեանի լուսանկարչական տունը 19-րդ դարի վերջին - 20-րդ դարի սկզբին [[Պաքուի լուսանկարչական տուները (մինչեւ 1917 թ.)|Պաքուի մէջ գործող լուսանկարչական տուներէն]] մեկը։
Գտնուած է Կոլյուբակինսակայա փողոցին մէջ՝ Տէր-Յովհաննէսեանի տունին մէջ ու այդ շրջանին կոչուած էր «Դաւիդ Ռոստոմեան. Պաքուի Կենդրոնական Լուսանկարչատուն»։ Հեռաձայնը՝ 668։ Լուսանկարչական ղեկավարը եղած է Բարսեղ Համբարձում Ռոստոմեանը, ով բազմաթիւ պետական մարմիններու կողմէն պատուերներու արդիւնքին կը համարուէր Պարսից Շահի պալատական լուսանկարիչ։ Լափափոխ շրջանակի վրայ կը նշուէր . «Դաւիդ Ռոստոմեան. Իր Գերազանցութիւն Պարսից շահի պալատական լուսանկարիչ»։
Ռոստոմեանը ազգութեամբ հայ էր՝ Պաքուի մէջ գործող ազգութեամբ հայ բազմաթիւ լուսանկարիչներէն մէկը։ Անոր եղբայր Բարսեղ Համբարձում Ռոստոմեանը նույնպէս հանրաճանաչ լուսանկարիչ էր Պաքուի։
Պատմութիւնը[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Դաւիդ Ռոստոմեանը Պաքու տեղափոխուած է Նուխի քաղաքէն 1893 թ.-ին՝ հիմնելով իր լուսանկարչական տունը Մարիինսգայա ու Դորգովայա փողոցներու խաչմերուկին՝ երկհարկանի առանձնատունին։ Առաջին հարկին մէջ կ'աշխատէին Դաւիդի ենթակաները։ Լուսանկարչատանը ընդունում էին պատվերներ, դիմանկարներ կ'ընէին, ընտանեկան լուսանկարներ, վինետկաներ։ Գինը կը համարուէր բաւական բարձր։ Վերի հարկին 6 մեծ սենեակներուն մէջ կ'ապրէր Դաւիդ Ռոստոմեանը, եւ կ'ընդունէր առաւել նշանաւոր պատուիրատուներուն ու կը ստեղծէր անոնց լուսանկարները։
Դաւիդ Ռոստոմեանը չափազանց կարճահասակ էր ու ունէր մեծ փոր։ Երբեք ամուսնացած չի եղել։ Հանդիսանում էր պարսկահպատակ ու մտերիմ յարաբերութիւններու մեջ էր Պարսկաստանի հիւպատոսի հետ։
Իր մօտ ծառայութեան մեջ կը գտնուէր 6-7 երիտասարդ աղջիկ՝ չափազանց գրաւիչ արտաքինով։ Օր մը անոնք դաժան կատակ կազմակերպած են ծեր լուսանկարչի համար։ Դաւիդ Ռոստոմեանը ունէր սովորութիւն գինի խմել արծաթազոծ եղջիւրէն։ Աղջիկները կը փոխեն ծերունիին եզջիւրը՝ տալով անոր վերջնամասին մէջ ծակ ունեցող մեկը։ Սովորական երեկույթի ժամանակ անոնք բացած են անցքը ու գինի թափուած է ծերունիի տաբատին։ Զգեստը փոխելու ընթացքին անոնք լուսանկարած են Ռոստոմեանին կիսամերկ՝ երիտասարդ աղջիկներով շրջապատուած։ Այդ օրէն ետք երբ ծերունին կը բարկանար աղջիկներու վրայ, անոնք կը սպառնէին հրապարակել լուսանկարը, ինչը կը սթափեցնէր Ռոստոմեանին[1]։
Պատկերներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Հղումներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
- Фотоателье дореволюционные (Баку) Archived 2014-08-04 at the Wayback Machine.
- ԽԱՉԱՏՈՒՐ ԴԱԴԱԵԱՆ - ՀԱՅԵՐԸ ԵՒ ՊԱՔՈՒՆ (1850-ական թթ. - 1920 թ.), Երեւան 2006, ISBN 99941-961-6-2
- ↑ М. Сулейманов - Дни минувшие