Jump to content

Արմէն Մազմանեան

Արմէն Մազմանեան
Ծնած է 15 Փետրուար 1960(1960-02-15)
Ծննդավայր Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն
Մահացած է 8 Յունուար 2014(2014-01-08) (53 տարեկանին)
Մահուան վայր Երեւան, Հայաստան
Քաղաքացիութիւն  Հայաստան
Մասնագիտութիւն թատերական ռեժիսոր, դերասան, ժապաւէնի բեմադրիչ, բեմադրիչ, ուսուցիչ
Աշխատավայր Գաբրիէլ Սունդուկեանի անուան ակադեմական թատրոն

Արմէն Մազմանեան (15 Փետրուար 1960(1960-02-15), Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն - 8 Յունուար 2014(2014-01-08), Երեւան, Հայաստան), հայ բեմադրիչ, դերասան եւ ա­զա­տա­մար­տի­կ։ Հայաստանի Հանրապետութեան արուեստի վաստակաւոր գործիչ (2009)։

Կենսագրական գիծեր

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ծնած է Երեւան։ 1984-ին աւարտած է Երեւանի Գեղարուեստաթատերական Ինստիտուտի բեմադրութեան բաժինը:

1981-88 թուականներուն աշխատած է Երեւանի Պետական Կամերային Թատրոնին մէջ՝ իբրեւ դերասան եւ բեմադրիչ։

Իսկ 1986-88 թուականներուն աշխատած է նաեւ Պատանեկան Թատրոնի արուեստանոցին մէջ` իբրեւ գեղարուեստական ղեկավար, բեմադրիչ: Նոյն ժամանակաշրջանին եղած է «Ակունք» ազգագրական երգչախումբի բեմադրիչը։

1987-89ին` գործած է Երեւանի Սունդուկեանի Անուան Ազգային Ակադեմիական Թատրոնին մէջ` իբրեւ բեմադրիչ-վարժեցնող: 1988-ին հիմնադրած եւ ղեկավարած է «Գոյ» թատրոնը։

1991-էն սկսեալ, կեանքի կոչած է «Գոյակ» մշակութային զարգացման գործարարական ընկերակցութիւնը։

1995-ին ձեռնարկաած է «Ազատ Արուեստի Ակումբ» եւ «Հայ-Արտ» ծրագիրներու իրականացման, իսկ 1996-ին՝ «Ազատ Թատրոն» նախագիծի իրականացման:

1998-2009 թուականներուն Արմէն Մազմանեան ստանձնած է Երեւանի Թատրոնի եւ Կինոյի Պետական Ինստիտուտի դերասանական բաժնի պատասխանատուութիւնը՝ իբրեւ ղեկավարի եւ դասատու Թրոֆէսոր:

Իր կեանքի վերջին տարիներուն, 2011էն 2014, Արմէն Մազմանեան եղած է Երեւանի Թատրոնի եւ Կինոյի պետական հիմնարկի տնօրէնը (ռեկտորը):

Կազմակերպած եւ իրագործած է բազմաթիւ եւ բազմապիսի միջոցառումներ, արուեստի երեկոներ, շնորհանդէսներ, շօ-ծրագիրներ, ցուցահանդէսներ, հեռատեսիլի նախագիծներ[1]:

Դերասանական իր ասպարէզով՝ 1983 թուականէն սկսեալ, հանդէս եկած է բազում ներկայացումներու մէջ, որոնց շարքին՝

  • Զէյթունցեանի «Հիրոսիմա» եւ «Ոտքի, դատարանն է գալիս» գործերը,
  • Դեմիրճեանի «Քաջ Նազար»ը,
  • Երնջակեանի «Պարոնայք, ամէն ինչ կործանւում է»ն,
  • Շէյքսփիրի «Համլետ»ն ու «Ռոմէօ եւ Ճուլիէթ»ը,
  • Սթէյվիսի «Գալիլէյ»ը,
  • Ռադինսկիի «Նէոնի եւ Սենեկայի թատրոնը»,
  • Ռիբակովի «Արբատի զաւակները»,
  • Մո’էմի «Լուսին եւ գրոշ»
  • Փիրանտելլոյի «Վեց անձնաւորութիւն հեղինակ որոնելիս»,
  • Նժդեհի «Հայաստան եւ ճշմարտութիւն»,
  • Գրիբոյեդովի «Խելքից պատուհաս» եւ այլն:

Արմէն Մազմանեան նաեւ նկարահանուած է «Ընտրութիւն», «Տղամարդկային գործ», «Ճակատագիր», «Ես եմ» շարժանկարային ժապաւէններուն մէջ։

Իբրեւ հասարակական գործիչ

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Մազմանեան մասնակցեցած է Արցախեան մարտերուն։ Եղած է «Մուշ» զօրամիաւորման ջոկատի հրամանատարը:

2000-02 թուականներուն ընտրուած է «Ազատամարտի Վետերանների Միութիւն» կազմակերպութեան համանախագահը: Կազմակերպած է Հ.Հ. զինեալ ուժերու ստեղծման 15-րդ, 17-րդ, 19-րդ եւ 20-րդ տարեդարձներուն նուիրուած տօնահանդէսներ:

Պարգեւներ եի կոչումներ

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Արժանացած է․

  • «Գարեգին Նժդեհ» շքանշանի,
  • «Ֆրիտեոֆ Նանսէն» ոսկեայ յուշաշքանշանի,
  • Մարտական Ծառայութեան շքանշանի,
  • 2009-ին Հ.Հ. Արուեստի վաստակաւոր գործիչի կոչման[2]:

Ծանօթագրութիւններ

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]