Ցխինվալիի Հայերը

Ցխինուալիի Հայերը, հայերը Ցխինուալի մէջ կը բնակին հին ժամանակէ ի վէր։ 19-20-րդ դարերուն, Ցխինուալի բնակչութեան մեծամաստութիւնը կը կազմէին հայերը եւ հրէաները։

Կրոն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ցխինուալի մէջ գոյութիւն ունի հայկական Սուրբ Աստուածածին եկեղեցին, սակայն հիմա կ'օգտագործուի իբր ուղղափառ տաճար[1]։

Բնակչութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Համաձայն պաշտօնական վիճակագրական տուեալներուն, 1804 թուականին Ցխինուալի մէջ կը բնակէր 116 հայկական ընտանիք, 41 վրացական, 16 օսական եւ 6 հրէայկան[2]։ 1897 թուականին վրացի հասարակական գործիչ Ալ. Ալազնիսփիրելին «Ծնոբիս Պուրծելի» թերթով կը գրէր, որ Ցխինվալը հրէաներու եւ օսէրու քաղաք է, իսկ վրացիները եւ հայերը կը կազմէն ընդհանուր բնակչութեան չորրորդ մասը[3]։

Իսկ վիճակագրական տուեալները ցոյց կու տան թէ 1917 թուականին Ցխինվալի մէջ կար արդէն 346 հրէական ընտանիք, 310 վրացական, 160 հայկական եւ 80 օսական[4]։ Այդ տուեալները չեն հակասեր Ցխինվալի այն ժամանակուայ բնակչութեան թիվին տուեալներուն. 5033 հոգի, որոնցից 553 օս (9%), 2130 հրէայ (40%), 1660 վրացի (30%) եւ 674 հայ(10,3%)։

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  1. «Անտուան Առաքելյան. Ցխինվալահայերը մնաում են առանց հոգեւոր աջակցման»։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2012-06-02-ին։ արտագրուած է՝ 2015-08-09 
  2. Цотниашвили М. Ш. История Цхинвали, с. 201
  3. «Ծնոբիս Պուրծելի» թերթ,1897, № 246
  4. Цотниашвили М. Ш. История Цхинвали, с. 205

Կաղապար:Հայկական սփյուռք