Սրբոց Թարգմանչաց Վարժարան

Սրբոց Թարգմանչաց Վարժարան, երկսեռ երկրորդական (միջնակարգ) դպրոց (1952 թուականէն), հիմնուած է 1929 թուականին, Երուսաղէմի մէջ, Եղիշէ Դուրեան պատրիարքի ջանքերով եւ անոր առաջարկով ալ անուանակոչուած՝ ի յիշատակ Մեսրոպ Մաշտոցի եւ Սահակ Պարթեւի։ Կառուցուած է ժառանգաւորաց վարժարանին եւ մատենադարանին կից։

Մանկապարտէզին եւ նախակրթարանին մէջ բոլոր առարկաներու ուսուցումը կը տարուի հայերէն։ Միջնակարգին մէջ հայոց լեզուն (գրաբար եւ աշխարհաբար), հայ գրականութիւնը, հայ մատենագրութիւնը, հայոց պատմութիւնը, կրօնագիտութիւնը, հայ արուեստի պատմութիւնը՝ հայերէն, իսկ միւս առարկաները՝ անգլերէն։ Կը դասաւանեուին նաեւ ագլերէն, արաբերէն, եւ եբրայերէն։ Վարժարանի շէնքը կառուցուած է 350 աշակերտի համար, 1940-ական թուականներուն այդ թիւը հասած է 750-ի, վերջին տասնամեակներուն, արտագաղթի պատճառով, խիստ նուազած է։ 1982 թուականին սորուած է 180 աշակերտ։ Վարժարանը կը պահուի նուիրատուութիւններով, ՀԲԸՄի եւ Կիւլպէնկեան ֆոնտերու հատկացումներով։ Նիւթական օգնութիւն ցոյց կու տայ նաեւ շրջանաւարտներու միութիւնը։ Սրբոց թարգմանչաց վարժարանը սերտ կապերու մէջ է մայր հայրենիքի հետ, ուրկէ կը ստանայ դասագիրքեր, գրականութիւն եւ ուսումնական այլ պիտոյքներ։ Շրջանաւարտներէն շատերը բարձրագոյն կրթութիւն կը ստանան Հայաստանի բուհերուն մէջ։

Այս յօդուածի նախնական տարբերակը կամ անկէ մաս մը վերցուած է Հայկական Սովետական Հանրագիտարանէն, որուն նիւթերը հրատարակուած են` Քրիէյթիվ Քամմընզ Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թոյլատրագրի ներքոյ։