Յովսէփ Իզմիրեանց

Յովսէփ Իզմիրեանց (1817-1883),ծնած է Ղըզլար՝ Ղազախստան։

Մեծատուն, ազգային բարերար, հիմնադիր՝ համանուն մրցանակի։

Յետ մահու կտակակատարն է՝ բարեկամը, Կարապետ Եզեան։Ազգին թողած կտակին մաս կը կազմեն՝

  1. Օսմանեան հայերու մէջ գիտութիւն,արուեստներ եւ հայերէն լեզուի ուսում ծաւալել։
  2. Մրցանակաբաշխութիւն հայոց պատմութեան եվ հայերէն լեզուագիտութեան մասին լաւագոյն երկասիրութեանց համար։
  3. Իր ծննդավայրի Ղըզլարի Ս.Գրիգոր Լուսաւորիչ եկեղեցւոյ կը յանձնուի գումար մը, որու տոկոսները կը գործածուին տեղւոյն աղջկանց ծխական վարժարանին համար։

1886-ին կտակի յանձնախումբը կ'ընտրուի Պոլսոյ Պատրիարքարանի մէջ,ատենապետն է՝ Գաբրիէլ Նորատունկեան,գանձապետը՝ Յովհանէս Էսաեան։Կարնոյ օրիորդաց ուսումնարանին մէջ կը բացուի ձեռագործի դասարան։

1887-ին կտակի յանձնաժողովը կը հրատարակէ մրցանակի առաջարկուող երկասիրութիւններու մասին պայմանները։Նոյն տարին Յուլիսին Ս.Թարգմանչաց տօնին որւ Պոլսոյ մէջ առաջին անգամ կը կատարուի Իզմիրեանցի Սահակ-Մեսրոպեան գրական մրցանակաբաշխութեան փառաւոր հանդէսը։

Զանազան հայ մտաւորականներ իրենց գործերով արժանացած են Իզմիրեանց մրցանակին։

Աղբիւրներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • Հայ Դպրոցը Անցեալէն Դէպի Այսօր,Հրատարակութիւն՝ Ազգային Կեդրոնական Վարժարան,2017,էջ73