Մանասէ Թագաւոր
Մանասէ Թագաւոր եբր.՝ מְנַשֶּׁה | |
---|---|
| |
Ծնած է | ՔԱ709[1] |
Ծննդավայր | Երուսաղէմ, Յուդայի թագաւորութիւն |
Մահացած է | ՔԱ642[1] |
Մահուան վայր | Երուսաղէմ, Յուդայի թագաւորութիւն |
Քաղաքացիութիւն | Յուդայի թագաւորութիւն |
Ազգութիւն | հրեայ |
Կրօնք | Եհովայի վկաներ[2] եւ Baalism? |
Մասնագիտութիւն | կառավարիչ, միապետ |
Վարած պաշտօններ | Հուդայի թագավոր? |
Ամուսին | Meshullemeth? |
Ծնողներ | հայր՝ Եզեկիա[3], մայր՝ Hephzibah? |
Երեխաներ | Amon of Judah?[4] |
Մանասէ Եզեկիա թագաւորին որդին էր: Եզեկիա եղած է հզօր թագաւոր մը: Իր գահակալութեան ընթացքին բազմաթիւ քաղաքներ գրաւած է: Մահէն ետք, Եզեկիային տասներկու տարեկան որդին՝ Մանասէն, կը յաջորդէ իրեն:
Մօրը անունը Էփսիփա էր:
Մանասէ, հօրը նման հզօր, բայց անխիղճ թագաւոր մըն էր: Ան կը նկատուի ամէնէն երկար գահակալող թագաւորներէն մէկը (55 տարի):
Մանասէի հակաբարեկարգչական շարժումը կը քաջալերուէր նաեւ ժողովուրդին կողմէ, նոյնիսկ ան ժողովուրդը կը մղէր աւելորդապաշտութեան ու սնոտիապաշտութեան: Կային նաեւ քանանեան հին պաշտամունքներ, որոնք ջնջուած էին իր հօր կողմէ, ինք կ'արտօնէ զանոնք: Մանասէ այնպիսի պաշտամունքային օրինակներ կ'աւելցնէ, որ ինք հետեւելով այդ պաշտամունքներուն, ժողովուրդն ալ իրեն կը հետեւի:
Մանասէ զեխ ու շուայտ անձնաւորութիւն մը կ'ըլլայ, որ պղծելով Եհովային տաճարը, կուռքերու այլազան առարկաներ կը մուծէ եւ կը բարձրացնէ Եհովային խորանը: Այս բոլորէն անկախ կային անձեր, որոնք աստուածապաշտ էին եւ կը հալածուէին:
Մանասէ Թագաւոր, իր գահակալութեան ընթացքին քարասիրտ թագաւոր մը կ'ըլլայ, որուն յանցանքները եւ մեղքերը այնքան կը շատնան, որ կարծես Աստուծոյ կողմէ կը պատժուի եւ գերի կը տարուի Ասորեստան: Երբ Մանասէ կը ձերբակալուի ու կը տարուի Ասորեստան, կը զղջայ, որուն համար ներում կը շնորհուի իրեն: Կը վերադառնայ իր երկիրը ու գահ կը բարձրանայ եւ կռապաշտութենէ, աւելորդապաշսութենէ կը դառնայ աստուածապաշտութեան:
Ան նոյնիսկ կը գրէ աղօթք մը, որ Ք.Ե. քանի մը դար ետք մուտք կը գործէ եկեղեցւոյ եօթը ժամերգութիւններէն՝ Արեւագալի ժամերգութեան մէջ:
Մանասէ թագաւոր, իր աղօթքով, կ'ուզէ մարդկութեան հասցնել, տեղեկացնել կամ սորվեցնել, թէ համայն աշխարհի վրայ չկայ ոչ մէկ ուժ, որ կը հասնի կամ կրնայ պայքարիլ Աստուծոյ դէմ, որ ամենակարող է ամէնագէտ է: Ան իր աղօթքով, կ'ուզէ ըսել. «Հաւատացէ՛ք Աստուծոյ, ինչ նեղութիւն որ ունենաք, դիմեցէ՛ք Անոր եւ մի՛ գերադասէ՛ք ձեր «Ես»ը, որ ձեզ կ'առաջնորդէ ամէնէն վտանգաւոր կացութեան»: Մանասէ շատ կը խօսի Աստուծոյ մասին ըսելով, թէ ան գթարատ է, ներողամիտ, ամէն գործի մէջ բարի՝ ու սիրող:
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Աղբիւրներ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- Աստուածաշունչ (Դ. Թագաւորաց)
- Քննական Պատմութիւն Սուրբ գրական Ժամանակներու, «Բիւզանդ Եղիայեան», Ա.Բ.Գ. հատորներ, 1972-1974
- Արեւագալի Ժամագիրք, Անթիլիաս, 2004