Ալ Ֆարապի
Ալ Ֆարապի կամ ԱլՖարապի կամ ամբողջաական անունով՝ Ապու Նասր Ալ-Ֆարապի, Արեւմուտքին մէջ կը ճանչցուի Ալֆարապիոս (լատիներէն՝ Alpharabius)[1] անունով (872 - 951)։ Անուանի իսլամական իմաստասէր (փիլիսոփայ), իրաւագէտ, նուագագէտ, հոգեզգած (Սուֆի): Ան զբաղած է տարբեր ոլորտներով՝ քաղաքական փիլիսոփայութիւն, Բնազանցութիւն, բարոյագիտութիւն, տրամաբանութիւն եւ այլք։
Ան նաեւ ուսողագիր էր, տիեզերաբան, գիտնական եւ երաժշտութեան տեսաբան։
Անոր տրուած է «Երկրորդ Վարդապետ» անունը, հետեւելով Արիստոտելի օրինակին, որ ծանօթ էր «Առաջին Վարդապետ (ուսուցիչ)» անունով[2]։ Անոր կը վերագրուի միջնադարիին Յունական բնաբաններու պահպանումը, իր կատարած մեկնութիւններուն եւ ճառախօսութեանց շնորհիւ։ Անոր նաեւ կը վերագրուի իրեն յաջորդած մեծանուն փիլիսոփաներուն,- ինչպիսիքն են Իպն-Սինան, Ղազզալին ու Մեյմօնիտը,- եթէ ոչ ներշնջումը ապա անոր վրայ ձգած խոշոր ազդեցութիւնը։
Աղբիւրներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Islam - A Graphic Guide, Ziauddin Sardar & Abbas Malik, Icon Books Ltd, 2009, North Road, London.
Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
- ↑ Weber, Michael C. (2017) [2006]. "Farabi". In Thomas F. Glick; Steven J. Livesey; Faith Wallis (eds.). Medieval Science, Technology and Medicine, An Encyclopedia. Routledge Revivals. London & New York: Routledge. pp. 169a–172a. ISBN 978-1-138-05670-1.
- ↑ Sardar Ziauddin, Malik Zafar Abbas (2005-10-15)։ Introducing Islam: A Graphic Guide (English)։ Icon Books։ ISBN 978-1-84831-084-1