«Օքզօ» խաղը
«Օքզօ» (OXO) խաղը, Պատմութեան առաջին վիտէօ-խաղը:
1952-ին, Էյ. Էս. Տուկլաս այս խաղը հնարած է ցուցադրելու համար մարդ-համակարգիչ փոխազդեցութիւնը, երբ ան իր թեզը ներկայացուցած է Քեմպրիճի համալսարանին մէջ[1]:
OXO-ն հասանելի չ'ըլլար հանրութեան համար եւ անով կրնային խաղալ միայն Քեմպրիճ համալսարանի ուսողութեան գիտաշխատանոցին մէջ, յատուկ արտօնութեամբ, որովհետեւ «EDSAC» սարքը հնարաւոր չէր տեղափոխել, եւ թէ՛ համակարգիչը, թէ՛ խաղը նախատեսուած էին միայն ակադեմական հետազօտական նպատակներու համար: Առ այդ, այդ շրջանին խաղը յաջողութիւն չի գտներ, որովհետեւ այդ համակարգիչին միակ օրինակը կը գտնուէր համալսարանին մէջ[2]:
Իւրաքանչիւր խաղ կ'ունենար մէկ օգտատէր՝ արհեստական խելացի հակառակորդի մը դէմ եւ անիկա «կատարեալ» խաղ կը համարուէր։