Աշոտ Գրաշի

Աշոտ Գրաշի
Աշոտ Պաշտասար Գրիգորեան
Ծննդեան անուն հայ.՝ Աշոտ Բաղդասարի Գրիգորյան[1]
Ծնած է 9 Մայիս 1910(1910-05-09)[1]
Ծննդավայր Պաքու
Մահացած է 28 Փետրուար 1973(1973-02-28)[1] (62 տարեկանին)
Մահուան վայր Երեւան
Քաղաքացիութիւն  Ռուսական Կայսրութիւն
 Խորհրդային Միութիւն
Ազգութիւն Հայ
Ուսումնավայր Խ. Աբովեանի Անուան Մանկավարժական Համալսարան[1]
Մասնագիտութիւն բանաստեղծ, թարգմանիչ
Անդամութիւն Խորհրդային Հայաստանի Գրողներու Միութիւն
Կուսակցութիւն Խորհրդային Միութեան համայնավարական Կուսակցութիւն[1]
Ամուսին Մարգարիտ Աթաբեկյան?

Աշոտ Գրաշի (Աշոտ Պաղտասար Գրիգորեան 9 Մայիս 1910(1910-05-09)[1], Պաքու, Ռուսական Կայսրութիւն[1] - 28 Փետրուար 1973(1973-02-28)[1], Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն[1]), հայ բանաստեղծ, թարգմանիչ, ԽՍՀՄ գրողներու միութեան անդամ, 1935-ին անդամագրուած։ Գրաշի գրական անունը կազմուած է բանաստեղծի անունի եւ մականունի սկզբնատառերէն: Աշոտ Գրաշիի գրիչին կը պատկանի «Ազգ Իմ Փառապանծ» երգին բառերը:

Աշոտ Գրիգորեանի անուան մշակոյթի տուն, Գետաշէն, Արմաւիր

Կենսագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ծնած է Պաքու։ 1929 թուականին աւարտած է տեղւոյնԱլեքսանտր Մասնիկեանի անուան հայկական դպրոցը, իսկ 1933-ին՝ Երեւանի Պետական Համալսարան-ի պատմագրական ճիւղը։ 1933-1946 թուականներուն եղած է Պաքուի Վ. Ի. Լենինի անուան գրադարանի հայկական բաժինի վարիչը, Ատրպէյճանի խորհրդային գրողներու միութեան հայկական բաժանմունքի քարտուղարը, «Կոմունիստ» հայերէն թերթի արուեստի եւ գրականութեան բաժինի վարիչը։

1946 թուականին տեղափոխուած է Երեւան։ Գրաշիի բանաստեղծութիւնները թարգմանուած են ԽՍՀՄ ժողովուրդներու շարք մը լեզուներու։ Մահացած է Երեւանի մէջ[2]։ ԽՄԿԿ անդամ 1941 թուականէն։

Պարգեւներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • Աշխատանքային Կարմիր Դրօշի Շքանշան
  • «Պատուոյ Նշան» Շքանշան
Աշոտ Գրաշիի յուշատախտակը Երեւանի Մարշալ ՊաղրամԵան պողոտային մէջ

Երկերու Մատենագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • «Մուտք», Պաքու, 1934, 159 էջ։
  • «Ժողովրդի Հետ», Պաքու, 1938, 175 էջ։
  • «Քնարական», Պաքու, Ազերնեշր, 1939, 277 էջ։
  • «Ռազմի քնար», Պաքու, Ազերնեշր, 1942, 76 էջ։
  • «Կռունկ», Պաքու, Ազերնեշր, 1944, 214 էջ։
  • «Ամպաբերդ» (հերոսական տրամա), Պաքու, Ազերնեշր, 1945, 111 էջ։
  • «Իմ Գարունը», Երեւան, Հայպետհրատ., 1946, 355 էջ։
  • «Եղբայրութեան Աստղի Տակ», Երեւան, Հայպետհրատ., 1949, 190 էջ։
  • «Երգը Թռչում Է Աշխարհով», Հայպետհրատ., Երեւան, 1952, 196 էջ։
  • «Սարերի Սրինգը», Երեւան, Հայպետհրատ., 1957, 411 էջ։
  • «Ծիածանի Եօթ Երգը», Երեւան, Հայպետհրատ., 1961, 527 էջ։
  • «Երկեր» 2 հատորով, հատոր Ա., Երեւան, «Հայաստան», 1965, 358 էջ։
  • «Երկեր» 2 հատորով, հատոր Բ., Երեւան, «Հայաստան», 1965, 318 էջ։
  • «Ուր Ես Սիրոյ Մոլորակ», Երեւան, «Հայաստան», 1968, 335 էջ։
  • «Արեւի Քոյրը», Երեւան, «Հայաստան», 1972, 43 էջ։
  • «Կռունկների աղբիւր», Երեւան, «Հայաստան», 1976, 241 էջ։
Աշոտ Գրաշիի յուշատախտակը Երեւանի Մարշալ ՊաղրամԵան պողոտային մէջ

Թարգմանութիւններ (ռուսերէնէ եւ ատրպէյճաներէնէ)[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • «Ալեքսանդր Պուշկին», Հեքիաթներ, բանաստեղծութիւններ, արձակ էջեր (ժողովածուին մէջ մտնող գործերու մէկ մասը թարգմանած է Աշոտ Գրաշին), Երեւան, պետհրատ., 1937, 214 էջ։
  • «Ատրպէյճանական Պայաթիներ», Պաքու, Ազերնեշր, 1940, 91 էջ։
  • «Նիզամի Կեանչիեւ», Գազելներ, Պաքու, 1940։
  • «Սամետ Վուրղուն», Ընտիր բանաստեղծութիւններ, Երեւան, Հայպետհրատ., 1949։
  • «Գէորգի Լիոնիձէ, Մանկութիւն Եւ Պատանեկութիւն», Երեւան, Հայպետհրատ., 1952, 158 էջ։
  • «Նիքոլա Նեկրասով», Բանաստեղծութիւններ (գիրքին մէջ մտնող շարք մը բանաստեղծութիւններ թարգմանած է Աշոտ Գրաշին), Երեւան, Հայպետհրատ., 1962, 108 էջ։
  • «Ապտուռահման Ճամի», Լիրիկա (ժողովածուին մէջ մտնող «Կիթաներ»-ը թարգմանած է Ա. Գրաշին), Երեւան, «Հայաստան», 1964, 100 էջ։
  • «Կատրի Վալի, Հեռաւոր Պարտէզ», Երեւան, «Հայաստան», 1969, 163 էջ։
  • «Նիկոլայ Նեկրասով», Բանաստեղծութիւններ (գիրքին մեջ մտնող շարք մը բանաստեղծութիւններ թարգմանած է Ա. Գրաշին), Երեւան, 1971, 127 էջ։

Մամուլ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Արտաքին Յղումներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]