«Գրիգոր Չիլինկիրեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն
Չ մանր-մունր, փոխարինվեց: → (2) |
No edit summary |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
{{ԱՀ}} |
{{ԱՀ}} |
||
{{ԱՀ}} |
|||
⚫ | |||
⚫ | Գրիգոր նախ կը յաճախէ տեղւոյն [[Մեսրոպյան դպրոցներ|Մեսրոպեան]] վարժարանը, սակայն հազիւ թէ քիչ մը հմտացած [[Հայերեն|հայերէն]]ի եւ տաճկերէնի, կիսաւարտ կը թողու վարժարանը՝ ստիպմամբ իր ծնողքին։ Այն միջոցին ժամացոյցի վաճառական Յովհաննէս աղա Սիմոնեան մտերիմը ըլլալով Ազգային վարժարանի տեսուչ Անդրէաս Փափազեանին, կը խնդրէ անկէ՝ գրագիր բանիբուն եւ գործունեայ պատանի մը։ Ուստի, այս կերպով հազիւ 13–14 տարեկան Գրիգոր Չիլինկիրեան, իր ինքնաշխատութեամբ կը ներկայանայ իբրեւ դիւցազուն։ Մէկ կողմէն՝ կատարելով իր պաշտօնը, միւս կողմէն՝ յառաջ կը տանի իր մտաւոր [[Կրթություն|կրթութիւն]]ը եւ վարժարանին մէջ կիսկատար ձգած ուսումները ինքն իրեն՝ ո՛չ միայն կը կատարելագործէ, այլ ե՛ւ [[ |
||
'''Գրիգոր Չիլինկիրեան''' (ծն.՝ [[1839]] թ. )։ |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | Գրիգոր նախ կը յաճախէ տեղւոյն [[Մեսրոպյան դպրոցներ|Մեսրոպեան]] վարժարանը, սակայն հազիւ թէ քիչ մը հմտացած [[Հայերեն|հայերէն]]ի եւ տաճկերէնի, կիսաւարտ կը թողու վարժարանը՝ ստիպմամբ իր ծնողքին։ Այն միջոցին ժամացոյցի վաճառական Յովհաննէս աղա Սիմոնեան մտերիմը ըլլալով Ազգային վարժարանի տեսուչ Անդրէաս Փափազեանին, կը խնդրէ անկէ՝ գրագիր բանիբուն եւ գործունեայ պատանի մը։ Ուստի, այս կերպով հազիւ 13–14 տարեկան Գրիգոր Չիլինկիրեան, իր ինքնաշխատութեամբ կը ներկայանայ իբրեւ դիւցազուն։ Մէկ կողմէն՝ կատարելով իր պաշտօնը, միւս կողմէն՝ յառաջ կը տանի իր մտաւոր [[Կրթություն|կրթութիւն]]ը եւ վարժարանին մէջ կիսկատար ձգած ուսումները ինքն իրեն՝ ո՛չ միայն կը կատարելագործէ, այլ ե՛ւ [[Յունարէն|յունարէն]], [[Իտալերէն|իտալերէն]], [[Ֆրանսերէն|ֆրանսերէն]] լեզուներն ալ կը սորվի՝ շնորհիւ իր մտաւոր բացառիկ [[Յիշողութիւն|յիշողութեան]] եւ կարողութեան։ Իր այս պաշտօնին մէջ կը մնայ մինչեւ [[1860]] թուականը (եօթը տարուայ շրջան մը)։ |
||
⚫ | |||
{{DEFAULTSORT:Չիլինկիրեան, Գրիգոր}} |
{{DEFAULTSORT:Չիլինկիրեան, Գրիգոր}} |
||
[[Կատեգորիա:Հայեր]] |
[[Կատեգորիա:Հայեր (արւմտ․)]] |
||
[[Կատեգորիա:Վիքիպեդիա:Արևմտահայերեն հոդվածներ]] |
19:01, 12 Յունուար 2015-ի տարբերակ
Գրիգոր Չիլինկիրեան (ծն.՝ 1839 թ. )։
Ծնած է Իզմիր: Զաւակն էր դարբին արհեստաւորի մը Եդովպիացի Հաճի Յովակիմին։ Գրիգոր նախ կը յաճախէ տեղւոյն Մեսրոպեան վարժարանը, սակայն հազիւ թէ քիչ մը հմտացած հայերէնի եւ տաճկերէնի, կիսաւարտ կը թողու վարժարանը՝ ստիպմամբ իր ծնողքին։ Այն միջոցին ժամացոյցի վաճառական Յովհաննէս աղա Սիմոնեան մտերիմը ըլլալով Ազգային վարժարանի տեսուչ Անդրէաս Փափազեանին, կը խնդրէ անկէ՝ գրագիր բանիբուն եւ գործունեայ պատանի մը։ Ուստի, այս կերպով հազիւ 13–14 տարեկան Գրիգոր Չիլինկիրեան, իր ինքնաշխատութեամբ կը ներկայանայ իբրեւ դիւցազուն։ Մէկ կողմէն՝ կատարելով իր պաշտօնը, միւս կողմէն՝ յառաջ կը տանի իր մտաւոր կրթութիւնը եւ վարժարանին մէջ կիսկատար ձգած ուսումները ինքն իրեն՝ ո՛չ միայն կը կատարելագործէ, այլ ե՛ւ յունարէն, իտալերէն, ֆրանսերէն լեզուներն ալ կը սորվի՝ շնորհիւ իր մտաւոր բացառիկ յիշողութեան եւ կարողութեան։ Իր այս պաշտօնին մէջ կը մնայ մինչեւ 1860 թուականը (եօթը տարուայ շրջան մը)։
Երբ խաւարեալներու ու լուսաւորեալներու պայքարնը նաեւ արձագանգ կը գտնէ Իզամիրի (Զմիւռնիա) մէջ, Չիլինկիրեանի եւ իր համախոհ մի քանի երիտասարդներու նոր գաղափարը հաճելի չեն թուիր իր բաթրօնին , որով Չիլինկիրեան կը ստիպուի հրաժարիլ անկաշկանդ կերպով մղելու համար գաղափարի պայքարը։