«Գրիգոր Չիլինկիրեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն
Չ clean up, փոխարինվեց: : → ։ (8) oգտվելով ԱՎԲ |
ավելացվեց Կատեգորիա:Հայեր ՀոթՔաթ գործիքով |
||
Տող 2. | Տող 2. | ||
Գրիգոր նախ կը յաճախէ տեղւոյն Մեսրոպեան վարժարանը սակայն հազիւ Թէ մի քիչ հմտացած հայերէնի և տաճկերէնի կիսաւարտ կը Թողու վարժարանը ստիպմամբ իր ծնողքին։ |
Գրիգոր նախ կը յաճախէ տեղւոյն Մեսրոպեան վարժարանը սակայն հազիւ Թէ մի քիչ հմտացած հայերէնի և տաճկերէնի կիսաւարտ կը Թողու վարժարանը ստիպմամբ իր ծնողքին։ |
||
Այն միջոցին ժամացոյց վաճառական Յով.աղա Սիմոնեան մտերիմը ըլլալով Ազգ. վարժարանին տեսուչ Անդրէաս Փափաղեանի, կը խնդրէ անկէ իբր գրագիր բանիբուն և գործունեայ պատանի մը։Այս կերպով հազիւ [[1314]] տարու Գրիգոր Չիլինկիրեան իբր ինքնաշխտաութեան դիւցազն մը։Մէկ կողմէ կատարելով իր պաշտօնը միւս կողմէ յառաջ կը տանի իր մտաւոր կրթութիւնը և վարժարանին մէջ կիսկատար թողած ուսումները ինքն իրեն ոչ միայն կը կատարելագործէ, այլ և յունարէն,Իտալերէն և [[Ֆրանսերէն]] լեզուներն ալ կարող կ'ըլլայ սովորելու՝ իր մտաւոր բացառիկ յիշողութեամբը և կարողութեամբը։ Իր այս պաշտօնին մէջ կը մնայ մինչեւ [[1860]] թուականը [[7]] տարւոյ չափ։ Երբ խաւարեալներու ու լուսաւորեալներու պայքերը արձագանգ կը գտնէ նաեւ իզմիրի մէջ։ |
Այն միջոցին ժամացոյց վաճառական Յով.աղա Սիմոնեան մտերիմը ըլլալով Ազգ. վարժարանին տեսուչ Անդրէաս Փափաղեանի, կը խնդրէ անկէ իբր գրագիր բանիբուն և գործունեայ պատանի մը։Այս կերպով հազիւ [[1314]] տարու Գրիգոր Չիլինկիրեան իբր ինքնաշխտաութեան դիւցազն մը։Մէկ կողմէ կատարելով իր պաշտօնը միւս կողմէ յառաջ կը տանի իր մտաւոր կրթութիւնը և վարժարանին մէջ կիսկատար թողած ուսումները ինքն իրեն ոչ միայն կը կատարելագործէ, այլ և յունարէն,Իտալերէն և [[Ֆրանսերէն]] լեզուներն ալ կարող կ'ըլլայ սովորելու՝ իր մտաւոր բացառիկ յիշողութեամբը և կարողութեամբը։ Իր այս պաշտօնին մէջ կը մնայ մինչեւ [[1860]] թուականը [[7]] տարւոյ չափ։ Երբ խաւարեալներու ու լուսաւորեալներու պայքերը արձագանգ կը գտնէ նաեւ իզմիրի մէջ։ |
||
[[Կատեգորիա:Հայեր]] |
02:30, 12 Յուլիս 2014-ի տարբերակ
Գրիգոր Չիլինկիրեան ծնած է Իզմիրի մէջ 1839Ին։ Զաւակն էր պարկեծտ դարբին արհեստաւորի մը Եւդոկիացի հաճի Յովակիմին։ Գրիգոր նախ կը յաճախէ տեղւոյն Մեսրոպեան վարժարանը սակայն հազիւ Թէ մի քիչ հմտացած հայերէնի և տաճկերէնի կիսաւարտ կը Թողու վարժարանը ստիպմամբ իր ծնողքին։ Այն միջոցին ժամացոյց վաճառական Յով.աղա Սիմոնեան մտերիմը ըլլալով Ազգ. վարժարանին տեսուչ Անդրէաս Փափաղեանի, կը խնդրէ անկէ իբր գրագիր բանիբուն և գործունեայ պատանի մը։Այս կերպով հազիւ 1314 տարու Գրիգոր Չիլինկիրեան իբր ինքնաշխտաութեան դիւցազն մը։Մէկ կողմէ կատարելով իր պաշտօնը միւս կողմէ յառաջ կը տանի իր մտաւոր կրթութիւնը և վարժարանին մէջ կիսկատար թողած ուսումները ինքն իրեն ոչ միայն կը կատարելագործէ, այլ և յունարէն,Իտալերէն և Ֆրանսերէն լեզուներն ալ կարող կ'ըլլայ սովորելու՝ իր մտաւոր բացառիկ յիշողութեամբը և կարողութեամբը։ Իր այս պաշտօնին մէջ կը մնայ մինչեւ 1860 թուականը 7 տարւոյ չափ։ Երբ խաւարեալներու ու լուսաւորեալներու պայքերը արձագանգ կը գտնէ նաեւ իզմիրի մէջ։