«Յակոբ Չէլէպի Տիւզ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
'''Յակոբ Ջէլէպի''' ([[1793]]–[[1847]] թթ․)
'''Յակոբ Ջէլէպի''' Տիւզեան ծնած է [[1793]] Յունուար [[3]]ին, Բնականէն գեղեցիկ ձիրքերով զարդարուած մասնաւոր համկամիտութիւն ունէր նկարչութեան։


Տիւզեան ծնած է [[1793]] [[Յունուար]] [[3]]ին։ Բնականէն գեղեցիկ ձիրքերով զարդարուած մասնաւոր հակամիտութիւն ունէր նկարչութեան։
Մինչդեռ իր երեք եղբայրները ցաւալի վախճան մը կունենային իրենց ուղեկցող Պօստանճի պաշին որ Ապտուալլահ կ կոչուէր , եւ որ թէեւ բարեկամ էր Տիւզեանց բաից բռնդատեալ կատարած էր բարձրագոյն հրամանը , ծովակալ անուանուած էր։ Այդ մարդը մեծապէս զայրացած էր Տիւզեանց մահուան վրայ եւ այդ պատճառաւ թշնամի դարցած էր Հալէթի


Մինչդեռ իր երեք եղբայրները ցաւալի վախճան մը կ՛ունենային իրենց ուղեկցող Պօստանճի պաշին, որ Ապտուալլահ կը կոչուէր, եւ որ թէեւ բարեկամ էր Տիւզեանց, բայց բռնդատեալ կատարած էր բարձրագոյն հրամանը , ծովակալ անուանուած էր։ Այդ մարդը մեծապէս զայրացած էր Տիւզեանց մահուան վրայ եւ այդ պատճառաւ թշնամի դարցած էր Հալէթի։
Այս աղետալի անցքերուն ժամանակ Յակոբ Չէլէպին Մորէա կը գտնուէր ուր պտույտի գացած էր մասնաւոր նաւով մը, Յակոբ Չէլէպին երբ կայս. հրովարտակը ընդունեցաւ հաբուրեց զայն, ճակատին վրայ դրաւ եւ նաւ մտաւ [[Պոլիս]] դառնալու։ Հալեթ որ միտքը դրած էր բոլոր Տիւզեանց ընտանիքը ջնջել. Յակոբ Չէլէպին ալ ամբասատանեց իբր ապաստամբութիւն փորձող մը Զեաի մէջ։ Սակայն երբ Ապաուլլահ ծովակալը կայսեր պատմեց Յակոբ Չէլէպիի վարմունքը՝ հրովարտակը ստացած ատեն, Հալեթի ստութիւնը մէջտեղ ելաւ , որով Տիւղեան երեք եղբայրները Յակոբ, [[Կարապետ]] եւ [[Պողոս]] փետրուար [[26]]ին աքսորուեցան Կեսարիոյ Ս. Կարապետի վանքը ուր մեծ պատուով ընդունեցան եւ այնքան մեծ հիւրասիրութիւն եւ ասպնաչականութիւն տեսան, որ յիշատակ ուղերձ մը թողուցին հոն (տես Թ. [[249]]) այդ գրով կը յայտնեն իրենց գոհակալութիւնը։ Յետոյ Յակոբ Չէլէպին Գազէզի հետ միասին (տես թ. [[274]]) մեծաքանակ գումարներ նուէր ղրկած են վանքին։
Երբ Տիւզեանք աքսորուեցան Ապուտւլլահ ամբասատանեց Հալեթը եւ անոր նենգութիւնները մէջտեղ հանեց։ Այդ պատճառաւ Սուլթան Մահմութը Հալէթ պաշտօնէն հանեց եւ աքսորեց Գունիա եւ անոր տեղը վէզիր անուանեց Ապտուլահը։ Հազիւ Հալեթ ճամբայ ելած էր գտնուեցաւ իր տանը մէջ իր գզրոցը ուր կային թղթեր եւ գողօններ. նաեւ երկու ծրար յակինթ զոր թագաւորը տուած էր Հալեթի՝ յանձնելու համար Սարգիս Չէլէպիին որպէսզի իրեն երախակալ մը շինէ եւ զոր ՀԱլէթ քովը պահելով , շատ անգամ Սարգիս Չէլէպին իբր դանդաղկոտ ամբաստանծ էր։
Այս յայտնութեան վրայ [[Սուլթան]]ը զայրացած հրաման կընէ Հալէթը սպաննելու, եւ հազիւ Գոնիա հասած հոն կը գլխատեն զինքը եւ գլուխը կը բերեն [[Պոլիս]] որ Սուլթանին հրամանով Ղալաթիոյ աղբանոցը կը նետեն , նոյն վիճակը ունեցաւ նաեւ Իսխել Հրեայ սեղանաւորը որ Հալէթի չարութեանց գործակից էր եւ երկուքին ալ ստացուածքը յարքունիս գրաւուեցան։


Այս աղետալի անցքերուն ժամանակ Յակոբ Չէլէպին Մորէա կը գտնուէր, ուր պտոյտի գացած էր մասնաւոր նաւով մը, Յակոբ Չէլէպին երբ կայս. հրովարտակը ընդունեցաւ համբուրեց զայն, ճակատին վրայ դրաւ եւ նաւ մտաւ [[Պոլիս]] դառնալու։ Հալէթ, որ միտքը դրած էր բոլոր Տիւզեանց ընտանիքը ջնջել՝ Յակոբ Չէլէպիին ալ ամբասատանեց իբր ապաստամբութիւն փորձող մը «Զեաի» մէջ։ Սակայն երբ Ապտուլլահ ծովակալը կայսեր պատմեց Յակոբ Չէլէպիի վարմունքը՝ հրովարտակը ստացած ատեն, Հալէթի ստութիւնը մէջտեղ ելաւ , որով Տիւզեան երեք եղբայրները՝ Յակոբ, [[Կարապետ]] եւ Պօղոս փետրուար [[26]]ին աքսորուեցան Կեսարիոյ Ս. Կարապետի վանքը, ուր մեծ պատուով ընդունեցան եւ այնքան մեծ հիւրասիրութիւն եւ ասպնաչականութիւն տեսան, որ յիշատակ ուղերձ մը թողուցին հոն (տես Թ. [[249]]), այդ գրով կը յայտնեն իրենց գոհակալութիւնը։ Յետոյ Յակոբ Չէլէպին Գազէզի հետ միասին (տես թ. [[274]]) մեծաքանակ գումարներ նուէր ղրկած են վանքին։
[[Կատեգորիա:Վիքիպեդիա:Արևմտահայերեն հոդվածներ]]
Երբ Տիւզեանք աքսորուեցան Ապտուլլահ ամբասատանեց Հալէթը եւ անոր նենգութիւնները մէջտեղ հանեց։ Այդ պատճառաւ Սուլթան Մահմութը Հալէթ պաշտօնէն հանեց եւ աքսորեց Գունիա եւ անոր տեղը վէզիր անուանեց Ապտուլահը։ Հազիւ Հալէթ ճամբայ ելած էր գտնուեցաւ իր տանը մէջ իր գզրոցը, ուր կային թուղթեր եւ գողօններ. նաեւ երկու ծրար յակինթ, զոր թագաւորը տուած էր Հալէթի՝ յանձնելու համար Սարգիս Չէլէպիին, որպէսզի իրեն երախակալ մը շինէ եւ զոր Հալէթ քովը պահելով , շատ անգամ Սարգիս Չէլէպին իբր դանդաղկոտ ամբաստանծ էր։
Այս յայտնութեան վրայ [[Սուլթան]]ը զայրացած հրաման կ՛ընէ Հալէթը սպաննելու, եւ հազիւ [[Կոնիա|Գոնիա]] հասած հոն կը գլխատեն զինք եւ գլուխը կը բերեն [[Պոլիս]], որ Սուլթանին հրամանով Ղալաթիոյ աղբանոցը կը նետեն , նոյն վիճակը ունեցաւ նաեւ Իսխել Հրեայ սեղանաւորը, որ Հալէթի չարութեանց գործակից էր եւ երկուքին ալ ստացուածքը յարքունիս գրաւուեցան։

== Աղբիւր ==
* «Յիշատակարան» (կազմուած՝ Վ․ Գ․ Զարդարեանի կողմէ)

[[Կատեգորիա:1793 ծնունդներ]]
[[Կատեգորիա:1847 մահեր]]
[[Կատեգորիա:Վիքիպեդիա:Արեւմտահայերէն յօդուածներ]]

18:27, 24 Նոյեմբեր 2014-ի տարբերակ

Յակոբ Ջէլէպի (1793–1847 թթ․)

Տիւզեան ծնած է 1793 Յունուար 3ին։ Բնականէն գեղեցիկ ձիրքերով զարդարուած մասնաւոր հակամիտութիւն ունէր նկարչութեան։

Մինչդեռ իր երեք եղբայրները ցաւալի վախճան մը կ՛ունենային իրենց ուղեկցող Պօստանճի պաշին, որ Ապտուալլահ կը կոչուէր, եւ որ թէեւ բարեկամ էր Տիւզեանց, բայց բռնդատեալ կատարած էր բարձրագոյն հրամանը , ծովակալ անուանուած էր։ Այդ մարդը մեծապէս զայրացած էր Տիւզեանց մահուան վրայ եւ այդ պատճառաւ թշնամի դարցած էր Հալէթի։

Այս աղետալի անցքերուն ժամանակ Յակոբ Չէլէպին Մորէա կը գտնուէր, ուր պտոյտի գացած էր մասնաւոր նաւով մը, Յակոբ Չէլէպին երբ կայս. հրովարտակը ընդունեցաւ համբուրեց զայն, ճակատին վրայ դրաւ եւ նաւ մտաւ Պոլիս դառնալու։ Հալէթ, որ միտքը դրած էր բոլոր Տիւզեանց ընտանիքը ջնջել՝ Յակոբ Չէլէպիին ալ ամբասատանեց իբր ապաստամբութիւն փորձող մը «Զեաի» մէջ։ Սակայն երբ Ապտուլլահ ծովակալը կայսեր պատմեց Յակոբ Չէլէպիի վարմունքը՝ հրովարտակը ստացած ատեն, Հալէթի ստութիւնը մէջտեղ ելաւ , որով Տիւզեան երեք եղբայրները՝ Յակոբ, Կարապետ եւ Պօղոս փետրուար 26ին աքսորուեցան Կեսարիոյ Ս. Կարապետի վանքը, ուր մեծ պատուով ընդունեցան եւ այնքան մեծ հիւրասիրութիւն եւ ասպնաչականութիւն տեսան, որ յիշատակ ուղերձ մը թողուցին հոն (տես Թ. 249), այդ գրով կը յայտնեն իրենց գոհակալութիւնը։ Յետոյ Յակոբ Չէլէպին Գազէզի հետ միասին (տես թ. 274) մեծաքանակ գումարներ նուէր ղրկած են վանքին։ Երբ Տիւզեանք աքսորուեցան Ապտուլլահ ամբասատանեց Հալէթը եւ անոր նենգութիւնները մէջտեղ հանեց։ Այդ պատճառաւ Սուլթան Մահմութը Հալէթ պաշտօնէն հանեց եւ աքսորեց Գունիա եւ անոր տեղը վէզիր անուանեց Ապտուլահը։ Հազիւ Հալէթ ճամբայ ելած էր գտնուեցաւ իր տանը մէջ իր գզրոցը, ուր կային թուղթեր եւ գողօններ. նաեւ երկու ծրար յակինթ, զոր թագաւորը տուած էր Հալէթի՝ յանձնելու համար Սարգիս Չէլէպիին, որպէսզի իրեն երախակալ մը շինէ եւ զոր Հալէթ քովը պահելով , շատ անգամ Սարգիս Չէլէպին իբր դանդաղկոտ ամբաստանծ էր։ Այս յայտնութեան վրայ Սուլթանը զայրացած հրաման կ՛ընէ Հալէթը սպաննելու, եւ հազիւ Գոնիա հասած հոն կը գլխատեն զինք եւ գլուխը կը բերեն Պոլիս, որ Սուլթանին հրամանով Ղալաթիոյ աղբանոցը կը նետեն , նոյն վիճակը ունեցաւ նաեւ Իսխել Հրեայ սեղանաւորը, որ Հալէթի չարութեանց գործակից էր եւ երկուքին ալ ստացուածքը յարքունիս գրաւուեցան։

Աղբիւր

  • «Յիշատակարան» (կազմուած՝ Վ․ Գ․ Զարդարեանի կողմէ)

Կատեգորիա:1793 ծնունդներ Կատեգորիա:1847 մահեր Կատեգորիա:Վիքիպեդիա:Արեւմտահայերէն յօդուածներ