«Գէորգ Կառվարենց» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն
Նոր էջ «{{ԱՀ}} {{Տեղեկաքարտ Անձ (արեւմտահայերէն) | անուն ազգանուն = Գէորգ Կառվարենց | բնագիր ԱԱՀ = | պատկեր = |...»: |
ՉNo edit summary |
||
Տող 28. | Տող 28. | ||
| ստորագրութիւն = |
| ստորագրութիւն = |
||
}} |
}} |
||
== Կենսագրութիւն == |
|||
''' Գէորգ Կառվարենց ''', Արապաճեան (1892-1946).- ծնած է Պոլսոյ մէջ (թուրքիա) եւ նախնական կրթութիւնը ստացած՝ իզմիրի վիենն. Մխիթարեաններուն մօտ, ապա՝ Պարտիզակի ամերիկեան գոլէճին մէջ՝ որուն ընթացքը աւարտած է 1908-ին: |
''' Գէորգ Կառվարենց ''', Արապաճեան (1892-1946).- ծնած է Պոլսոյ մէջ (թուրքիա) եւ նախնական կրթութիւնը ստացած՝ իզմիրի վիենն. Մխիթարեաններուն մօտ, ապա՝ Պարտիզակի ամերիկեան գոլէճին մէջ՝ որուն ընթացքը աւարտած է 1908-ին: |
||
19:31, 7 Օգոստոս 2015-ի տարբերակ
Կաղապար:ԱՀ Կաղապար:Տեղեկաքարտ Անձ (արեւմտահայերէն) Գէորգ Կառվարենց , Արապաճեան (1892-1946).- ծնած է Պոլսոյ մէջ (թուրքիա) եւ նախնական կրթութիւնը ստացած՝ իզմիրի վիենն. Մխիթարեաններուն մօտ, ապա՝ Պարտիզակի ամերիկեան գոլէճին մէջ՝ որուն ընթացքը աւարտած է 1908-ին:
Մինչեւ առաջին աշխարհամարտ (1914) ուսուցչական պաշտօն կը վարէ էնկիւրիի հայկական վարժարաններուն, ապա Սկիւտարի Սեմերճեան նախակրթականին մէջ: Պատերազմի տարինեուն կ՛ենթարկուի բանտի եւ աքսորի դառնութիւններուն, ու զինադադարէն ետք մաս կը կազմէ «Ճակատամարտ»ի անգլերէն բաժնի խըմբագրութեան:
Իզմիրի աղէտէն ետք, 1922ին կ՛անցնի Յունաստան, ուր մինչեւ 1943 ուցուցչական պաշտօն կը ստաձնէ զանազան քաղաքներու մէջ:
Երկրորդ աշխարհամարտին անստոյգ օրերուն կ՛նցնի Աւսրիա, ապա Միլանօ (Իտալիա)՝ ուր սրտի կաթուածի հետեւանքով յանկարծամահ եղաւ 1946ի սեպտեմբերին: - Մարմինը ամփոփուած է Ս. Ղազարի գերեզմանատան մէջ: սունեւմէկ տարի
Բանաստեղծութիւններու իր առաջին հատորը հրատարակած է 1913ին՝ «Ծովեր» անունին տակ: 1921ին՝ «Գերեզմանի Ծաղիկներ», ու 1931ին՝ «Տաւիղ Եւոլեան» հատորները: Մահէն երեսունեւմէկ տարի ետք, իր զաւկին՝ յայտնի երաժշտագէտ-երգահան Ժորժ Կառվարենցի նախաձնեռնութեամբ հրատարակուեցան (1977) իր անտիպները, «Բանաստեղծութիւն» անունին տակ:
Քերթողական իր էջերը երաժշտակ եւ հնչական բծախնդրութիւններով կը յատկանշուին: Երաժշտական ձիրքերով օժտուած արուեստագէտ մըն էր նաե՛ւ ինք: Ձայնական ներդաշնակութեան շեշտուած փոյթով՝ իր ստեղծագործութիւններուն մէջ յաճախ կշռոյթին, չափին ու յանգին հաւատարիմ մնացած է աւելի, քան հաղորդակնութեան պահանջներուն եւ իմաստի պայծառութեան:
1930ական թուականներուն՝ Աթենքի մէջ՝ Անտոն Կազէլի, Գաբրիէլ Լազեանի եւ բանաստեղծ Վազգէն Եսայեանի հետ խմբագրած է «Արեւագալ» գրական պարբերաթերթը: