«Բեմական Խօսք» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
Չ Բոտ: կոսմետիկ փոփոխություններ
No edit summary
Տող 3. Տող 3.
'''Բեմական խօսք''', [[Բեմ (արեւմտահայերէն)|բեմէն]] հնչող խօսք, [[Գրական Երկ (արեւմտահայերէն)|գրական երկին]] բեմական մարմնաւորում տալու հիմնական միջոցներէն մէկը։
'''Բեմական խօսք''', [[Բեմ (արեւմտահայերէն)|բեմէն]] հնչող խօսք, [[Գրական Երկ (արեւմտահայերէն)|գրական երկին]] բեմական մարմնաւորում տալու հիմնական միջոցներէն մէկը։


[[Թատրոն (արեւմտահայերէն)|Թատրոնի]] պատմութեան ընթացքին բեմական խօսքը դիտուած է իբրեւ [[Դերասան (արեւմտահայերէն)|դերասանի]] վարպետութեան գնահատման գլխաւոր չափանիշերէն մէկը, սակայն տարբեր դարաշրջաններու չափանիշերը փոխուած են՝ ըստ թատրոնի ոճական ուղղութիւններու փոփոխութեան ([[Հին Թատրոն (արեւմտահայերէն)|հին թատրոն]], [[17–րդ դար|17]]-[[18-րդ դար]]ու [[ֆրանսական թատրոն|ֆրանսական դասական թատրոն]], ուր բեմական խօսքը գրեթէ անթերի էր, [[ռոմանթիք թատրոն]], ուր բեմական խօսքը կառուցուած է հուզիչ կտրուկ հակադրութիւններու վրայ եւ այլն)։ [[19-րդ դար]]ու կէսերէն, երբ [[իրաբաշտութիւն]]ը իբրեւ ուղղութիւն հաստատուեաւ նաեւ թատրոնի մէջ, բեմական խօսքը սկսաւ աւելի մօտենալ [[խօսակցական Լեզու|խօսակցական լեզուին]] եւ առաջնահերթ կարեւորութիւն ստացաւ գործող անձի բնաւորութիւնը, ներաշխարհը, հոգեբանութիւնը բացայայտելու պարագան։ Անոր շնորհիւ հարստացաւ [[եղանակ]]ի արտայայտչական հնարաւորութիւններու պատկերացումը։<ref name="թատրոն">{{Գիրք
[[Թատրոն (արեւմտահայերէն)|Թատրոնի]] պատմութեան ընթացքին բեմական խօսքը դիտուած է իբրեւ [[Դերասան (արեւմտահայերէն)|դերասանի]] վարպետութեան գնահատման գլխաւոր չափանիշերէն մէկը, սակայն տարբեր դարաշրջաններու չափանիշերը փոխուած են՝ ըստ թատրոնի ոճական ուղղութիւններու փոփոխութեան ([[Հին Թատրոն (արեւմտահայերէն)|հին թատրոն]], [[17–րդ դար|17]]-[[18-րդ դար]]ու [[ֆրանսական թատրոն|ֆրանսական դասական թատրոն]], ուր բեմական խօսքը գրեթէ անթերի էր, [[ռոմանթիք թատրոն]], ուր բեմական խօսքը կառուցուած է հուզիչ կտրուկ հակադրութիւններու վրայ եւ այլն)։ [[19-րդ դար]]ու կէսերէն, երբ [[իրաբաշտութիւն]]ը իբրեւ ուղղութիւն հաստատուեաւ նաեւ թատրոնի մէջ, բեմական խօսքը սկսաւ աւելի մօտենալ [[խօսակցական Լեզու|խօսակցական լեզուին]] եւ առաջնահերթ կարեւորութիւն ստացաւ գործող անձի բնաւորութիւնը, ներաշխարհը, հոգեբանութիւնը բացայայտելու պարագան։ Անոր շնորհիւ հարստացաւ [[եղանակ]]ի արտայայտչական հնարաւորութիւններու պատկերացումը<ref name="թատրոն">{{Գիրք
|հեղինակ = Լեւոն Հախվերդեան
|հեղինակ = Լեւոն Հախվերդեան
|մաս =
|մաս =
Տող 20. Տող 20.
|ISBN =
|ISBN =
|տպաքանակ = 5000
|տպաքանակ = 5000
}}</ref>
}}</ref>:


Բեմական խօսքի տեսութեան մէջ կարեւոր էին [[Կոնստանթին Ստանիսլավսկի]]ի դատողութիւնները՝ «Խօսել նշանակում է գործել», «Խօսքի գործողութիւն»<ref name="թատրոն"/>։
Բեմական խօսքի տեսութեան մէջ կարեւոր էին [[Կոնստանթին Ստանիսլավսկի]]ի դատողութիւնները՝ «Խօսել նշանակում է գործել», «Խօսքի գործողութիւն»<ref name="թատրոն"/>։


== Բեմական խօսքը հայկական թատրոնին մէջ ==
== Բեմական խօսքը հայկական թատրոնին մէջ ==
Բեմական խօսքը [[Հայկական Թատրոն (արեւմտահայերէն)|հայկական թատրոնին]] մէջ սկսած է մշակուիլ [[19-րդ դար]]ու 60-ական թուականներէն՝ [[Պետրոս Ադամեան]]ի, [[Ազնիւ Հրաչիա]]յի, [[Սիրանոյշ]]ի, [[Յովհաննէս Աբելեան]]ի ստեղծագործութիւններուն մէջ: Հետագային զարգացաւ [[Վահրամ Փափազեան]]ի, [[Իսահակ Ալիխանեան]]ի, [[Յովհաննէս Զարիֆեան]]ի, [[Հասմիկ (դերասանուհի, արեւմտահայերէն)|Հասմիկի]], [[Սաթենիկ Ադամեան]]ի, [[Օլկա Գուլազեան]]ի, [[Արուս Ոսկանեան]]ի, [[Հրաչիա Ներսիսեան]]ի, [[Վաղարշ Վաղարշեան]]ի եւ ուրիշներու շնորհիւ։<ref name="թատրոն"/>
Բեմական խօսքը [[Հայկական Թատրոն (արեւմտահայերէն)|հայկական թատրոնին]] մէջ սկսած է մշակուիլ [[19-րդ դար]]ու 60-ական թուականներէն՝ [[Պետրոս Ադամեան]]ի, [[Ազնիւ Հրաչիա]]յի, [[Սիրանոյշ]]ի, [[Յովհաննէս Աբելեան]]ի ստեղծագործութիւններուն մէջ: Հետագային զարգացաւ [[Վահրամ Փափազեան]]ի, [[Իսահակ Ալիխանեան]]ի, [[Յովհաննէս Զարիֆեան]]ի, [[Հասմիկ (դերասանուհի, արեւմտահայերէն)|Հասմիկի]], [[Սաթենիկ Ադամեան]]ի, [[Օլկա Գուլազեան]]ի, [[Արուս Ոսկանեան]]ի, [[Հրաչիա Ներսիսեան]]ի, [[Վաղարշ Վաղարշեան]]ի եւ ուրիշներու շնորհիւ<ref name="թատրոն"/>:


Բեմական արուեստի ճիւղերէն է [[Ասմունքի Արուեստ|ասմունքի արուեստը]], որուն ներկայացուցիչն է [[Սուրէն Քոչարեան]]ը («Կենդանի խօսքի ոլորտներում» գիրքը)։
Բեմական արուեստի ճիւղերէն է [[Ասմունքի Արուեստ|ասմունքի արուեստը]], որուն ներկայացուցիչն է [[Սուրէն Քոչարեան]]ը («Կենդանի խօսքի ոլորտներում» գիրքը)։

20:03, 21 Նոյեմբեր 2018-ի տարբերակ

Կաղապար:ԱՀ

Բեմական խօսք, բեմէն հնչող խօսք, գրական երկին բեմական մարմնաւորում տալու հիմնական միջոցներէն մէկը։

Թատրոնի պատմութեան ընթացքին բեմական խօսքը դիտուած է իբրեւ դերասանի վարպետութեան գնահատման գլխաւոր չափանիշերէն մէկը, սակայն տարբեր դարաշրջաններու չափանիշերը փոխուած են՝ ըստ թատրոնի ոճական ուղղութիւններու փոփոխութեան (հին թատրոն, 17-18-րդ դարու ֆրանսական դասական թատրոն, ուր բեմական խօսքը գրեթէ անթերի էր, ռոմանթիք թատրոն, ուր բեմական խօսքը կառուցուած է հուզիչ կտրուկ հակադրութիւններու վրայ եւ այլն)։ 19-րդ դարու կէսերէն, երբ իրաբաշտութիւնը իբրեւ ուղղութիւն հաստատուեաւ նաեւ թատրոնի մէջ, բեմական խօսքը սկսաւ աւելի մօտենալ խօսակցական լեզուին եւ առաջնահերթ կարեւորութիւն ստացաւ գործող անձի բնաւորութիւնը, ներաշխարհը, հոգեբանութիւնը բացայայտելու պարագան։ Անոր շնորհիւ հարստացաւ եղանակի արտայայտչական հնարաւորութիւններու պատկերացումը[1]:

Բեմական խօսքի տեսութեան մէջ կարեւոր էին Կոնստանթին Ստանիսլավսկիի դատողութիւնները՝ «Խօսել նշանակում է գործել», «Խօսքի գործողութիւն»[1]։

Բեմական խօսքը հայկական թատրոնին մէջ

Բեմական խօսքը հայկական թատրոնին մէջ սկսած է մշակուիլ 19-րդ դարու 60-ական թուականներէն՝ Պետրոս Ադամեանի, Ազնիւ Հրաչիայի, Սիրանոյշի, Յովհաննէս Աբելեանի ստեղծագործութիւններուն մէջ: Հետագային զարգացաւ Վահրամ Փափազեանի, Իսահակ Ալիխանեանի, Յովհաննէս Զարիֆեանի, Հասմիկի, Սաթենիկ Ադամեանի, Օլկա Գուլազեանի, Արուս Ոսկանեանի, Հրաչիա Ներսիսեանի, Վաղարշ Վաղարշեանի եւ ուրիշներու շնորհիւ[1]:

Բեմական արուեստի ճիւղերէն է ասմունքի արուեստը, որուն ներկայացուցիչն է Սուրէն Քոչարեանը («Կենդանի խօսքի ոլորտներում» գիրքը)։

Ծանօթագրութիւններ

  1. 1,0 1,1 1,2 Լեւոն Հախվերդեան, Թատերագիտական բառարան (խմբ. Ռ․ Զարեան), Երեւան էջ 26. — 5000 հատ։

Կատեգորիա:Թատրոն (արւմտ․)