«Թատերախաղ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
Չ Սեւան Դանիէլեան Մկրեան տեղափոխեց էջը «Տռամա»-էն «Թատերախաղ»: Սխալ անուանում
No edit summary
Պիտակ: Տեսողական խմբագրիչը անջատուած է
Տող 1. Տող 1.
'''Թատերախաղ (Drama)''', Թատերգութեան երրորդ տեսակը թատերախաղն է, որ ԺԸ. դարէն ծնունդ
{{Անաղբիւր}}
առած՝ յաջորդական փոքր փոփոխութիւններէ անցնելով յանգած է ձեւի մը, որ մօտ է ժամանակակից թատերգական գործերուն<ref>[https://www.newworldencyclopedia.org/entry/Drama Թատերախաղ]</ref>։

Drama բառը յառաջացած է յունական բառէ, որ կը նշանակէ «գործողութիւն» (դասական յունարէն՝ Δράμα, dráma), որ յառաջացած է «ընել»-էն (դասական յունարեն ՝ δράω, dráō): Դերասանները կատարումներով հանդիսատեսին առջեւ կը ներկայանան: Անիկա լայնօրէն կիրարկուող արուեստի ձեւ մըն է, գրեթէ բոլոր մշակոյթներուն մէջ:
'''Գ. Տռամա''', Թատերգութեան երրորդ տեսակը տռաման է, որ [[18]]րդ դարէն ծնունդ
Թատերախաղին հետ կապուած երկու դիմակները կը ներկայացնեն աւանդական ընդհանուր բաժանումը կատակերգութեան եւ ողբերգութեան միջեւ: Անոնք հին յունական մուսաներուն՝ Թալիային եւ Մելպոմենէին խորհրդանիշներն են: Թալիան կատակերգութեան մուսան էր (ծիծաղող դէմքը), իսկ Մելպոմենան ողբերգութեան մուսան էր (լացող դէմքը):
առած՝ յաջորդական փոքր փոփոխութիւններէ անցնելով յանգած է ձեւի մը, որ մօտ է ժամանակակից թատերգական գործերուն։
[[Պատկեր:Drama-icon.svg|մինի|ձախից|Կատակերգութեան եւ Ողբերգութեան դէմքերը]]

Տռամայի զարգացման կարեւորագոյն փուլը եղած է [[19]]րդ դարու ա. կէսի վիպապաշտ հոսանքը կամ դպրոցը (ՇիլլԷր, Հիլկօ)։
Թատերախաղի զարգացման կարեւորագոյն հանգրուանը եղած է ԺԹ. դարու Ա. կէսին (վիպապաշտ հոսանքը կամ դպրոցը (ՇիլլԷր, Հիլկօ)
[[Պատկեր:Gerhard von Kügelgen 001.jpg|250px|մինի|Շիլլէր Ֆրիտրիխ]]
[[Պատկեր:Gerhard von Kügelgen 001.jpg|250px|մինի|Շիլլէր Ֆրիտրիխ]]


Հայկական թատերգութեան ամենածանօթ թատերախաղերն են [[Գաբրիէլ Սունդուկեան|Գ. Սունդուկեան]]<nowiki/>ի եւ [[Շիրվանզադէ|Ալ. Շիրվանզադէ]]<nowiki/>ի թատերակները։ [[Լեւոն Շանթ|Լ. Շանթ]]<nowiki/>ի թատերական գործերը նոյնպէս թատերախաղի տարբերակներ են։
Հայկական թատերգութեան ամենածանօթ տռամաներն են Գ. Սունդուկեանի եւ
Ալ. Շիրվանզադէի թատերակները։ Լ. Շանթի թատերական գործերը նոյնպէս տռամայի տարբերակներ են։


Իր ընդհանուր գիծերուն մէջ, թատերախաղը կը կայացնէ միջին եզրը՝ ողբերգութեան եւ կատակերգութեան միջեւ. այս երկուքէն տարրեր ունենալով հանդերձ, անիկա պարզ «խառնուրդ» մը չէ. ունի ուրոյն յատկանիշներ. կ'արտայայտէ կեանքի բնական ընթացքը, անոր իրական պատկերը, ուր ծիծաղ եւ արցունք խառնուած են իրարու՝ սովորական դէպքերու եւ տիպերու շարանի մը մէջ. կը խուսափի զգացական խտացումներէ, միակողմանի դիտանկիւններէ (ողբերգութիւն), չափազանցութիւններէ (կատակերգութիւն)։ Կերպարները կը ներկայացնէ իրենց իրական բարդութեան մէջ։
- Իր ընդհանուր գիծերուն մէջ, տռաման՝ կը կայացնէ միջին եզրը՝ ողբերգութեան եւ կատակերգութեան միջև.
այս երկուքէն տարրեր ունենալով հանդերձ, անիկա սակայն պարզ «խառնուրդ» մը չէ. ունի ուրոյն յատկանիշներ.
կը արտայայտէ կեանքի բնական հոսքը, անոր իրական պատկերը, ուր ծիծաղ եւ արցունք խառնուած են իրարու՝ սովորական դէպքերու եւ տիպերու շարանի մը մէջ. կը խուսափի ՞սքեմւսյական խտացումներէ, միակողմանի
դիտանկիւններէ (ողբերգութիւն), չափազանցումներէ (կատակերգութիւն)։ Կերպարները կը ներկայացնէ իրենց իրական բարդութեան մէջ։


== Բեմագրութիւն կամ շարժագրութիւն (սենարիօ)==
== Բեմագրութիւն կամ շարժագրութիւն (սենարիօ)==
Շարժանկարի մը պատրաստութեան հիմ ծաոայող գրութիւնը անոր համառօտ պատճութեամբ եւ խօսսւկցութիւններով, կը կոչուի բեմագրութիւն կամ շարժագրութիւն, կամ տակաւին՝ միջազգային գործածութեան հասած բառով մը՝ սենարիօ։ ճիշդ կըլլայ այս վերջինը նկատել թատերգական տեսակ մը, մանաւանդ եթէ ստեղծագործ արտադրութիւն է, եւ ոչ պատշաճեցում՝ արդէն գոյութիւն ունեցող պատմողական կամ թատերգական գործէ մը։
Շարժանկարի մը պատրաստութեան հիմք ծառայող գրութիւնը անոր համառօտութեամբ եւ խօսակցութիւններով, կը կոչուի բեմագրութիւն կամ շարժագրութիւն, կամ՝ միջազգային գործածութեան հասած բառով մը՝ սենարիօ։ ճիշդ կ'ըլլայ այս վերջինը նկատել թատերգական տեսակ մը, մանաւանդ եթէ ստեղծագործ արտադրութիւն է, եւ ոչ պատշաճեցում՝ արդէն գոյութիւն ունեցող պատմողական կամ թատերգական գործէ մը։

Բեմագրութիւնը իբր բնագիր՝ կը յիշեցնէ թատերգութիւնը։ Բայց բնականաբար աւելի անկախ է բեմական հրամայականներէ, հեդինակային նշումները. որոնք թատերգութեան մէջ տեսանք քանի մը բաոը չեն անցնիր. հոս կրնան աւելի Երկար ըլլալ եւ ուրուագծել պատմութիւնը։

== ՎԱՐԺՈՒԹԻՒՆՆԵՐ ==
1.« Պատուի համար»Էն վերցուած հատուածին մէջ, Մարգարիտի խօսքերէն նշել անոնք, որոնք աւելի իր նկարագիրն ու հոգեկան վիճակները լուսաբանելու կը ծառայեն։
2.Նոյն հատուածին մէջ, եւ միշտ Մարգարիտի խօսքերէն, ընդգծել անոնք, որոնք առաւելաբար գործողութիւներու շղթային մէկ օղակը կը կազմեն, այսինքն կը թխին անցեալ գործողութիւներէ եւ/կամ կը պատրաստեն ապագայ կարելի գործողութիւներ։ Օ Բեմագրութիւն կամ շարժագրութիւն (սենարիօ) Շարժանկարի մը պատրաստութեան հիմ ծաոայող գրութիւնը անոր համառօտ պատճութեամբ եւ խօսսւկցութիւններով, կը կոչուի բեմագրութիւն կամ շարժագրութիւն, կամ
տակաւին՝ միջազգային գործածութեան հասած բառով մը՝ սենարիօ։ ճիշդ կ ըլլայ այս վերջինը նկատել թատերգական տեսակ մը, մանաւանդ եթէ ստեղծագործ արտադրութիւն է, եւ ոչ պատշաճեցում՝ արդէն գոյութիւն ունեցող պատմողսւկան կամ թատերգական գործէ մը։

Բեմադրութիւնը իբր բնագիր՝ կը յիշեցնէ թատերգութիւնը։ Բայց բնականաբար աւելի անկախ է բեմական հրամայականներէ, հեդինակային նշումները. որոնք թատերգութեան մէջ տեսանք քանի մը բաոը չեն անցնիր. հոս կրնան աւելի Երկար ըլլալ եւ ուրուագծել պատմութիւնը։

Մեթոտ Գ.– Թատերգական Սեռ - Գազափարագրական Սեռ

59. Ծերունիները խորհրդակցում Են։

60. Նրանցից մէկն ասումէ. «Գնանք գետի հունով, այնտեղ ազատ հող կայ»։

64. Քոչըշարժւումէ։ Սահապատկեր։

65. Սահապատկերից։ Դադարի տեղը։ Ամայութիւն։ Մարմրողխարոյկներ։

66. Տապանաքար։ Քարի վրայջարդածկուժ՝ հոսող կաթիլով։ Մթնեցում։ Տեսարաններու այս շարքը ազատ օգտագործու մով վերածել պատումի՝ բազմաթիւ կարճդրուագներով, իհարկին՝ նաեւ մասամբ գործածելով Բակունցի բառամթերքը։


Բեմագրութիւնը իբր բնագիր՝ կը յիշեցնէ թատերգութիւնը։ Բայց բնականաբար աւելի անկախ է բեմական հրամայականներէ, որոնք թատերգութեան մէջ քանի մը բառը չեն անցնիր. հոս կրնան աւելի Երկար ըլլալ եւ ուրուագծել պատմութիւնը։
Բացատրութիւն.Հէյս բեմագրութիւնը, օրին, գրուած է համր շարժանկարի համար (սակաւաթիւ խօսքերը կը գրուէին նկարին տակ, կամ նկարէն ետք անջատ կը ցուցադրուէին)։ Ուրեմն կրնաք ճոխացնել խօսակցութեան բաժինը։
== Ծանօթագրութիւններ ==
{{Ծնթ․ցանկ}}


[[Ստորոգութիւն:Արուեստ]]
[[Ստորոգութիւն:Արուեստ]]

20:31, 23 Նոյեմբեր 2020-ի տարբերակ

Թատերախաղ (Drama), Թատերգութեան երրորդ տեսակը թատերախաղն է, որ ԺԸ. դարէն ծնունդ առած՝ յաջորդական փոքր փոփոխութիւններէ անցնելով յանգած է ձեւի մը, որ մօտ է ժամանակակից թատերգական գործերուն[1]։ Drama բառը յառաջացած է յունական բառէ, որ կը նշանակէ «գործողութիւն» (դասական յունարէն՝ Δράμα, dráma), որ յառաջացած է «ընել»-էն (դասական յունարեն ՝ δράω, dráō): Դերասանները կատարումներով հանդիսատեսին առջեւ կը ներկայանան: Անիկա լայնօրէն կիրարկուող արուեստի ձեւ մըն է, գրեթէ բոլոր մշակոյթներուն մէջ: Թատերախաղին հետ կապուած երկու դիմակները կը ներկայացնեն աւանդական ընդհանուր բաժանումը կատակերգութեան եւ ողբերգութեան միջեւ: Անոնք հին յունական մուսաներուն՝ Թալիային եւ Մելպոմենէին խորհրդանիշներն են: Թալիան կատակերգութեան մուսան էր (ծիծաղող դէմքը), իսկ Մելպոմենան ողբերգութեան մուսան էր (լացող դէմքը):

Կատակերգութեան եւ Ողբերգութեան դէմքերը

Թատերախաղի զարգացման կարեւորագոյն հանգրուանը եղած է ԺԹ. դարու Ա. կէսին (վիպապաշտ հոսանքը կամ դպրոցը (ՇիլլԷր, Հիլկօ))։

Շիլլէր Ֆրիտրիխ

Հայկական թատերգութեան ամենածանօթ թատերախաղերն են Գ. Սունդուկեանի եւ Ալ. Շիրվանզադէի թատերակները։ Լ. Շանթի թատերական գործերը նոյնպէս թատերախաղի տարբերակներ են։

Իր ընդհանուր գիծերուն մէջ, թատերախաղը կը կայացնէ միջին եզրը՝ ողբերգութեան եւ կատակերգութեան միջեւ. այս երկուքէն տարրեր ունենալով հանդերձ, անիկա պարզ «խառնուրդ» մը չէ. ունի ուրոյն յատկանիշներ. կ'արտայայտէ կեանքի բնական ընթացքը, անոր իրական պատկերը, ուր ծիծաղ եւ արցունք խառնուած են իրարու՝ սովորական դէպքերու եւ տիպերու շարանի մը մէջ. կը խուսափի զգացական խտացումներէ, միակողմանի դիտանկիւններէ (ողբերգութիւն), չափազանցութիւններէ (կատակերգութիւն)։ Կերպարները կը ներկայացնէ իրենց իրական բարդութեան մէջ։

Բեմագրութիւն կամ շարժագրութիւն (սենարիօ)

Շարժանկարի մը պատրաստութեան հիմք ծառայող գրութիւնը անոր համառօտութեամբ եւ խօսակցութիւններով, կը կոչուի բեմագրութիւն կամ շարժագրութիւն, կամ՝ միջազգային գործածութեան հասած բառով մը՝ սենարիօ։ ճիշդ կ'ըլլայ այս վերջինը նկատել թատերգական տեսակ մը, մանաւանդ եթէ ստեղծագործ արտադրութիւն է, եւ ոչ պատշաճեցում՝ արդէն գոյութիւն ունեցող պատմողական կամ թատերգական գործէ մը։

Բեմագրութիւնը իբր բնագիր՝ կը յիշեցնէ թատերգութիւնը։ Բայց բնականաբար աւելի անկախ է բեմական հրամայականներէ, որոնք թատերգութեան մէջ քանի մը բառը չեն անցնիր. հոս կրնան աւելի Երկար ըլլալ եւ ուրուագծել պատմութիւնը։

Ծանօթագրութիւններ