«Հրանդ Ասատուր» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
No edit summary
Չ մանր-մունր, փոխարինվեց: →
Տող 6. Տող 6.
Ծնած է Կ․ [[Պոլսի]] [[1862]]–ի [[Օգոստոս 10]]-ին։ Կրթութիւնն ստացած է «Մեզպուրեան Վարժարանի»ն եւ «Ռոպէրթ Գոլէճի»ն մէջ, որ աւարտելով [[1873]]-ին՝ նուիրուած է գրական-բանասիրական աշխատանքին։ Գրած է բանաստեղծութիւններ, որոնք լոյս տեսած են [[1879]]-ին «Պատանեկան ներշնչումներ» խորագրով։ Նոյն թուականին առանձին գիրքով լոյս տեսած է անոր «Սահմանադրութիւն Եւ Հայ Ժողովուրդը» գրքոյկը։ [[1881]]-ին մեկնած է [[Փարիզ]], ուրկէ աշխատակցած է «Մասիս» պարբերականին։ Հոն հետեւած է ու ստացած՝ իրաւաբանական ուսումն, ուր [[1884]]-ին ուսման շրջանն աւարտելով վերադարձած է Կ. Պոլիս։ Արաքս ստորագրութեամբ «[[Արևելք (օրաթերթ)|Արեւելք]]» օրաթերթին մէջ հրատարակած է իր փարիզեան տպաւորութիւնները «Կեանքը ի Ֆրանսիա» խորագրով։ [[1892]]-ին [[Գրիգոր Զօհրապ]]ի հետ խմբագրած է «Մասիս» գրական հանդէսը։ [[1898]]-[[1908]]-ին պաշտօնավարած է Կ. Պոլսոյ Կեդրոնական վարժարանէն ներս, որպէս՝ գրականութեան եւ [[աշխարհաբար]] լեզուի դասատու։ Իր տիկնոջ՝ Զապէլ Ասատուրի (Սիպիլի) հետ կազմած է լեզուի եւ գրականութեան դասագիրքեր՝ «Աշխարհաբարի Գործնական Քերականութիւն»ը եւ «Թանգարան» (տարրական, միջին եւ բարձրագոյն դասընթաց), որոնք արժանացած են մի քանի տպագրութեան։
Ծնած է Կ․ [[Պոլսի]] [[1862]]–ի [[Օգոստոս 10]]-ին։ Կրթութիւնն ստացած է «Մեզպուրեան Վարժարանի»ն եւ «Ռոպէրթ Գոլէճի»ն մէջ, որ աւարտելով [[1873]]-ին՝ նուիրուած է գրական-բանասիրական աշխատանքին։ Գրած է բանաստեղծութիւններ, որոնք լոյս տեսած են [[1879]]-ին «Պատանեկան ներշնչումներ» խորագրով։ Նոյն թուականին առանձին գիրքով լոյս տեսած է անոր «Սահմանադրութիւն Եւ Հայ Ժողովուրդը» գրքոյկը։ [[1881]]-ին մեկնած է [[Փարիզ]], ուրկէ աշխատակցած է «Մասիս» պարբերականին։ Հոն հետեւած է ու ստացած՝ իրաւաբանական ուսումն, ուր [[1884]]-ին ուսման շրջանն աւարտելով վերադարձած է Կ. Պոլիս։ Արաքս ստորագրութեամբ «[[Արևելք (օրաթերթ)|Արեւելք]]» օրաթերթին մէջ հրատարակած է իր փարիզեան տպաւորութիւնները «Կեանքը ի Ֆրանսիա» խորագրով։ [[1892]]-ին [[Գրիգոր Զօհրապ]]ի հետ խմբագրած է «Մասիս» գրական հանդէսը։ [[1898]]-[[1908]]-ին պաշտօնավարած է Կ. Պոլսոյ Կեդրոնական վարժարանէն ներս, որպէս՝ գրականութեան եւ [[աշխարհաբար]] լեզուի դասատու։ Իր տիկնոջ՝ Զապէլ Ասատուրի (Սիպիլի) հետ կազմած է լեզուի եւ գրականութեան դասագիրքեր՝ «Աշխարհաբարի Գործնական Քերականութիւն»ը եւ «Թանգարան» (տարրական, միջին եւ բարձրագոյն դասընթաց), որոնք արժանացած են մի քանի տպագրութեան։


[[1899]]–էն յետոյ [[Հրանտ Ասատուր|Հրանդ Ասատուր]] սկսաշ է զբաղիլ լուրջ ուսումնասիրութիւններով։ Անոր գրաւոր գործերը ցրուած են «Մանզումէի Էֆքեար», «Թերքճիմանի Էֆքեարի», «Մասիս», «Արեւելք» թերթերուն մէջ, որոնք՝ հաւաքուած, մի քանի հատորներ կրնան կազմել։
[[1899]]–էն յետոյ [[Հրանտ Ասատուր|Հրանդ Ասատուր]] սկսաշ է զբաղիլ լուրջ ուսումնասիրութիւններով։ Անոր գրաւոր գործերը ցրուած են «Մանզումէի Էֆքեար», «Թերքճիմանի Էֆքեարի», «Մասիս», «Արեւելք» թերթերուն մէջ, որոնք՝ հաւաքուած, մի քանի հատորներ կրնան կազմել։


Կեանքի վերջին տասնամեակին զբաղած է արեւմտահայ թատրոնի պատմութեամբ, գրած է այդ պատմութեան առաջին շրջանին վերաբերող մի քանի ուշագրաւ յօդուածներ, որոնք լոյս տեսած են Ազգային հիւանդանոցի «Ընդարձակ Տարեցոյց»ներուն մէջ ([[1925]], [[1926]], [[1927]]), որ իր ճոխ բովանդակութեամբ ո՛չ տաճկահայերուն ու ո՛չ ալ ռուսահայերուն մէջ նմանը եղած է. անոր մէջ կրնանք գտնել ամենաճշգրիտ տեղեկութիւները բոլոր պետութիւներու մասին, հայոց եկեղեցւոյ նուիրապետութեան ահագին տեղ տուած է, վիճագրական տեղեկութիւններ համայն հայոց եկեղեցեիներուն մասին։ [[1921]]-ին Կ. Պոլսոյ մէջ լոյս կը տեսնէ անոր «Դիմաստվերներ» գիրքը, որ կը պարունակէ արեւմտահայ շարք մը գրողներու եւ հասարակական գործիչներու գրական դիմանկարները։[1]
Կեանքի վերջին տասնամեակին զբաղած է արեւմտահայ թատրոնի պատմութեամբ, գրած է այդ պատմութեան առաջին շրջանին վերաբերող մի քանի ուշագրաւ յօդուածներ, որոնք լոյս տեսած են Ազգային հիւանդանոցի «Ընդարձակ Տարեցոյց»ներուն մէջ ([[1925]], [[1926]], [[1927]]), որ իր ճոխ բովանդակութեամբ ո՛չ տաճկահայերուն ու ո՛չ ալ ռուսահայերուն մէջ նմանը եղած է. անոր մէջ կրնանք գտնել ամենաճշգրիտ տեղեկութիւները բոլոր պետութիւներու մասին, հայոց եկեղեցւոյ նուիրապետութեան ահագին տեղ տուած է, վիճագրական տեղեկութիւններ համայն հայոց եկեղեցեիներուն մասին։ [[1921]]-ին Կ. Պոլսոյ մէջ լոյս կը տեսնէ անոր «Դիմաստվերներ» գիրքը, որ կը պարունակէ արեւմտահայ շարք մը գրողներու եւ հասարակական գործիչներու գրական դիմանկարները։[1]
Տող 13. Տող 13.


{{DEFAULTSORT:Ասատուր, Հրանդ}}
{{DEFAULTSORT:Ասատուր, Հրանդ}}
[[Կատեգորիա:1862 ծնունդներ (արւմտ.)]]
[[Կատեգորիա:1862 ծնունդներ (արւմտ․)]]
[[Կատեգորիա:1928 մահեր (արւմտ.)]]
[[Կատեգորիա:1928 մահեր (արւմտ․)]]
[[Կատեգորիա:Պոլիս ծնածներ]]
[[Կատեգորիա:Պոլիս ծնածներ]]
[[Կատեգորիա:Հայ բանասէրներ]]
[[Կատեգորիա:Հայ բանասէրներ]]
[[Կատեգորիա:Հայ Հրապարակախօսներ]]
[[Կատեգորիա:Հայ Հրապարակախօսներ]]
[[Կատեգորիա:Հայ մանավարժներ (արւմտ.)]]
[[Կատեգորիա:Հայ մանավարժներ (արւմտ․)]]
[[Կատեգորիա:Հայ խմբագիրներ (արւմտ.)]]
[[Կատեգորիա:Հայ խմբագիրներ (արւմտ․)]]

09:28, 28 Դեկտեմբեր 2014-ի տարբերակ

Կաղապար:ԱՀ


Հրանդ Ասատուր (1862-1928թթ․), հայ բանասէր։ Տաճկահայ գրագէտ-հրապարակախօս։

Ծնած է Կ․ Պոլսի 1862–ի Օգոստոս 10-ին։ Կրթութիւնն ստացած է «Մեզպուրեան Վարժարանի»ն եւ «Ռոպէրթ Գոլէճի»ն մէջ, որ աւարտելով 1873-ին՝ նուիրուած է գրական-բանասիրական աշխատանքին։ Գրած է բանաստեղծութիւններ, որոնք լոյս տեսած են 1879-ին «Պատանեկան ներշնչումներ» խորագրով։ Նոյն թուականին առանձին գիրքով լոյս տեսած է անոր «Սահմանադրութիւն Եւ Հայ Ժողովուրդը» գրքոյկը։ 1881-ին մեկնած է Փարիզ, ուրկէ աշխատակցած է «Մասիս» պարբերականին։ Հոն հետեւած է ու ստացած՝ իրաւաբանական ուսումն, ուր 1884-ին ուսման շրջանն աւարտելով վերադարձած է Կ. Պոլիս։ Արաքս ստորագրութեամբ «Արեւելք» օրաթերթին մէջ հրատարակած է իր փարիզեան տպաւորութիւնները «Կեանքը ի Ֆրանսիա» խորագրով։ 1892-ին Գրիգոր Զօհրապի հետ խմբագրած է «Մասիս» գրական հանդէսը։ 1898-1908-ին պաշտօնավարած է Կ. Պոլսոյ Կեդրոնական վարժարանէն ներս, որպէս՝ գրականութեան եւ աշխարհաբար լեզուի դասատու։ Իր տիկնոջ՝ Զապէլ Ասատուրի (Սիպիլի) հետ կազմած է լեզուի եւ գրականութեան դասագիրքեր՝ «Աշխարհաբարի Գործնական Քերականութիւն»ը եւ «Թանգարան» (տարրական, միջին եւ բարձրագոյն դասընթաց), որոնք արժանացած են մի քանի տպագրութեան։

1899–էն յետոյ Հրանդ Ասատուր սկսաշ է զբաղիլ լուրջ ուսումնասիրութիւններով։ Անոր գրաւոր գործերը ցրուած են «Մանզումէի Էֆքեար», «Թերքճիմանի Էֆքեարի», «Մասիս», «Արեւելք» թերթերուն մէջ, որոնք՝ հաւաքուած, մի քանի հատորներ կրնան կազմել։

Կեանքի վերջին տասնամեակին զբաղած է արեւմտահայ թատրոնի պատմութեամբ, գրած է այդ պատմութեան առաջին շրջանին վերաբերող մի քանի ուշագրաւ յօդուածներ, որոնք լոյս տեսած են Ազգային հիւանդանոցի «Ընդարձակ Տարեցոյց»ներուն մէջ (1925, 1926, 1927), որ իր ճոխ բովանդակութեամբ ո՛չ տաճկահայերուն ու ո՛չ ալ ռուսահայերուն մէջ նմանը եղած է. անոր մէջ կրնանք գտնել ամենաճշգրիտ տեղեկութիւները բոլոր պետութիւներու մասին, հայոց եկեղեցւոյ նուիրապետութեան ահագին տեղ տուած է, վիճագրական տեղեկութիւններ համայն հայոց եկեղեցեիներուն մասին։ 1921-ին Կ. Պոլսոյ մէջ լոյս կը տեսնէ անոր «Դիմաստվերներ» գիրքը, որ կը պարունակէ արեւմտահայ շարք մը գրողներու եւ հասարակական գործիչներու գրական դիմանկարները։[1]

Մեր բոլորին պատի ու ծոցի օրացոյցներուն հրատարակիչներու գլխաւոր աղբիւրը ան է։ Հրանդ Ասատուր թարգմանած է Վ. Հիւկոյի «Դամրանակները»։


Կատեգորիա:1862 ծնունդներ (արւմտ․) Կատեգորիա:1928 մահեր (արւմտ․) Կատեգորիա:Պոլիս ծնածներ Կատեգորիա:Հայ բանասէրներ Կատեգորիա:Հայ Հրապարակախօսներ Կատեգորիա:Հայ մանավարժներ (արւմտ․) Կատեգորիա:Հայ խմբագիրներ (արւմտ․)