«Հրանդ Ասատուր» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 2. Տող 2.
Տաճկահայ գրակէտ-հրապարակախօս. ծն.կ. [[Պօլսի]] Պօյաճի գ. [[1862]] օգոստտոս [[10]]-ին: Մի առ ժամանակ նա ուսաւ [[Ռօբէրտս]] քօլէճում, իսկ յետոյ թողեց ուսումնարանը և [[1881]]-ին գնաց Փարիզ,ուր նա մտաւ իրաւաբանական ուսումն, ուր [[1884]]-ին ուսման շրջանն աւարտելով Կ. Պօլիս վերադարձաւ: Կ. Պօլիս հասած օրից նա երեւաց գրական և հասարական ասպարէզում և մի առ ժամանակ ստանձնեց [[Կիլիկեան]] և Միացեալ ընկերութեանց ատենադպրի պաշտօնը, իսկ [[1889]] - [[1896]] թ. Ղալաթիոյ կեդրօնական վարժարանի խնամակալների ժողովի անդամակեց ընտրուեցաւ. իսկ վերջերս նոյն դպրոցի բարձրագոյն դասարանների աշխարհաբարի և գրագիտութեան ուսուցիչ շանակուեցաւ, որ պաշտօնումն է և այժմ: Նրա գրական գործունէութիւնը սկսումէ [[1874]] թ., երբ նա [[12]] տ. հասակում թարգմանեց և տպեց ''Պատմութիւն Մալվինայի'' գիրքը: [[1892]] թ. Հ. Ասատուրը [[Գրիգոր Զոհրապ]]ի հետ սկսեց «Մասիս» հանդէսը հրատարակել, որ ի մէջ տպուեցան նրա մի շարք ուսումնասիրական յօդուածները:
Տաճկահայ գրակէտ-հրապարակախօս. ծն.կ. [[Պօլսի]] Պօյաճի գ. [[1862]] օգոստտոս [[10]]-ին: Մի առ ժամանակ նա ուսաւ [[Ռօբէրտս]] քօլէճում, իսկ յետոյ թողեց ուսումնարանը և [[1881]]-ին գնաց Փարիզ,ուր նա մտաւ իրաւաբանական ուսումն, ուր [[1884]]-ին ուսման շրջանն աւարտելով Կ. Պօլիս վերադարձաւ: Կ. Պօլիս հասած օրից նա երեւաց գրական և հասարական ասպարէզում և մի առ ժամանակ ստանձնեց [[Կիլիկեան]] և Միացեալ ընկերութեանց ատենադպրի պաշտօնը, իսկ [[1889]] - [[1896]] թ. Ղալաթիոյ կեդրօնական վարժարանի խնամակալների ժողովի անդամակեց ընտրուեցաւ. իսկ վերջերս նոյն դպրոցի բարձրագոյն դասարանների աշխարհաբարի և գրագիտութեան ուսուցիչ շանակուեցաւ, որ պաշտօնումն է և այժմ: Նրա գրական գործունէութիւնը սկսումէ [[1874]] թ., երբ նա [[12]] տ. հասակում թարգմանեց և տպեց ''Պատմութիւն Մալվինայի'' գիրքը: [[1892]] թ. Հ. Ասատուրը [[Գրիգոր Զոհրապ]]ի հետ սկսեց «Մասիս» հանդէսը հրատարակել, որ ի մէջ տպուեցան նրա մի շարք ուսումնասիրական յօդուածները:


[[1898]] թ. այդ երկուսին աւելացաւ տիկին Սիպիլը և երեքով սկսեցան «Մասիս»-ը խմբագրել մինչեւ [[1899]] թ.,որից յետոյ [[Հրանտ Ասատուր]] սկսեց զբաղուել լուրջ ուսումնասիրութիւններով: Նրա գրաւոր գործերը ցրուած են«Մանզումէի Էֆքեար», «Թերքճիմանի Էֆքեարի», «Մասիս», «Արեւելք» թերթերում, որոնք ի միասին վերցրած մի քանի հատորներ կարող են կազմել: Հ. Ա. [[1900]] թուականից սկսած խմբագրում է [[Պօլսոյ ս. Փրկչեան]] ազգային հիւանդանոցի օրացոյցը. որը իր ճոխ բովանդակութեամբ ոչ տաճկահայոց և ոչ էլ ռուսահայոց մէջ նման ունի. նրա մէջ կարող էք գտնել ամենաճշգրիտ տեղեկութիւներ բոլոր պետութիւների մասին, հայոց եկեղեցու նուիրապետութեան ահագին տեղ է տուած, վիճագրական տեղեկութիւններ համայն հայոց եկեղեցեանց, վանօէրից ուսումնարանաց և այլ բաների մասին, մէկ խօսքով նա ոչնչով ետ չէ մնուն կոչուած օրացոյցին և դեռ աւելի հարուստ է:
[[1898]] թ. այդ երկուսին աւելացաւ տիկին Սիպիլը և երեքով սկսեցան «Մասիս»-ը խմբագրել մինչեւ [[1899]] թ.,որից յետոյ [[Հրանտ Ասատուր]] սկսեց զբաղուել լուրջ ուսումնասիրութիւններով: Նրա գրաւոր գործերը ցրուած են«Մանզումէի Էֆքեար», «Թերքճիմանի Էֆքեարի», «Մասիս», «Արեւելք» թերթերում, որոնք ի միասին վերցրած մի քանի հատորներ կարող են կազմել: Հ. Ա. [[1900]] թուականից սկսած խմբագրում է [[Պօլսոյ ս. Փրկչեան]] ազգային հիւանդանոցի օրացոյցը. որը իր ճոխ բովանդակութեամբ ոչ տաճկահայոց և ոչ էլ ռուսահայոց մէջ նման ունի. նրա մէջ կարող էք գտնել ամենաճշգրիտ տեղեկութիւներ բոլոր պետութիւների մասին, հայոց եկեղեցու նուիրապետութեան ահագին տեղ է տուած, վիճագրական տեղեկութիւններ համայն հայոց եկեղեցեանց, վանօէրից ուսումնարանաց և այլ բաների մասին, մէկ խօսքով նա ոչնչով ետ չէ մնուն կոչուած օրացոյցին և դեռ աւելի հարուստ է:


Մեր բոլոր պատի և ծոցի օրացոյցների հրատարակիչների գլխաւոր աղբիւրը նա է: Հրանտ Ասատուր թարգմանալ է Վ. Հիւգողի Դամրանակները:
Մեր բոլոր պատի և ծոցի օրացոյցների հրատարակիչների գլխաւոր աղբիւրը նա է: Հրանտ Ասատուր թարգմանալ է Վ. Հիւգողի Դամրանակները:

08:01, 20 Օգոստոս 2014-ի տարբերակ

Հրանտ Ասատուր Տաճկահայ գրակէտ-հրապարակախօս. ծն.կ. Պօլսի Պօյաճի գ. 1862 օգոստտոս 10-ին: Մի առ ժամանակ նա ուսաւ Ռօբէրտս քօլէճում, իսկ յետոյ թողեց ուսումնարանը և 1881-ին գնաց Փարիզ,ուր նա մտաւ իրաւաբանական ուսումն, ուր 1884-ին ուսման շրջանն աւարտելով Կ. Պօլիս վերադարձաւ: Կ. Պօլիս հասած օրից նա երեւաց գրական և հասարական ասպարէզում և մի առ ժամանակ ստանձնեց Կիլիկեան և Միացեալ ընկերութեանց ատենադպրի պաշտօնը, իսկ 1889 - 1896 թ. Ղալաթիոյ կեդրօնական վարժարանի խնամակալների ժողովի անդամակեց ընտրուեցաւ. իսկ վերջերս նոյն դպրոցի բարձրագոյն դասարանների աշխարհաբարի և գրագիտութեան ուսուցիչ շանակուեցաւ, որ պաշտօնումն է և այժմ: Նրա գրական գործունէութիւնը սկսումէ 1874 թ., երբ նա 12 տ. հասակում թարգմանեց և տպեց Պատմութիւն Մալվինայի գիրքը: 1892 թ. Հ. Ասատուրը Գրիգոր Զոհրապի հետ սկսեց «Մասիս» հանդէսը հրատարակել, որ ի մէջ տպուեցան նրա մի շարք ուսումնասիրական յօդուածները:

1898 թ. այդ երկուսին աւելացաւ տիկին Սիպիլը և երեքով սկսեցան «Մասիս»-ը խմբագրել մինչեւ 1899 թ.,որից յետոյ Հրանտ Ասատուր սկսեց զբաղուել լուրջ ուսումնասիրութիւններով: Նրա գրաւոր գործերը ցրուած են«Մանզումէի Էֆքեար», «Թերքճիմանի Էֆքեարի», «Մասիս», «Արեւելք» թերթերում, որոնք ի միասին վերցրած մի քանի հատորներ կարող են կազմել: Հ. Ա. 1900 թուականից սկսած խմբագրում է Պօլսոյ ս. Փրկչեան ազգային հիւանդանոցի օրացոյցը. որը իր ճոխ բովանդակութեամբ ոչ տաճկահայոց և ոչ էլ ռուսահայոց մէջ նման ունի. նրա մէջ կարող էք գտնել ամենաճշգրիտ տեղեկութիւներ բոլոր պետութիւների մասին, հայոց եկեղեցու նուիրապետութեան ահագին տեղ է տուած, վիճագրական տեղեկութիւններ համայն հայոց եկեղեցեանց, վանօէրից ուսումնարանաց և այլ բաների մասին, մէկ խօսքով նա ոչնչով ետ չէ մնուն կոչուած օրացոյցին և դեռ աւելի հարուստ է:

Մեր բոլոր պատի և ծոցի օրացոյցների հրատարակիչների գլխաւոր աղբիւրը նա է: Հրանտ Ասատուր թարգմանալ է Վ. Հիւգողի Դամրանակները: