«Գէորգ Կառվարենց» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն
Չ →Ծանօթագրութիւններ: clean up, replaced: [[Կատեգորիա: → [[Ստորոգութիւն: (4) using AWB |
|||
| Տող 8. | Տող 8. | ||
| ծննդավայր = [[Կոստանդնուպոլիս|Կ.Պոլիս]] |
| ծննդավայր = [[Կոստանդնուպոլիս|Կ.Պոլիս]] |
||
| վախճանած է = [[5 Սեպտեմբեր]] [[1946 թուական|1946]] |
| վախճանած է = [[5 Սեպտեմբեր]] [[1946 թուական|1946]] |
||
| |
| մահուան վայրը = |
||
| քաղաքացիութիւն = |
| քաղաքացիութիւն = |
||
| հպատակութիւն = |
| հպատակութիւն = |
||
09:20, 15 Նոյեմբեր 2019-ի տարբերակ
| Գէորգ Կառվարենց | |
|---|---|
 | |
| Ծննդեան անուն | Գէորգ Արապաճեան |
| Ծնած է | 18 Մայիս 1892 |
| Ծննդավայր | Կ.Պոլիս |
| Մահացած է | 5 Սեպտեմբեր 1946 |
| Մահուան վայր | Միլանօ, Իտալիա |
| Քաղաքացիութիւն |
.svg){kind=small} Օսմանեան Կայսրութիւն |
| Ազգութիւն | Հայ |
| Ուսումնավայր | Մխիթարեան վարժարան |
| Մասնագիտութիւն | բանաստեղծ, գրագէտ |
| Աշխատավայր | Ուսուցչական պաշտօն |
| Երեխաներ | Գէորգ Կառվարենց |
Գէորգ Կառվարենց (Արապաճեան, 18 Մայիս 1892, Կ.Պոլիս - 5 Սեպտեմբեր 1946, Միլան) [1], բանաստեղծ։
Կենսագրութիւն
Նախնական կրթութիւնը ստացած՝ Զմիւռնիոյ Վիենն. Մխիթարեաններուն մօտ, ապա՝ Պարտիզակի ամերիկեան քոլէճին մէջ՝ որուն ընթացքը աւարտած է 1908-ին։
Մինչեւ առաջին աշխարհամարտ (1914) ուսուցչական պաշտօն կը վարէ Էնկիւրիի հայկական վարժարաններուն, ապա Սկիւտարի Սեմերճեան նախակրթականին մէջ։ Պատերազմի տարիներուն կ'ենթարկուի բանտի եւ աքսորի դառնութիւններուն, ու զինադադարէն ետք մաս կը կազմէ «ճակատամարտ»ի խմբագրութեան:
Իզմիրի աղէտէն ետք, 1922-ին կ'անցնի Յունաստան, ուր մինչեւ 1942 թուականը ուսուցչական պաշտօն կը ստանձնէ զանազան քաղաքներու մէջ:
Երկրորդ աշխարհամարտին անստոյգ օրերուն, 1942-ին Աւստրիոյ ճանապարհով Իտալիա անցած է, նախ՝ Վենետիկ, իսկ 1943-ին՝ Միլան, ուր սրտի կաթուածի հետեւանքով յանկարծամահ եղած է 1946-ի Սեպտեմբերին: Մարմինը ամփոփուած է Ս. Ղազարի գերեզմանատան մէջ:
Ստեղծագործութիւններ
Բանաստեղծութիւններու իր առաջին հատորը հրատարակած է 1913-ին՝ «Ծովեր» անունով[2]։ 1921-ին՝ «Գերեզմանի Ծաղիկներ», ու 1931-ին՝ «Տաւիղ Եւոլեան» հատորները։ Մահէն երեսունեւմէկ տարի ետք (1977), իր զաւկին՝ յայտնի երաժշտագէտ-երգահան Ժորժ Կառվարենցի նախաձեռնութեամբ հրատարակուեցան իր անտիպները, «Բանաստեղծութիւն» անունին տակ[3][4][5][6]։
Քերթողական իր էջերը երաժշտական եւ հնչական բծախնդրութիւններով կը յատկանշուին։ Երաժշտական ձիրքերով օժտուած արուեստագէտ մըն էր նաե՛ւ ինք։ Ձայնական ներդաշնակութեան շեշտուած փոյթով՝ իր ստեղծագործութիւններուն մէջ յաճախ կշռոյթին, չափին ու յանգին հաւատարիմ մնացած է աւելի, քան հաղորդակցութեան պահանջներուն եւ իմաստի պայծառութեան։
1930ական թուականներուն՝ Աթէնքի մէջ՝ Անտոն Կազէլի, Գաբրիէլ Լազեանի եւ բանաստեղծ Վազգէն Եսայեանի հետ խմբագրած է «Արեւագալ» գրական պարբերաթերթը։
Ծանօթագրութիւններ
- ↑ «Koha online catalog › Entry»։ haygirk.nla.am։ արտագրուած է՝ 2019-08-04
- ↑ Կառվարենց (1913)։ Ծովեր: Ինքներգութիւն, հողերգութիւն, մարդերգութիւն։ տպ. Մանուկ Յ. Գօչունեան
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, Ա. հատոր, Երեւան, 2005
- ↑ «AV Production - Գէորգ Կառվարենց»։ avproduction.am։ արտագրուած է՝ 2019-08-04
- ↑ Հայկական համառօտ հանրագիտարան, 1995: Հ. 2:
- ↑ Յովակիմեան Բ.Մ. Հայոց ծածկանուններու բառարան, 2005, էջ 566: