«Մլեհ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն
| Տող 31. | Տող 31. | ||
'''Մլեհ''' (ծն.թ.անյայտ–1175), Կիլիկեան Հայաստանի Մեծ իշխան 1169-ին։ Լեւոն Ա. Ռուբինեանի որդին։ Յաջորդած է եղբօրը՝ Թորոս Բ–ին։ Հօր գերեվարութեան տարիներուն ապրած է [[Եդեսիա|Եդեսիոյ]] մէջ՝ քեռիին մօտ։ Այնուհետեւ իր եղբայր Ստեփանէի հետ աւելի քան երեք տասնամեակ գլխաւորած է հայկական բանակը, եռանդուն աջակցած է Թորոս Բ–ին՝ երկրի ազատագրման եւ պետականութեան կայունացման գործերուն մէջ։ Հռչակ ստացած է իր քաջութեամբ ու հմուտ դիւանագիտութեամբ։ 1160–ական թթ. 2 կէսին, արտաքին քաղաքականութեան հարցերուն մէջ հակարակելով Թորոս Բ–ի հետ, արտաքսուած է երկրէն։ Թորոս Բ–ի մահէն յետոյ Մլեհը վերադարձած է հայրենիք, գրաւած է իշխանանիստ Վահկան եւ հռչակուած՝ Մեծ իշխան։ |
'''Մլեհ''' (ծն.թ.անյայտ–1175), Կիլիկեան Հայաստանի Մեծ իշխան 1169-ին։ Լեւոն Ա. Ռուբինեանի որդին։ Յաջորդած է եղբօրը՝ Թորոս Բ–ին։ Հօր գերեվարութեան տարիներուն ապրած է [[Եդեսիա|Եդեսիոյ]] մէջ՝ քեռիին մօտ։ Այնուհետեւ իր եղբայր Ստեփանէի հետ աւելի քան երեք տասնամեակ գլխաւորած է հայկական բանակը, եռանդուն աջակցած է Թորոս Բ–ին՝ երկրի ազատագրման եւ պետականութեան կայունացման գործերուն մէջ։ Հռչակ ստացած է իր քաջութեամբ ու հմուտ դիւանագիտութեամբ։ 1160–ական թթ. 2 կէսին, արտաքին քաղաքականութեան հարցերուն մէջ հակարակելով Թորոս Բ–ի հետ, արտաքսուած է երկրէն։ Թորոս Բ–ի մահէն յետոյ Մլեհը վերադարձած է հայրենիք, գրաւած է իշխանանիստ Վահկան եւ հռչակուած՝ Մեծ իշխան։ |
||
1171-72–ին, երկրէն վտարելով խաչակիր ասպետները ու ֆրանկ հոգեւորականները, բռնագրաւած է Կիլիկիոյ մէջ անոնց յատկացուած կալուածները։ Պարտութեան մատնած է խաչակիրներուն աջակցող [[Անտիոք]]ի դքսութեան եւ [[Երուսաղէմ |
1171-72–ին, երկրէն վտարելով խաչակիր ասպետները ու ֆրանկ հոգեւորականները, բռնագրաւած է Կիլիկիոյ մէջ անոնց յատկացուած կալուածները։ Պարտութեան մատնած է խաչակիրներուն աջակցող [[Անտիոք]]ի դքսութեան եւ [[Երուսաղէմ]]ի թագաւորութեան միացեալ ուժերուն։ 1173–ին [[Հալէպ]]ի ամիրա Նուր ադ Դինի զինական օգնութեամբ ջախջախած է բիւզանդական զօրքը, գրաւած է [[Տարսոն]], [[Ատանա]]յ եւ [[Պոմպեապոլիս]] քաղաքները, ազատագրած է Դաշտային Կիլիկիայի մեծ մասը։ Նոյն թուականին Կիլիկեան Հայաստանի նոր մայրաքաղաքը հռջակած է վերակառուցած է [[Սիս]]ը։ Մլեհը դաժանորէն պատճած է իր քաղաքական գծին ընդդիմացող հայ իշխաններուն եւ [[լատին]]ամոլ կղերականներուն։ Ի վերջոյ Մլեհը դարձած է պալատական դաւադրութեան զոհ։ Ստեփանէի որդին Ռուբէն Բ. դաւադիրները դատապարտած է մահապատժի, իսկ Մլեհի դին, իր զէնք ու զրահով, ամփոփած է Մեծքար վանքը։ |
||
04:13, 12 Յունիս 2019-ի տարբերակ
 |
Ուիքիփետիայի՝ ազատ հանրագիտարանի կողմէն Ուշադրութի՛ւն, այս յօդուածը աղբիւրներու կարիք ունի։ |
| Մլեհ | |
|---|---|
| Ծնած է | 1175 |
| Ծննդավայր | Կիլիկեա |
| Մահացած է | 15 Մայիս 1175 |
| Մահուան վայր | Սիս, Կիլիկիոյ Հայկական Իշխանութիւն |
| Ազգութիւն | Հայ |
| Կրօնք | Հայ Առաքելական Եկեղեցի |
| Մասնագիտութիւն | միապետ |
| Ծնողներ | հայր՝ Լեւոն ԱԼեւոն Ա Ռուբինեան[1] |
Մլեհ (ծն.թ.անյայտ–1175), Կիլիկեան Հայաստանի Մեծ իշխան 1169-ին։ Լեւոն Ա. Ռուբինեանի որդին։ Յաջորդած է եղբօրը՝ Թորոս Բ–ին։ Հօր գերեվարութեան տարիներուն ապրած է Եդեսիոյ մէջ՝ քեռիին մօտ։ Այնուհետեւ իր եղբայր Ստեփանէի հետ աւելի քան երեք տասնամեակ գլխաւորած է հայկական բանակը, եռանդուն աջակցած է Թորոս Բ–ին՝ երկրի ազատագրման եւ պետականութեան կայունացման գործերուն մէջ։ Հռչակ ստացած է իր քաջութեամբ ու հմուտ դիւանագիտութեամբ։ 1160–ական թթ. 2 կէսին, արտաքին քաղաքականութեան հարցերուն մէջ հակարակելով Թորոս Բ–ի հետ, արտաքսուած է երկրէն։ Թորոս Բ–ի մահէն յետոյ Մլեհը վերադարձած է հայրենիք, գրաւած է իշխանանիստ Վահկան եւ հռչակուած՝ Մեծ իշխան։
1171-72–ին, երկրէն վտարելով խաչակիր ասպետները ու ֆրանկ հոգեւորականները, բռնագրաւած է Կիլիկիոյ մէջ անոնց յատկացուած կալուածները։ Պարտութեան մատնած է խաչակիրներուն աջակցող Անտիոքի դքսութեան եւ Երուսաղէմի թագաւորութեան միացեալ ուժերուն։ 1173–ին Հալէպի ամիրա Նուր ադ Դինի զինական օգնութեամբ ջախջախած է բիւզանդական զօրքը, գրաւած է Տարսոն, Ատանայ եւ Պոմպեապոլիս քաղաքները, ազատագրած է Դաշտային Կիլիկիայի մեծ մասը։ Նոյն թուականին Կիլիկեան Հայաստանի նոր մայրաքաղաքը հռջակած է վերակառուցած է Սիսը։ Մլեհը դաժանորէն պատճած է իր քաղաքական գծին ընդդիմացող հայ իշխաններուն եւ լատինամոլ կղերականներուն։ Ի վերջոյ Մլեհը դարձած է պալատական դաւադրութեան զոհ։ Ստեփանէի որդին Ռուբէն Բ. դաւադիրները դատապարտած է մահապատժի, իսկ Մլեհի դին, իր զէնք ու զրահով, ամփոփած է Մեծքար վանքը։
- ↑ 1,0 1,1 Հայկական սովետական հանրագիտարան — Երևան: 1981. — հատոր 7. — է. 628.