Քաթրին Տընէօվ, (22 Հոկտեմբեր 1943, Փարիզ, Ֆրանսա): Ի. դարու շարժապատկերի համաշխարհային համբաւ վայելող ֆրանսացի դերասանուհի[8]: Ֆրանսայի ամէնէն գեղեցիկ կիներէն։
իսկական անունը՝ Քաթրին Ֆապիէն Տորլէաք (Catherine Fabienne Dorléac) է[9]։
Պատանի տարիքէն սկսած է դերասանութեան, իսկ մեծ ճանաչում ստացած է 1964-ին՝ «Փարիզի Հովանոցները» (Les Parapluies de Cherbourg) երաժշտախառն ժապաւէնով, որուն շնորհիւ ան դարձած է միջազգային աստղ եւ փայլած՝ իր գեղեցկութեամբ, նրբութեամբ եւ արտակարգ տաղանդով:
Բացի ժապաւէններէն, Քաթրին Տընէօվ եղած է շարք մը հմայքի եւ նորաձեւութեան խորհրդանիշներու դէմք՝ ներկայացնելով «Շանէլ» (Chanel), «Իվ Սեն Լորան» (Yves Saint Laurent) եւ այլ վաճառանիշեր։
Ան եղած է նաեւ Ֆրանսայի ազգային խորհրդանիշ «Մարիանն»ի կերպարը (1985-1989), խորհրդանշելով ազատութիւնը եւ կանացի ոյժը։
Վերջին տարիներուն, տակաւին կը շարունակէ դերակատարումներ ունենալ ժամանակակից ժապաւէններու մէջ, ինչպէս՝
«Պերնատէթ» (Bernadette, 2023),
«Հոգեւոր Աշխարհ» (Spirit World, 2024),
եւ սպասուող «Մատենագրական Պատմութիւններ» (Parallel Tales, 2026)՝ Ասղար Ֆարհատիի բեմադրութեամբ։
Տղամարդու սէրը պահպանելու լաւագոյն տարբերակը անոր հետ չամուսնանալն է:
Ինծի միշտ թուացած է, որ «մատամ» անուանումը աւելորդ կնճիռ է, որ զիս 10 տարիով կը ծերացնէ:
Սէրէն կը վախնամ այնպէս, ինչպէս` ցաւէն, քանի որ սիրոյ հակառակ կողմը միշտ ցաւ է:
Հիանալի կազմուածքս կը պարտիմ ջուրին, քունին եւ սիրոյ:
Մեծնալէն մի՛ վախնաք, իւրաքանչիւր տարիք իր հմայքը ունի: Անցած տարիները փորձառութիւն եւ իմաստութիւն կը բերեն, նաեւ թոյլ կու տան հանգիստ եւ սթափ դիտել կեանքի մէջ տեղի ունեցող դէպքերը:
Ես մայր եմ, իսկ մայրը երբեք չի կրնար մինակ ըլլալ:
Երբեք կախեալ մի՛ ըլլաք ուրիշին կարծիքէն: Վայելեցէ՛ք ձեր սեփական գեղեցկութիւնը եւ զայն ընկալեցէ՛ք իբրեւ մեծ պարգեւ:
Իսկական կինը խելքի, հմայքի, բարութեան եւ սրամտութեան համադրութիւն է: Նոյնը կ՛ըսեմ նաեւ տղամարդոց համար:
Երեխաներս կեանքիս մեծագոյն երջանկութիւնն են:
Ես չեմ բաժնուիր կնճիռներէս ոչ իսկ մէկէն. անոնց համար ես շատ սուղ վճարեր եմ:
Ֆրանսա[6][1]
