Jump to content

Փատուա

Բնակավայր
Բատովա (կամ Փատուա)
Դրօշակ Զինանշան

Երկիր  Իտալիա[1]
Հիմնադրուած է՝ ՔԱ1183
Տարածութիւն 93,03 քմ²
ԲԾՄ 12 մեթր
Կլիմայ Մերձարեւադարձային կլիմա
Պաշտօնական լեզու իտալերէն
Բնակչութիւն 206 496 մարդ (1 Յունուար 2023)[2]
Կը գտնուի ափին Պաչիլիոնէ գետին
Ժամային գօտի UTC+1 և UTC+2
Հեռախօսային ցուցանիշ 049
Փոստային ցուցանիշ 35121–35143
Շրջագայութեան պետ-համարագիր PD
Սուրբ բարեխօս Անտոնիոս Բատովացին
Պաշտօնական կայքէջ comune.padova.it

Փատուա կամ Բատովա (իտալ.՝ Padova), Իտալիոյպատմական քաղաք, ուր ամենահին համալսարանը հիմնուած է։ Ունի ԵՈՒՆԵՍՔՕ-ի Համաշխարհային ժառանգութեան ցանկին մէջ ընդգրկուած երկու վայր՝ Բուսաբանական այգին, որ աշխարհի ամենահինն է, եւ ԺԴ․ դարու որմնանկարները, որոնք կը գտնուին քաղաքի կեդրոնը գտնուող շէնքերուն։

Տեղեկութիւններ

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Բատովա կը գտնուի Պաչիլիոնէ գետի ափերուն, Վենետիկէն 40 քմ. արեւմուտք եւ Վիչենծայէն՝ 29 քլ հարաւ-արեւելք։

Քաղաքին շուրջը կը գտնուի Վենետիկի դաշտը (Pianura Veneta)։ Նկառագեղ քաղաք է, ճամբաներու խիտ ցանցով, որոնք կը վերջանան մեծ հանրային հրապարակներու (piazze) եւ բազմաթիւ կամուրջներ, որոնք կը ճեղքեն Պաչիլիոնէ գետին բազմաթիւ հարկատուները։

Հայկական ներկայութիւն

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Բատովա կը գտնուի Վենետիկին մօտ։ Ս. Ղազարի միաբաններ 1802-ին կը ծրագրեն այս քաղաքին մէջ վարժարան մը բանալ։ Այս ծրագիրը չիրագործուիր թէեւ, սակայն Մխիթարեաններու հսկողութեան ներքեւ Պոլիսէն հայ աշակերներ եկած են եւ քաղաքին համալսարանէն ստացած են բժշկական, ինչպէս նաեւ ուրիշ վկայականներ։ Առաջին վկայեալներէն եղած են երկու Պօղոս Շալեաններ, Յարութիւն Քնռլեան եւայլն։

1834-ին կը բացուի Մուրատեան վարժարանը՝ հետեւեալ ներքին կազմով․ Հ. Սամուէլ Սամսարեան՝ գործակալ եւ Հ. Մատթէոս Մաղաքեան՝ խոստովանահայր։ 1846-ին վարժարանը Փարիզ կը փոխաադրուի։ Սակայն Մխիթարեանները չեն լքած բոլորովին Բատովան։ 1890ական թուականներուն Վեկետիկի Մուրատ Ռափայէլեան վարժարանի քաջալաւ շրջանաւարտները, խմբովին Բատովայի համալսարանը սկսած են յաճախել։ Անոնց թիւը մինչեւ իսկ 14-ի բարձացած է։

Բատովա հաստատուած է Մուրատ-Ռափայէլեան վարժարանի նախկին երէց աշակերտներէն, այժմ բժշկապետ՝ Եդուարդ Արսլանեան, բնիկ Խարբերդցի եւ ունի իր առանձին բուժարանը։ Ան մասնագէտ է քթի, կոկորդի եւ ականջի հիւանդութիւններու։

Տարի Բնակչութիւն
2015 211 210 մարդ [3]
2015 210 401 մարդ
Տարի Բնակչութիւն
2016 211 560 մարդ [4]
2017 209 829 մարդ [5]
Տարի Բնակչութիւն
2018 210 440 մարդ [6]
2023 206 496 մարդ [2]
  • Հայ Հանրագիտակ, Հ. Մկրտիչ Վրդ. Պոտուրեան, Տպ. Պուքրէշ, 1938, էջ 374-375

Ծանօթագրութիւններ

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]