Ցտեսութիւն, Ծիտ (Վէպ)
| Պատկեր:Ցտեսություն, Ծիտ.jpg | |
| Հեղինակ | Արամ Պաչյան |
|---|---|
| Երկիր |
 Հայաստան |
| Էջ | 224 |
«Ցտեսութիւն, Ծիտ», հայ արձակագիր Արամ Պաչեանի վէպը։ Առաջին անգամ հրատարակուած է 2012 թուականին՝ «Անտարես» հրատարակութեան «XXI.» մատենաշարի շրջանակներուն մէջ։
Խմբագիրը Արքմէնիկ Նիկողոսեանն է, տեխնիկական խմբագիրը՝ Արարատ Թովմասեանը, մենատիպերը՝ Տիգրան Կիրակոսեանի, իսկ լուսանկարը՝ Կարէն Անտաշեանի։ Բաղկացած է 224 էջէ։
Երկրորդ հրատարակութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]«Ցտեսութիւն, Ծիտ» վէպի երկրորդ հրատարակութիւնը տպագրուած է հեղինակի մասնակի վերամշակումէն յետոյ։ Հրատարակած է «Դարակ» հրատարակչութիւնը 2017 թուականին։ Այս հրատարակութեան մէջ հեղինակը յաւելած է նաեւ վերջաբան[1], կազմուած է 216 էջէ։ Շապիկին օգտագործուած է Լիլիան Գալստեանի լուսանկարը, շապիկը՝ Լուսինէ Նաւասարդեանի։
Սիւժէ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Վէպին մէջ ներկայացուած են բանակէն զօրացրուած տղայի՝ Ծտի (անոր անունն է) մտորումները։
Կարծիքներ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Սա ներաշխարհային վէպ է՝ զարգացած ներքին պատումի ձեւով։ Ներաշխարհային պատումի մէջ Պաչեանը կարողացած է դուրս գալ հասարակական, քաղաքական խմորումներէ մարդոց յուզող հարցերու շրջանակ։ Արամը շատ կարճ ժամանակի մէջ կարողացաւ ապացուցել, որ ինքը անցողիկ հեղինակ չէ։ - Արքմէնիկ Նիկողոսեան[2]
Բայց մէկ ալ «փաստելու», «ցուցմունք տալու», պարտաւորութենէն, «ամօթէն» ազատագրուած գրականութիւնը կը վկայէ մէկ այլ պատմութիւն, ուր բանակի ինքնասպանութիւններու ու սպանութիւններու վիճակագրութեան փոխարէն բանակային բարքերուն ու հրամանատարներու սադիզմին զոհ գնացած երազող հոգիներու պատմութիւններն են, ուր մահը ամենաահաւոր վախճանը չէ, անոր համար ալ զինուորները կը մեռնին, յետոյ մահէն յետոյ կը զօրացրուին, կ՚ապրին. «Գլխիս իջած քո ամէն հարուածն ինձ մտածել էր սովորեցնում. սովորեցնում էր կրկին յիշել ու հեռանալ՝ կօշիկներուդ տակ թողնելով մարմինս»։ Ահա վէպը, գրականութիւնը՝ ամէն ռեժիմի իրական ընդդիմութիւնը։ - Վահան Իշխանեան[2]
Պաչեանը ճանաչելի հեղինակ է, լաւ առումով ճանաչելի։ Խնդիրներու շրջանակը, որ կը դառնայ անոր գրականութեան թեման, շատերուն է հոգեհարազատ, շատերու անձնական մտահոգութիւնն է։ Ամենակարեւորը ժամանակակից է մտածողութեամբ, հեղինակ է, որու տեքստը զերծ է տարբեր տեսակի նախապաշարմունքներէ` քաղաքական, կրօնական, ազգային, որոնք ալ ամէնէն առաջ կը վնասեն լաւ գրականութեան։ - Կարէն Անտաշեան