«Վաչէ Տաղլեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
Նոր էջ «{{Կը խմբագրեմ|Ալիսիա}} {{ԱՀ}} {{Տեղեկաքարտ Անձ (արեւմտահայերէն) | անուն ազգանուն = Վաչէ Տաղլեան | բնագի...»:
 
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
{{Կը խմբագրեմ|Ալիսիա}}
{{ԱՀ}}
{{ԱՀ}}
{{Տեղեկաքարտ Անձ (արեւմտահայերէն)
{{Տեղեկաքարտ Անձ (արեւմտահայերէն)
Տող 39. Տող 38.
Հայութեան ծառայելու իր բաղձանքը, որ պատանի տարիքին կը դրսեւորուէր պահակութեան ճամբով, գոհացում չի տար անոր եւ գաղափարական կազմաւորման ճամբով կ'ուզէ անցնիլ ուղղակի գործօն պայքարի: Ոչ ոք կը մտածէր Վաչէին խօսքերուն մասին եւ ոչ ոք կ'անդրադառնար անոր երաւներուն լրջութեան:
Հայութեան ծառայելու իր բաղձանքը, որ պատանի տարիքին կը դրսեւորուէր պահակութեան ճամբով, գոհացում չի տար անոր եւ գաղափարական կազմաւորման ճամբով կ'ուզէ անցնիլ ուղղակի գործօն պայքարի: Ոչ ոք կը մտածէր Վաչէին խօսքերուն մասին եւ ոչ ոք կ'անդրադառնար անոր երաւներուն լրջութեան:


Ան ըսած է: <blockquote>Ես բնական մահով պիտի չմեռնիմ, զոհը պիտի չըլլամ ճակատագրի խաղերուն: Ես Հայ Դատի զինուոր եմ. Կեանքս պիտի զոհեմ այդ ճամբուն վրայ:</blockquote>
Ան ըսած է: <blockquote>«Ես բնական մահով պիտի չմեռնիմ, զոհը պիտի չըլլամ ճակատագրի խաղերուն: Ես Հայ Դատի զինուոր եմ. Կեանքս պիտի զոհեմ այդ ճամբուն վրայ:»</blockquote>
Այս էր Վաչէին միշտ կրկնած խօսքը որ սակայն, նկատի չէր առնուեր իր շրջապատին կողմէ իբրեւ որոշում կամ յանձնառութիւն:
Այս էր Վաչէին միշտ կրկնած խօսքը որ սակայն, նկատի չէր առնուեր իր շրջապատին կողմէ իբրեւ որոշում կամ յանձնառութիւն:



13:13, 27 Մայիս 2016-ի տարբերակ

Կաղապար:ԱՀ Կաղապար:Տեղեկաքարտ Անձ (արեւմտահայերէն)

Վաչէ Տաղլեան (8 Հոկտեմբեր 1964, Պէյրութ (Լիբանան - 27 Յուլիս 1983, Լիզպոն, Փորթուկալ)), Լիզպոնի գործողութիւնը իրականացող հինգ երիտասարդներէն մէկը:

Կենսագրութիւն

Վաչէ Տաղլեան ծնած է հայաշունչ ընտանիքի մը մէջ: Հայրը կ'ըլլայ իր առաջին դաստիարակը, որ Վաչէին մէջ կ'արթնցնէ ազգին սէրը եւ Հայ Դատի պայքարելու ոգին: Կը յաճախէ թաղի Ազգային Վարժարանը, ուր իր մէջ աւելի եւս կը թրծուի ազգային նկարագիրը:

Նախակրթութիւնը աւարտելէ ետք կը մտնէ արհեստի ասպարէզը եւ կը դառնայ ինքնաշարժ նորոգող: Տակաւին պատանի, արդէն իսկ ծայր կ'առնէ Լիբանանի Երկարամեայ պատերազմը: Պատերազմի ընթացքին, Վաչէն իր կարգին կ'ուզէ տէր կանգնիլ հայկական թաղերու պաշտպանութեան գործին, սակայն սկիզբը կը մերժուի, տարիքը փոքր ըլլալուն համար բայց կարճ ժամանակ անց ան կը մասնակցի պահակութեան գործին:

Հայութեան ծառայելու իր բաղձանքը, որ պատանի տարիքին կը դրսեւորուէր պահակութեան ճամբով, գոհացում չի տար անոր եւ գաղափարական կազմաւորման ճամբով կ'ուզէ անցնիլ ուղղակի գործօն պայքարի: Ոչ ոք կը մտածէր Վաչէին խօսքերուն մասին եւ ոչ ոք կ'անդրադառնար անոր երաւներուն լրջութեան:

Ան ըսած է:

«Ես բնական մահով պիտի չմեռնիմ, զոհը պիտի չըլլամ ճակատագրի խաղերուն: Ես Հայ Դատի զինուոր եմ. Կեանքս պիտի զոհեմ այդ ճամբուն վրայ:»

Այս էր Վաչէին միշտ կրկնած խօսքը որ սակայն, նկատի չէր առնուեր իր շրջապատին կողմէ իբրեւ որոշում կամ յանձնառութիւն:

Բոլոր ընկերներն ալ Վաչէին մէջ կը տեսնէին զուարթ, կատակասէր, խանդավառութիւն ստեղծող ընկերային այն տղան, որ միշտ հաճելի մթնոլորտ կը ստեղծէր իր շուրջ:

Արձակուրդի երթալու պարունակով Վաչէ տունէն կը մետնի 18 Յուլիսին, ըսելով թէ 15 օր կ'ուզէ Յունաստան անցընել[1]: Այդ կ'ըլլայ անոր վերջին մեկնումը: Վաչէ Տաղլեան կը մասնակցի Լիզպոնի անձնասպանութեան գործողութեան[2] ու կը զոհուի յանուն Հայ դատի միջազգայնացման աշխատանքին համար իր ընկերներուն հետ, 27 Յուլիս 1983 թուականին:

Ծանօթագրութիւններ

Կատեգորիա:1964 ծնունդներ (արւմտ․) Կատեգորիա:8 Հոկտեմբեր ծնածներ Կատեգորիա:1983 մահեր (արւմտ․) Կատեգորիա:27 Յուլիսի մահացածներ Կատեգորիա:Լիզպոն մահացածներ Կատեգորիա:Հայ մարտիկներ (արւմտ․)