«Հովանոց» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 10. Տող 10.
Միջմադարուն Եւրոպայի մէջ կը գործածուէր ոչ հովանոց այլ « անձրեւու շուրջառ»-ը, մուշտակապատ լայն վերարկու մը որ բաղկացած է անջրանցիկ կտաւէ մը:
Միջմադարուն Եւրոպայի մէջ կը գործածուէր ոչ հովանոց այլ « անձրեւու շուրջառ»-ը, մուշտակապատ լայն վերարկու մը որ բաղկացած է անջրանցիկ կտաւէ մը:


Առաջին ծալուող հովանոցը ստեղծուած է [[Փարիզ(արեւմտահայերէն)|Փարիզ]] քաղաքին մէջ [[1705]]-ին կամ [[1710]] դուականին [[ժան Մարիւս]] վաճարականին կողմէ հորինելով «Կտրուող հովանոց»-ը, որ կարելի է ծալել եւ տուփիկի մը մէջ դնել: [[1759]]-ին ֆրանսացի գիտնական մը Նաւար անունով կ՛երեւակայէ հովանոց-գաւզանը, ուր գաւազանը կը գործածուի իբրեւ պայուսակիկ: Այդ ձեւի հովանոցը կը դառնայ XVIIIe –դարուն նորոյթի մեղսկից մը Ֆրանսական մեծ յեղափոխութեան ատէն:
Առաջին ծալուող հովանոցը ստեղծուած է [[Փարիզ (արեւմտահայերէն)|Փարիզ]] քաղաքին մէջ [[1705]]-ին կամ [[1710]] դուականին [[ժան Մարիւս]] վաճարականին կողմէ հորինելով «Կտրուող հովանոց»-ը, որ կարելի է ծալել եւ տուփիկի մը մէջ դնել: [[1759]]-ին ֆրանսացի գիտնական մը Նաւար անունով կ՛երեւակայէ հովանոց-գաւզանը, ուր գաւազանը կը գործածուի իբրեւ պայուսակիկ: Այդ ձեւի հովանոցը կը դառնայ XVIIIe –դարուն նորոյթի մեղսկից մը Ֆրանսական մեծ յեղափոխութեան ատէն:


Հովանոց-ը մինչեւ այսօր կը շարունակուի բարելաւուելու: [[1852]], [[Սամուէլ Ֆոքս]] կը հորինէ զանգակաձեւ հովանոցը որ կը զորացնէ անոր տոկունութիւն: Քերմանացի [[Հանս Հոբդ]]-ը կստերծէ [[1930]] թուականին պզտիկ հովանոց-ը որ թոյլ կու տայ իրը պայուսակիկի մը մէջ դնելու:
Հովանոց-ը մինչեւ այսօր կը շարունակուի բարելաւուելու: [[1852]], [[Սամուէլ Ֆոքս]] կը հորինէ զանգակաձեւ հովանոցը որ կը զորացնէ անոր տոկունութիւն: Քերմանացի [[Հանս Հոբդ]]-ը կստերծէ [[1930]] թուականին պզտիկ հովանոց-ը որ թոյլ կու տայ իրը պայուսակիկի մը մէջ դնելու:

10:39, 20 Օգոստոս 2016-ի տարբերակ

Կաղապար:ԱՀ Հովանոցը տարածուած իր մըն է որ կը ծարայէ պաշտպանուելու անձրեւուն դէմ: Սնոր գործածութիւնը կրնայ տարբերիլ եւ նա կրնայ օգդագործուիլ արեւու ճարաքայդներուն դիմաց: Տեղի ունի նաեւ հովանոցի ուրիշ տարբերակներ, ինչպէս արեւանոցը կամ հովանոցակը, սակայն անոնց կտորը կը սահմանէ իրենց գործածութիւնը միայն արեւուն դէմ:

Կառոյց

Հովանոցը կրնայ տարբերիլ չափով եւ ձեւով բայց անոր շինութիւնը միեւնույնը կը մնայ՝ նա բաղկացած է փայտէ գաւազանէ մը եւ կմախքէ մը որ հաստատ կը պահէ անջրանցիկ կտորը: Կեդրոնի փայտը ունի ընդհանրապէս իր ծայրին կոթ մը դիւրացնելու համար անոր բռնելու ձեւը: 21-րդ դարուն, հովանոցները կը նկատուին իբրեւ արօրեայի գործածուող իրեր, սակայն իրենց որակի պաճարով անոնք կրնան շատ արագ կտրուիլ, եւ մի քանի օրէ աւելի չդիմանալ: Այսպիսով, ուսում մը նշմարած է թէ տասը միլիոնէն աւելի հովանոց աղփ թափուած են Ֆրանսայի մէջ մէկ տարուան ընդացքին:

Պատմութիւն

Հովանոցի գաղափարին ամէնէն հին յղումը Չինաստանի կայսրութեան տակ գտնուած է: Գրական աղփիւր մը կը հաստատէ թէ Ուանկ Մանկ կայսրը, Կզին քերդաստանի հիմնադիրը, հորինած է առաջին դարուն ծալուող հովանոց-արեվամոց մը, կարքի մը վրայ հաստատուած որ կ՛օքդաքործուեր կրոնական առարողութեան ատէն:

Միջմադարուն Եւրոպայի մէջ կը գործածուէր ոչ հովանոց այլ « անձրեւու շուրջառ»-ը, մուշտակապատ լայն վերարկու մը որ բաղկացած է անջրանցիկ կտաւէ մը:

Առաջին ծալուող հովանոցը ստեղծուած է Փարիզ քաղաքին մէջ 1705-ին կամ 1710 դուականին ժան Մարիւս վաճարականին կողմէ հորինելով «Կտրուող հովանոց»-ը, որ կարելի է ծալել եւ տուփիկի մը մէջ դնել: 1759-ին ֆրանսացի գիտնական մը Նաւար անունով կ՛երեւակայէ հովանոց-գաւզանը, ուր գաւազանը կը գործածուի իբրեւ պայուսակիկ: Այդ ձեւի հովանոցը կը դառնայ XVIIIe –դարուն նորոյթի մեղսկից մը Ֆրանսական մեծ յեղափոխութեան ատէն:

Հովանոց-ը մինչեւ այսօր կը շարունակուի բարելաւուելու: 1852, Սամուէլ Ֆոքս կը հորինէ զանգակաձեւ հովանոցը որ կը զորացնէ անոր տոկունութիւն: Քերմանացի Հանս Հոբդ-ը կստերծէ 1930 թուականին պզտիկ հովանոց-ը որ թոյլ կու տայ իրը պայուսակիկի մը մէջ դնելու: