'''Գրագէտը''' (Արեւելահայերէն` կը գործածուի [[գրող]] բառը) այն հեղինակն է, որ գրաւոր գործեր կ'արտադրէ լեզուի [[գեղարուեստական]] մշակումով: Ան կրնայ ըլլալ բանաստեղծ արձակագիր` վիպագիր,թատերագիր կամ պատմուածքներ գրող ,գրագետ կը նկատուին դեռ գրադատը (կամ գրաքննադատ), փորձագիրը:
'''Գրագէտը''' (Արեւելահայերէն` կը գործածուի [[գրող]] բառը) այն հեղինակն է, որ գրաւոր գործեր կ'արտադրէ լեզուի [[գեղարուեստական]] մշակումով: Ան կրնայ ըլլալ բանաստեղծ, արձակագիր, վիպագիր,թատերագիր կամ պատմուածքներ գրող։ Գրագետ կը նկատուին դեռ գրադատը (կամ գրաքննադատ), փորձագիրը:
[[Գրականութիւնը]], երբ կը վերաբերի հնադարուն եւ (հին միջնադարուն, կը կոչուի [[մատենագրութիւն]] իսկ ժողովրդական արտադրութեան պարագային` [[բանահիւսութիւն]]
հին գրագէտները` մատենագիրներն են. իսկ ժողովրդական բանաստեղծները` գուսանները: Ուշ Միջնադարուն եւ մինչեւ [18-րդ. դար]], գործած են ժողովրդական բանաստեղծներ` [[աշուղները]]:
Գրականութիւնը կը հետագրգրուի գրագէտին կեանքով, գոնէ այն չափով` որ կ'օգնէ լոսաբանելու անոր գործը: Ատորհամար է որ կը կազմուի գրագետի մը [[կենսագրութիւնը]], կ'ուսումնասիրուին անոր կեանքը, գործի արտադրումի պայմանները, անոր ինքնութեան մաս կազմող առարկայական տուիալները:
[[Գրականութիւնը]], երբ կը վերաբերի հնադարուն եւ հին միջնադարուն, կը կոչուի [[մատենագրութիւն]], իսկ ժողովրդական արտադրութեան պարագային` [[բանահիւսութիւն]]։
Հին գրագէտները` մատենագիրներն են, իսկ ժողովրդական բանաստեղծները` գուսանները: Ուշ Միջնադարուն եւ մինչեւ [[18-րդ. դար]], գործած են ժողովրդական բանաստեղծներ` [[աշուղներ]]:
Գրականութիւնը կը հետագրգրուի գրագէտին կեանքով, գոնէ այն չափով, որ կ'օգնէ լուսաբանելու անոր գործը: Այս պատճառով, է որ կը կազմուի գրագետի մը [[կենսագրութիւնը]], կ'ուսումնասիրուին անոր կեանքը, գործի արտադրումի պայմանները, անոր ինքնութեան մաս կազմող առարկայական տուեալները:
Գրագէտը (Արեւելահայերէն` կը գործածուի գրող բառը) այն հեղինակն է, որ գրաւոր գործեր կ'արտադրէ լեզուի գեղարուեստական մշակումով: Ան կրնայ ըլլալ բանաստեղծ, արձակագիր, վիպագիր,թատերագիր կամ պատմուածքներ գրող։ Գրագետ կը նկատուին դեռ գրադատը (կամ գրաքննադատ), փորձագիրը:
Գրականութիւնը, երբ կը վերաբերի հնադարուն եւ հին միջնադարուն, կը կոչուի մատենագրութիւն, իսկ ժողովրդական արտադրութեան պարագային` բանահիւսութիւն։
Հին գրագէտները` մատենագիրներն են, իսկ ժողովրդական բանաստեղծները` գուսանները: Ուշ Միջնադարուն եւ մինչեւ 18-րդ. դար, գործած են ժողովրդական բանաստեղծներ` աշուղներ:
Գրականութիւնը կը հետագրգրուի գրագէտին կեանքով, գոնէ այն չափով, որ կ'օգնէ լուսաբանելու անոր գործը: Այս պատճառով, է որ կը կազմուի գրագետի մը կենսագրութիւնը, կ'ուսումնասիրուին անոր կեանքը, գործի արտադրումի պայմանները, անոր ինքնութեան մաս կազմող առարկայական տուեալները: