«Բառ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 10. | Տող 10. | ||
Հնչիւններու պատահական ամէն մէկ խումբ բառ չէ. օրինակ` ''աթոռ'' բառ է, քանի որ իմաստ ունի. բայց թոառ, ոթոա բառեր չեն, որովհետեւ իմաստ չունին: |
Հնչիւններու պատահական ամէն մէկ խումբ բառ չէ. օրինակ` ''աթոռ'' բառ է, քանի որ իմաստ ունի. բայց թոառ, ոթոա բառեր չեն, որովհետեւ իմաստ չունին: |
||
Առանց բառի կարելի չէ |
Առանց բառի կարելի չէ խօսիլ կամ խօսակցիլ, մտքեր յաղորդել իրարու: |
||
Հարուստ կը համարուի այն լեզուն, որ բազմապիսի իմաստներ արտայայտող շատ բառեր ունի: |
Հարուստ կը համարուի այն լեզուն, որ բազմապիսի իմաստներ արտայայտող շատ բառեր ունի: |
||
Տող 17. | Տող 17. | ||
Լեզուի մէջ գործածուող բոլոր բառերը միասին բառային կազմ կամ բառապաշար կը կոչուի: |
Լեզուի մէջ գործածուող բոլոր բառերը միասին բառային կազմ կամ բառապաշար կը կոչուի: |
||
Հայերէնի բառային կազմը հարուստ է: Հազարամեակներու ընթացքին` ան հարստացած է բազմաթիւ ու բազմապիսի բառերով, որոնք կ'արտայայտեն մարդոց, անոնց կեանքին եւ բնական աշխարհի հետ կապուած զանազան գաղափարներ. օրինակ` |
Հայերէնի բառային կազմը հարուստ է: Հազարամեակներու ընթացքին` ան հարստացած է բազմաթիւ ու բազմապիսի բառերով, որոնք կ'արտայայտեն մարդոց, անոնց կեանքին եւ բնական աշխարհի հետ կապուած զանազան գաղափարներ. օրինակ` |
||
* Աշխատանքի ու տնտեսութեան վերաբերեալ բառեր` արտ, |
* Աշխատանքի ու տնտեսութեան վերաբերեալ բառեր` արտ, ակօս, սերմ, ցորեն, գործիք, գործել, վարել, բահ, մուրճ, գութան, սալ, մանգաղ, գործարան եւ այլն: |
||
* Մարդու մարմնի մասեր արտայայտող բառեր` աչք, ոտք, բազուկ |
* Մարդու մարմնի մասեր արտայայտող բառեր` աչք, ոտք, բազուկ, սրունք, կուրծք, գլուխ, սիրտ, անութ, ուս եւ այլն: |
||
*Ընտանիքի եւ մարդու կենցաղի վերաբերեալ բառեր` տուն, ընտանիք, բնակիչ, մայր, հայր, որդի, պապ, տալ, հարս, կեսուր, կեսրայր, հագուստ, զարդ, արդուկել, սենեակ, բազմոց, գաւիթ, բակ, տնտեսութիւն եւ այլն: |
* Ընտանիքի եւ մարդու կենցաղի վերաբերեալ բառեր` տուն, ընտանիք, բնակիչ, մայր, հայր, որդի, պապ, տալ, հարս, կեսուր, կեսրայր, հագուստ, զարդ, արդուկել, սենեակ, բազմոց, գաւիթ, բակ, տնտեսութիւն եւ այլն: |
||
[[հայերեն|Հայերէնն]] ունի մօտ 150 000 բառ: |
[[հայերեն|Հայերէնն]] ունի մօտ 150 000 բառ: |
||
Մարդկային կեանքի մէջ ամէն մէկ գիւտ, նոր գործիք, իր, երեւոյթ ու գաղափար անմիջապէս անուն կը ստանան: Այդ անունը, իբրեւ նոր բառ, կը մտնէ լեզուի բառապաշարին մէջ. օրինակ` մենք ունինք ''տիեզերք'' եւ ''նաւ'' բառերը, որոնցմէ վերջերս |
Մարդկային կեանքի մէջ ամէն մէկ գիւտ, նոր գործիք, իր, երեւոյթ ու գաղափար անմիջապէս անուն կը ստանան: Այդ անունը, իբրեւ նոր բառ, կը մտնէ լեզուի բառապաշարին մէջ. օրինակ` մենք ունինք ''տիեզերք'' եւ ''նաւ'' բառերը, որոնցմէ վերջերս կազմուեցաւ ''տիեզերանաւ'' նոր բառը: Նման նորակերտ բառեր են` ''տիեզերագնաց'', ''տիեզերանաւորդ'', ''հրթիռակիր'', ''սաւառնակ'', ''սաւառնորդ'', ''ինքնամուղ'', ''հեռուստացոյց'', ''հեռատեսիլ'', ''ձայնասփիւռ'', ''նրասայլ'', ''ձայնապնակ'', եւ այլն, որոնք գոյութիւն չունէին ասկէ քանի մը տարի, կամ քանի մը տասնեակ տարիներ առաջ: |
||
== |
== Աղբիւրներ == |
||
* Հայոց լեզուի դասագիրք, Ս. Գ. Աբրահամեան, Բ. Յ. Վերդեան, Վ. Ա. Քոսեան, 1965, Երեւան |
* Հայոց լեզուի դասագիրք, Ս. Գ. Աբրահամեան, Բ. Յ. Վերդեան, Վ. Ա. Քոսեան, 1965, Երեւան |
||
18:01, 29 Հոկտեմբեր 2014-ի տարբերակ
Բառ, կը կոչուի հնչիւններու այն խումբը կամ հնչիւնը, որ իմաստ մը կ'արտայայտէ:
Օրինակ` աղ, ջուր, գիրք, քաղցր:
Ասոնք երկու, երեք, չորս եւ հինգ հնչիւններէ բաղկացած կապակցութիւններ են, իմաստ ունին, ուստի եւ բառեր են: Կան նաեւ մէկ հնչիւնէ բաղկացած բառեր.
Oրինակ` Յակոբիկը ուշիմ ու խելոք աշակերտ է:
Այստեղ ու, է հնչիւնները բառեր էն:
Հնչիւններու պատահական ամէն մէկ խումբ բառ չէ. օրինակ` աթոռ բառ է, քանի որ իմաստ ունի. բայց թոառ, ոթոա բառեր չեն, որովհետեւ իմաստ չունին: Առանց բառի կարելի չէ խօսիլ կամ խօսակցիլ, մտքեր յաղորդել իրարու:
Հարուստ կը համարուի այն լեզուն, որ բազմապիսի իմաստներ արտայայտող շատ բառեր ունի:
Հայերէն բառային կազմը
Լեզուի մէջ գործածուող բոլոր բառերը միասին բառային կազմ կամ բառապաշար կը կոչուի: Հայերէնի բառային կազմը հարուստ է: Հազարամեակներու ընթացքին` ան հարստացած է բազմաթիւ ու բազմապիսի բառերով, որոնք կ'արտայայտեն մարդոց, անոնց կեանքին եւ բնական աշխարհի հետ կապուած զանազան գաղափարներ. օրինակ`
- Աշխատանքի ու տնտեսութեան վերաբերեալ բառեր` արտ, ակօս, սերմ, ցորեն, գործիք, գործել, վարել, բահ, մուրճ, գութան, սալ, մանգաղ, գործարան եւ այլն:
- Մարդու մարմնի մասեր արտայայտող բառեր` աչք, ոտք, բազուկ, սրունք, կուրծք, գլուխ, սիրտ, անութ, ուս եւ այլն:
- Ընտանիքի եւ մարդու կենցաղի վերաբերեալ բառեր` տուն, ընտանիք, բնակիչ, մայր, հայր, որդի, պապ, տալ, հարս, կեսուր, կեսրայր, հագուստ, զարդ, արդուկել, սենեակ, բազմոց, գաւիթ, բակ, տնտեսութիւն եւ այլն:
Հայերէնն ունի մօտ 150 000 բառ:
Մարդկային կեանքի մէջ ամէն մէկ գիւտ, նոր գործիք, իր, երեւոյթ ու գաղափար անմիջապէս անուն կը ստանան: Այդ անունը, իբրեւ նոր բառ, կը մտնէ լեզուի բառապաշարին մէջ. օրինակ` մենք ունինք տիեզերք եւ նաւ բառերը, որոնցմէ վերջերս կազմուեցաւ տիեզերանաւ նոր բառը: Նման նորակերտ բառեր են` տիեզերագնաց, տիեզերանաւորդ, հրթիռակիր, սաւառնակ, սաւառնորդ, ինքնամուղ, հեռուստացոյց, հեռատեսիլ, ձայնասփիւռ, նրասայլ, ձայնապնակ, եւ այլն, որոնք գոյութիւն չունէին ասկէ քանի մը տարի, կամ քանի մը տասնեակ տարիներ առաջ:
Աղբիւրներ
- Հայոց լեզուի դասագիրք, Ս. Գ. Աբրահամեան, Բ. Յ. Վերդեան, Վ. Ա. Քոսեան, 1965, Երեւան