Կնոջ Արձանիկ-Կուռք
 | |
|---|---|
| բարձրութիւն | 15,5 սանտիմետր |
| լայնութիւն | 9 սանտիմետր |
Կնոջ արձանիկ-կուռք, կաւէ արձանիկ, հնագիտական առարկայ մը, որ կը պահուի Երեւանի Հայաստանի պատմութեան թանգարանին մէջ եւ գրանցուած է 2233-84 թիւին տակ։
Այս արձանիկը կը համարուի Ք.Ա. 13-12-րդ դարերու հնութիւն։ Յայտնաբերուած է Հայաստանի Արմաւիրի մարզի Մեծամօր քաղաքի տարածքին մէջ։
Նկարագրութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Արձանիկը կը ներկայացնէ նստած հեթանոսական աստուածուհիի մը քանդակը։ Գլուխը փոքր է, դէմքը՝ հաւկթաձեւ եւ տափակ։ Ճակատին հատուածը նեղ է, քիթը՝ մեծ եւ ցցուն։ Աչքերը նշուած են կլոր փոսորակներով, բերանը՝ փոքր ճեղքով։ Կարճ պարանոցին շուրջը ոլորուն մանեակի նմանող կերպարը գծազարդ է։ Կրծքամասին կը կրէ հորիզոնական ուլունքաշարերով զարդ (10 շար)։ Կնոջ ուսերն ու թիկունքը ծածկող թիկնոցը եզրաւորուած է ջուրը եւ հացահատիկը խորհրդանշող ակօսներով եւ հատիկաձեւ զարդանախշերով։
Ճանչցուած է իբրեւ պտղաբերութեան հովանաւոր աստուածուհի։
Նման արձանիկներ օգտագործուած են ծիսական որոշակի արարողութիւններուն՝ հմայական նաեւ մոգական նզովքի եւ անէծքի նպատակով[1]։
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ Հայեացք պրոնզէ դարէն, Ալպոմ, Հայաստանի պատմութեան թանգարան, 2016, 160 էջ։ A Glance from the Bronze Age. Yerevan, History Museum of Armenia, 2016, 160 pages.
Աղբիւրներ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- Հասմիկ Իսրայելյան - Պաշտամունքն ու հավատալիքները ուշ բրոնզեդարյան Հայաստանում, Երևան, 1973։
Այս յօդուածի կամ անոր բաժնի որոշակի հատուածի սկզբնական տարբերակի նիւթը տրամադրուած է Հայաստանի պատմութեան թանգարանի կողմէ ԳԼԱՄ ծրագրի շրջանակներուն։  |