Լուսիկ (անձնանուն)

Լուսիկ, հայկական արական եւ իգական անուն։ Յառաջացած է հայերէն լոյս բառին փաղաքշական լուսիկ ձեւէն։ Սկզբնական շրջանին արական անձնանուն էր, ինչպէս Լոյսպարոն եւ Պարոնլոյս անձնանունները, այնուհետեւ դարձած է իգական։[1]

Գործածութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • Լուսիկ, աշակերտ Բարդուղիմէոս առաքեալի, զոր վախճանած եւ թաղուած է Վանանդ գիւղին մէջ։ Անոր վրայ կառուցուեցաւ Լուսկայ վանքին մատուռը (1-ին դար)։[2]
  • Լուսիկ վարդապետ, աղանդաւոր, ուսուցիչ Սմբատ Թոնդրակեցիի։[3]
  • Լուսիկ, դուստրը եւ քոյրը Յովհաննէս քահանայի, զոր 1296 թուականին Սուռմարի քաղաքին մէջ Ծերուն գիրչին գրել տուաւ Աւետարան մը։[4]
  • Լուսիկ, հօրը քեռորդին՝ Մխիթար գիրչի, 1314 թուական։[5]
  • Լուսիկ, որդի տանուտէր Կիւրեղի, զոր Ախքիրմանի մէջ Նիկողայոս եպիսկոպոսին ընդօրինակել տուաւ Ճաշոցը 1460 թուականին։[6]
  • Լուսիկ, զաւակ Խուդադարի, զոր 1497 թուականին Որճոկ գիւղին մէջ գրել տուաւ Աւետարան մը։[7]
  • Լուսիկ սարկաւագ, զոր 1580 թուականին ընդօրինակած է Սաղմոսը՝ հայերէն եւ թաթարերէն լեզուներով։[8]
  • Լուսիկ անունը յիշատակուած է նաեւ 1581[9], 1627[10], 1631[11], 1635[12] թուականներուն։

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  1. Հրաչեայ Աճառեան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Բ., Երեւան, էջ 439-440։
  2. Օրբ․ ե․ Սիսական 299ա, 300ա, 312ա
  3. Հայապ․ 551
  4. Ձեռագիր Վասպուրական 121-122
  5. Հացունի, Դաստիար․ 44
  6. REA 10, 64
  7. Տաշեան, Ցուց․ 285
  8. Ձեռագիր Վենետիկ Ա․ 362
  9. Թորոս աղբ․ Բ․ 430
  10. Ձեռագիր Սեբաստիա=ՀԱ 1926, 544
  11. Ձեռագիր Հալէպի Ա․ 74
  12. Դրնղ․ 528