Լանա Տէլ Ռէյ
Լանա Տէլ Ռէյ անգլերէն՝ Elizabeth Woolridge Grant | |
---|---|
![]() | |
Ծննդեան անուն | անգլերէն՝ Elizabeth Woolridge Grant[1] |
Նաեւ յայտնի է իբրեւ | Lana Del Rey |
Ծնած է | 21 Յունիս 1985[2][3] (40 տարեկան) |
Ծննդավայր | Նիւ Եորք, Նիւ Եորք, Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ[4] |
Քաղաքացիութիւն |
![]() |
Մայրենի լեզու | անգլերէն |
Ուսումնավայր | Քենթի դպրոց? և Ֆորդհեմի համալսարան? |
Երկեր/Գլխաւոր գործ | Lana Del Ray (ալբոմ)?, Born to Die?, Paradise?, Ultraviolence?, Honeymoon?, Lust for Life?, Norman Fucking Rockwell!?, White Hot Forever?, Blue Banisters?, Did You Know That There's a Tunnel Under Ocean Blvd? և Video Games? |
Տեսակ | ինդի փոփ?, բարոկո փոփ?, թրիփ-հոփ?, սեդքոր?, դրիմ փոփ?, ինդի ռոք?[5], slowcore?, փսիխոդելիկ փոփ?, ռոք և Ռիթմ եւ «Պլուզ» |
Մասնագիտութիւն | Հեղինակ ու կատարող, ստուդիական երաժիշտ, երգչուհի, դերասանուհի և երաժիշտ |
Ամուսին | Jeremy Dufrene?[6] |
Կայքէջ | lanadelrey.com(անգլերէն) |
Ստորագրութիւն![]() |
Էլիզապէթ Ուլրիճ Կրանթ (ծնած 21 Յունիս 1985), ճանչցուած որպէս Լանա Տէլ Ռէյ, ամերիկացի երգիչ-բանաստեղծ է: Անոր երաժշտութիւնը ճանչցուած է իր մելանքոլիկ սիրային պատմութիւններով, յաճախակի յղումներով փոփ եւ 1950-1970ական թուականներու ամերիկեան մշակոյթներուն:[7] Ան տարբեր մրցանակներ ստացած է, ներառեալ MTV Video Music Award, երեք MTV Europe Music Awards, երկու Brit Awards, երկու Billboard Women in Music awards եւ Satellite Award, ի յաւելումն տասնմէկ Grammy Awards եւ Golden Globe Award առաջադրութիւններու։[8] Variety-ն պատուեց զինք իրենց Hitmakers Awards-ին մէջ՝ «21-րդ դարու ամէնէն ազդեցիկ երգիչ-բանաստեղծներէն մէկը» ըլլալուն համար: 2023-ին, Rolling Stone-ը Տէլ Ռէյը ներառեց իր «Ամէնալաւ 200 Երգիչներու» ցանկին մէջ, մինչ անոր քոյր հրատարակութիւն Rolling Stone UK-ն անոր 21-րդ դարու «Ամէնամեծ Ամերիկացի Բանաստեղծ» անունը տուաւ:[9][10]
Հասակ առած Նիւ Եորք նահանգի հիւսիսային մասին մէջ, Տէլ Ռէյ 2005-ին գաղթեց Նիւ Եորք՝ երաժշտական ասպարէզ հետապնդելու նպատակով: Տէլ Ռէյի ճանաչումը սկսաւ 2011-ին՝ իր «Video Games» սինկլի յաջողութեամբ, որ բերաւ Polydor-ի եւ Interscope-ի հետ ձայնագրական պայմանագիր մը:[11] Ան յաջողութիւն ձեռք բերաւ իր երկրորդ ալպոմով՝ Born to Die (2012), որ բնութագրուեցաւ մթնոլորտային, hip hop-ական ազդեցութիւն ունեցող ձայնով եւ ծնաւ «Summertime Sadness» դանդաղ յաջողութիւնը: Ալպոմը գլխաւորեց բազմաթիւ ազգային ցանկեր աշխարհի շուրջ, եւ 2023-ին դարձաւ կնոջ երկրորդ ալպոմը, որ 500 շաբաթէ աւելի ժամանակ անցուցած է ԱՄՆ-ի Billboard 200-ի վրայ:
Անոր քննականապէս գովելի վեցերորդ ալպոմը Norman Fucking Rockwell! (2019) առաջադրուեցաւ 62-րդ Տարեկան Grammy Awards-ի «Տարուան Ալպոմ» մրցանակին համար եւ ցուցակուեցաւ Rolling Stone-ի «Ամէնամեծ 500 Ալպոմներէ» մէկը որպէս:[12][13] Տէլ Ռէյի իններորդ սդուտիօ ալպոմը Did You Know That There's a Tunnel Under Ocean Blvd հրապարակուեցաւ 2023-ին, աջակցուած քննականապէս գովելի «A&W» սինկլով, որ Rolling Stone-ի կողմէ «Ամէնամեծ 500 Երգեր»-էն մէկը անուանուեցաւ:[14] Նոյն տարուան վերջը, ան թողարկեց Billboard Global 200-ի աւելի քան 20 տեղ զբաղեցուցած «Say Yes to Heaven» հիթը:
Տէլ Ռէյ համագործակցած է ֆիլմի ձայնասկաւառակներու վրայ։ 2013-ին ան գրեց եւ գլխաւոր դեր խաղաց քննականապէս գովելի երաժշտական [15] եւ թողարկեց «Young and Beautiful»-ը The Great Gatsby սիրային տրամա ֆիլմին համար, որ շատ գովուեցաւ քննականներէն եւ ստացաւ Grammy Award եւ Critics' Choice Award առաջադրութիւններ: 2014-ին, ան ձայնագրեց «Once Upon a Dream»-ը Maleficent մուգ երեւակայական արկածային ֆիլմին համար եւ Big Eyes կենսագրական ֆիլմին գլխաւոր թեմայական երգը, որ առաջադրուեցաւ Golden Globe Award-ի համար:[16][17] Տէլ Ռէյ նաեւ ձայնագրեց «Don't Call Me Angel» համագործակցութիւնը Charlie's Angels (2019) ֆիլմին համար: Տէլ Ռէյ հրատարակեց Violet Bent Backwards over the Grass (2020) բանաստեղծական եւ լուսանկարչական ժողովածուն:
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ Person Profile // Internet Movie Database — 1990.
- ↑ Hiatt B. 18 Things You Learn With Lana Del Rey — 2014.
- ↑ ČSFD — 2001.
- ↑ Գերմանիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
- ↑ Montreux Jazz Festival Database
- ↑ Doyle E. Lana Del Rey Marries Jeremy Dufrene in Louisiana Wedding — NYC: Jann Wenner, AMI, 2024. — ISSN 1529-7497
- ↑ Erlewine, Stephen Thomas։ «Lana Del Rey | Biography & History»։ AllMusic։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ June 28, 2016-ին։ արտագրուած է՝ June 29, 2016
- ↑ Mier Tomás (November 11, 2023)։ Lana Del Rey 'Woke Up Very Excited' About Her 5 Grammy Nods։ Rolling Stone։ արտագրուած է՝ November 25, 2023
- ↑ Ewens Hannah (March 8, 2023)։ Lana Del Rey: she does it for the girls։ Rolling Stone։ արտագրուած է՝ May 20, 2023
- ↑ The 200 Greatest Singers of All Time։ Rolling Stone։ January 1, 2023։ արտագրուած է՝ February 17, 2023
- ↑ Harris Paul (January 21, 2012)։ «Lana Del Rey: The strange story of the star who rewrote her past»։ The Guardian։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ June 26, 2016-ին։ արտագրուած է՝ June 29, 2016
- ↑ Spanos Brittany (July 31, 2019)։ Lana Del Rey Announces 'Norman F-cking Rockwell' Release Date։ Rolling Stone։ «Norman Fucking Rockwell will be out on August 30th.»
- ↑ Schewitz Brett (January 25, 2021)։ Rolling Stone 500 Greatest Albums Of All Time։ Rolling Stone։ արտագրուած է՝ May 20, 2023
- ↑ The 500 Greatest Songs of All Time։ Rolling Stone։ February 16, 2024։ արտագրուած է՝ February 18, 2024
- ↑ Cooper Duncan (December 6, 2013)։ Why Did Lana Del Rey Make a 30-Minute Video About God, and What Does It Mean for Me?։ The Fader։ արտագրուած է՝ October 24, 2021
- ↑ Kreps Daniel (December 13, 2014)։ Coldplay, Lorde, Lana Del Rey Make Best Original Song Oscar Shortlist։ Rolling Stone։ արտագրուած է՝ May 20, 2023
- ↑ Oscar Nominations 2015: Full List։ Variety։ January 15, 2015։ արտագրուած է՝ May 20, 2023