Բէլ

Բէլ
Տեսակ	աստված?
Սեռ	արական
Ամուսին	Bêlit?
Baal Ուիքիպահեստին մէջ

Բէլ (Բէլոս, Բահաղ), բաբելոնեան գերագոյն աստուած, Բաբելոն քաղաքի հովանին։ Սեմական ցեղերը նախապէս Բէլ անուանած են ամէն կուռքի, իւրաքանչիւր ցեղ ունեցած է իր Բէլին։ Բնակութիւն հաստատելով Միջագետքին մէջ եւ ընդունելով շումերական հնագոյն դիցարանը՝ սեմական ցեղերն ու ժողովուրդները Շումերու գլխաւոր աստուած Էնլիլին անուանած են Բէլ։ Բէլը նոյնացուած է նաեւ Մարդուկ աստծուն, եւ անոր յիշատակը տօնած են Նոր տարուայ սկիզբը, Բաբելոն քաղաքի գլխաւոր տաճարին մէջ։ Բէլի ոսկիէ անդրին տեղադրուած է «Բաբելոնի աշտարակի 7-րդ հարկի վրայ կառուցուած «կապոյտ տաճարին մէջ»։

Բէլը նոյնացուեած է Սատուրն մոլորակին։

Աստուածաշունչին մէջ Բէլը յիշատակուած է Քամեան Քուշի որդի Նեպրովթ անունով՝ որպէս քաջ եւ հսկայ որսորդ, որ հռչակուելով Բաբելոնի առաջին թագաւոր, ընդարձակած է տիրակալութիւնը։ Կ՚ենթադրուի, որ Բէլ–Նեբրովթի պաշտամունքը Բաբելոն ներմուծուած է Եթովպիայէն։ Մովսէս Խորենացին նոյնպէս Բէլ–Նեբրովթին կ՚անուանէ բնիկ եթովպացի։

Բէլի կերպարը կ՚արտացոլուուի «Հայկ եւ Բէլ» հայ դիցաբանական առասպելին մէջ։

Այս յօդուածի նախնական տարբերակը կամ անկէ մաս մը վերցուած է Հայկական Սովետական Հանրագիտարանէն, որուն նիւթերը հրատարակուած են` Քրիէյթիվ Քամմընզ Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թոյլատրագրի ներքոյ։