Արսէն Երկաթ
Արսէն Երկաթ | |
---|---|
Ծնած է | 1893[1] |
Մահացած է | 1969[1] |
Քաղաքացիութիւն | Հայաստան |
Մասնագիտութիւն | բանաստեղծ |
Արսէն Երկաթ (Շամլեան, 1893[1] - 1969[1]), հայ բանաստեղծ եւ արձակագիր:
Կենսագրութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Ծնած է Ամասիա եւ նախնական կրթութիւնը ստացած՝ տեղւոյն ազգ. վարժարանին մէջ։ 1907-ին հաստատուած է Եգիպտոս, ուր բժիշկ էր հայրը եւ կեանքին մեծագոյն մասը հոն ապրած է։ Յաճախած է Գահիրէի Գալուստեան նախակրթարանը եւ ֆրանսական երկրորդական վարժարանը։ 1919-1921-ին հետեւած է Փարիզի համալսարանի գրական դասընթացքներուն։
1920-21-ին եղած է Փարիզի դաշնակցական Կոմիտէի գործօն անդամներէն:
1966-ին հաստատուած է Մոնթրէալ (Քանատա), ուր մինջեւ մահ շարունակած է աշխատակցիլ հայ եւ ֆրանսական թերթերու, քերթողական ու արձակ էջերով։
Ասպարէզ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]1922-ին հրատարակած է քերթուածներու հատոր մը Գահիրէի մէջ՝ «Արեւի եւ մահուան երգեր», 1925-ին՝ «Աստուածներու վերջալոյսը», եւ 1945-ին ՝ «Սողաթներ» տաղարանները։
Իր մահուան տարին (1969) լոյս տեսած է «Եգիպտականք» արձակ էջերու հաւաքածոն։ Հոս ամփոփուած են նախապէս ֆրանսերէնով հրատարակուած եւ իր կողմէ հայերէնի թարգմանուած էջերը, զորս հեղինակը կոչած է «Սիրոյ, կեանքի եւ մահուան պատկերներ»:
Վերջին տարիներուն «Յուսաբեր»ի, «Հայրենիք»ի եւ «Յառաջ»ի մէջ հրատարակուեցան «Ընդհատ էջերը»-ը, իմաստասիրական մտածումներ` գեղարուեստական ձեւով ներկայացուած[2]:
Մրցանակներ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Գահիրէի, ֆրանսայի, Պելժիոյ եւ Մոնթրէալի գրական շրջաններուն մէջ, ֆրանսերէնով իր բանաստեղծութիւնները արժանացած են գնահատանքի։
Գրած է նաեւ ֆրանսերէն լեզուով եւ իր գրութիւնները մրցանակի արժանացած են Եգիպտոսի մէջ:
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Հայաստանի գրադարանների համահավաք գրացուցակ
- ↑ «50 Տարի Առաջ 15 Յունուար 1970)»։ Aztag Daily - Ազդակ Օրաթերթ (Armenian Daily Newspaper based in Lebanon) (en-US)։ 2020-01-15։ արտագրուած է՝ 2021-09-30