Այգեհատ

Այգեհատ․ գիւղ Հ․Հ․ Լոռի մարզին մէջ։

Աշխարհագրական Դիրք[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ակգեհատ գիւղը ունի բարձր դիրք՝ ծովու մակերեսէն 1150 մ․։  Կը գտնուի Դեբետ գետին ձախ ափին, Ալավերտի քաղաքէն 9 քմ․ դէպի հարաւ-արումուտք եւ Վանաձորէն՝ 43 քմ․ հեռու։

Ընդհանուր տեղեկութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Հին Խաչքար

Պատմութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Հայկական Բարձրաւանդակի հիւսիս արեւելեան մասը գտնուող Այգեհատը, միշտ գտնուած է հայկական թագաւորութիւններուն սահմաններուն մէջ։  Պարսկական տիրապետութեան շրջանին մաս կը կազմէ վրացական թագաւորութեան, իսկ 1801 կը դառնայ Թիֆլիս նահանգի Բորչալու գաւառին մէկ շրջանը՝ Իգահատ, Իգոկաթ եւ Իկհաթ անուններով։  Խորհրդային տարիներուն ունեցած է Դանուշաւան անունը։  Այգեհատ վերանուանուած է 1991-ին։

Բնակչութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Բնակչութիւնը միշտ եղած է հայ եւ անոր թիւը ունեցած է բաւական ելեւէջներ, հետեւեալ զարգացումով՝

1831՝ 88,  1886՝ 337, 1897՝ 338, 1914՝ 809, 1916՝ 342, 1922՝ 500, 1926՝ 387, 1931՝ 460, 1959՝ 391, 1970՝ 366, 1979՝ 295, 1989՝ 478, 2001՝ 332, 2004՝ 277։

Գիւղատնտեսութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Գիւղի հողերը գրեթէ ամբողջութեամբ կ՛օգտագործուին։  Գիւղացիները կը զբաղին երկրագործութեամբ, պտղամշակութեամբ ու հացահատիկի, բանջարեղէնի մշակումով, ինչպէս նաեւ եղջերուներու անասնաբուծութեամբ, մեղրաբուծութեամբ եւ թռչնաբուծութեամբ։

Հասարակական կեանք[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

2013 թուականէն, գիւղը ունի դպրոց, գրադարան եւ առողջապահական կեդրոն։ 

Պատմշակութային յուշարձաններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Այգեհատ գիւղին մէջ կը գտնուին Ս․ Սարգիս (6-րդ դար) եւ Գողգոթավանք (10-րդ դար) եկեղեցիները եւ Ս․ Սարգիս մատուռը։  Գիւղէն ոչ հեռու կը գտնուի Քոպայրի վանքը, իսկ Օծուն-Այգեհատ ճամբուն վրայ՝ Հոռոմայրի վանքը։

Պատմամշակութային արժէք ներկայացնող յուշարձաններու պատկերասրահ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ծանօթ Այգեհատցիներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Սիմոն Զաւարեան

Դանուշ Շահվերտեան

[1] [2] [3] [4] [5]

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]